ΣΕ ΕΙΔΑ

Ήσουν με δύο φίλες σου στο σινεμά. Ξανθιά, γαλανομάτα, μου άρεσες... Ανταλλάξαμε ματιές, αλλά όχι κάτω παραπάνω. Στείλε μου, αν δεις το μήνυμα.

Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε άσχημες ψυχολογικές και κοινωνικές καταστάσεις, έναν σκοταδισμό και μια μισαλλοδοξία που αναπόφευκτα οδηγεί στην απομόνωση και στο περιθώριο. Απλά μέσα στην κόλαση που ζούμε προσπαθούμε να δώσουμε πνοή σε ό,τι αξίζει να είναι ζωντανό. Να αναπνεύσει ό,τι πρέπει να αναδυθεί μέσα από το σκότος. Μέσα από την ανθρώπινη επαφή, και το να επιθυμούμε να νιώσουμε τους ανθρώπους. Μπορεί να υπάρχει κάτι καλό. Σε τελική ανάλυση προσπαθούμε και αν χάσουμε δεν πειράζει. Στην παρούσα φάση προτεραιότητα μου είναι η φιλική και ζεστή ανθρώπινη επικοινωνία με μια κοπέλα. Ένεκα της ηλικίας μου (άνω των 50) θα προτιμούσα μεγαλύτερες ηλικίες, χωρίς να είναι δεσμευτικό. Θέλω να αισθάνομαι και να καταλαβαίνω έναν άνθρωπο που θα έχω μαζί του κοινά ενδιαφέροντα. Προσβλέπω καταρχάς σε μια ψυχική επικοινωνία, ένα ζεστό βλέμμα, μια ροκ συναυλία σε ένα μικρό μέρος, μια όμορφη ταινία, μια έξοδο σε ένα μπαράκι. Αν σε ενδιαφέρει μια φιλική επαφή, θα χαρώ να διαβάσω το μήνυμα σου. Ας κλείσουμε λοιπόν για λίγο τις πόρτες με τον έξω κόσμο και ας προσπαθήσουμε να αγνοήσουμε τη ζωή και να ξεχάσουμε για λίγες ώρες ότι είμαστε έρμαια του χρόνου και του φόβου και ότι οι μέρες μας κλέβουν από μας. Και ας προστρέξουμε λοιπόν στα αγαπημένα μας βιβλία και δίσκους, στην προβολή της ιστορία μας που βρίσκεται στα ράφια μας. Και ας μοιραστούμε τα συναισθήματα μας με ανθρώπους που νοιώθουν το ίδιο.

Omorfi mavromala athlitiki .galazia thiki mob . Adidas . Katevika xalandri sinexises . Antalaksame vlemata . Mavra ola egw 😉

Σε είδα στον Εθνικό Κήπο, γύρω στις 4:30, ενώ περνούσες δίπλα από μένα και την παρέα μου μαζί με δύο φίλες σου. Φορούσα ένα πράσινο φούτερ και έπαιζα στο κινητό. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν και δεν σταμάτησαν να κοιτάζονται μέχρι να προσπεράσει ο ένας τον άλλον. Ήταν το πιο έντονο βλέμμα που έχω νιώσει ποτέ. Δεν ξέρω γιατί δεν σταμάτησα να σου μιλήσω. Ελπίζω το σύμπαν να μου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.

Σε είδα σε γνωστό μαγαζί του Παγκρατίου χθες το βράδυ. Κοιταζόμασταν συνέχεια από την ώρα που μπήκα μέσα, φορούσες κόκκινα, έχεις ξανθό καρέ μαλλί, καθόσουν στη γωνία. Όταν έφυγες, μου είπες καληνύχτα. Είχα ετοιμάσει ένα χαρτάκι με το τηλέφωνό μου και δεν πρόλαβα να σ' το δώσω. Εάν είσαι κάπου εδώ και το δεις, θα χαρώ να σε βρω.

Είσαι ψηλός, με καστανά μακριά μαλλιά και μπλε μάτια. Σε πετύχαινα πολλές φορές στο προαύλιο της εταιρείας που δουλεύαμε όταν κατεβαίναμε για τσιγάρο. Σε κοιτούσα αλλά δεν είχα το θάρρος να σου μιλήσω ποτέ. Επίσης σε πετύχαινα και στα μέσα. Μετά από τόσους μήνες, ακόμα σε σκέφτομαι και θέλω να μάθω το όνομά σου και να σε γνωρίσω. Με λένε Βάσια και τις τελευταίες μέρες, πριν να φύγω από τη συγκεκριμένη δουλειά, έβαψα τα μαλλιά μου κόκκινα.

Δεν ξέρω εάν καν το δεις, θα το ήθελα όμως. Όμορφα ματιά και γλυκό χαμόγελο. Ισως να βιαζόμουν εγώ, ίσως και τελικά να μην μπορούσα να σου πω πολλά εν ώρα εργασίας σου. Σίγουρα όμως θα είχα πολλά να πω από κοντά. The North Face.

Ήρθα να σε βοηθήσω να πας τα πέδιλά σου στο αυτοκίνητο, μιλήσαμε για το υπόλοιπο της διαδρομής! Δυστυχώς όμως έφυγες και δεν κάθησες στο πάρτι! Έχω μετανιώσει που δεν ζήτησα κάτι για επικοινωνία! Ευελπιστώ να σε ξανά πετύχω κάπου! Αν τυχόν το δεις στείλε! Θα χαρώ να τα ξαναπούμε!

Εγώ Διάζωμα, εσύ Πλατεία (επίτηδες δεν λέω περισσότερα). Μαύρα μαλλιά, μικρή πλεξούδα, αμυγδαλωτά ματάκια, σφιχτό χαμογελάκι, και λίγα δευτερόλεπτα που κοιταζόμασταν. Σκέφτηκα πόσο ωραία είναι η ζωή. Λίγο άκομψο γιατί κανείς μας δεν ήταν μόνος, όμως ήταν ωραία. Είθε εις το επανιδείν.

Καθόσουν απέναντί μου στο μετρό από το Αεροδρόμιο. Ήσουν με έναν φίλο σου. Όμορφος πολύ...