Ήρεμο πάθος

Συναισθηματικός πλούτος, ατόφια εικαστική γοητεία, πνευματική ευφυΐα. Ολόκληρη η δυναμική του έργου αλλά κυρίως το σπάνιο χάρισμα της ποιήτριας Ντίκινσον «μιλάει» μέσα από την τεχνική δεξιοτεχνία του μάστορα Ντέιβις («Ένα τραγούδι για το ηλιοβασίλεμα») που κατασκευάζει μια μελαγχολική ελεγεία για τη «Λευκή Λαίδη», η οποία είδε το χάρισμά της να μετατρέπεται σε κατάρα, καταδικάζοντάς την στην απομόνωση (τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε κλεισμένη στο δωμάτιό της όπου φύλαγε το ογκωδέστατο έργο της) και την αρρώστια. Όπως έγραψε και η ίδια για τις ατυχίες και τις απώλειες που την έπληξαν «η ζωή μου τέλειωσε δύο φορές πριν από το οριστικό της τέλος». Ερμηνεία ζωής για τη Σίνθια Νίξον που χτίζει το χαρακτήρα της Ντίκινσον μακριά από κάθε τι που ίσως να έφερνε συνειρμούς με το ρόλο της στο «Sex and the city».