Το 1990 ο Ζακ Ιμπραήμ ήταν 7 ετών. Την ίδια χρονιά ο πατέρας του Ελ-Σαγίντ Νοσαίρ (αιγυπτιακής καταγωγής) πυροβόλησε και σκότωσε τον ραβίνο Μέιρ Καχάνε, ιδρυτή της εβραϊκής οργάνωσης Defense League), και τρία χρόνια αργότερα, μέσα από τη φυλακή συμμετείχε στην οργάνωση της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους.
Η μητέρα του ήταν καθολική από το Πίτσμπουργκ που είχε ασπαστεί το Ισλάμ και η οικογένεια έκτοτε ζούσε υπό το φόβο των απειλών. Ο Ζακ Ιμπραήμ μίλησε στο TED, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου (με τίτλο: Ο γιος του τρομοκράτη) και εξιστορεί:
«Το Ζακ Ιμπραήμ δεν είναι το πραγματικό μου όνομα. Το άλλαξα όταν η οικογένειά μου αποφάσισε να κόψει τους δεσμούς με τον πατέρα μου, Ελ Σαγιέντ Νοσάιρ, το πρώτο μέλος της οργάνωσης του Μπιν Λάντεν που έχυσε αίμα σε αμερικανικό έδαφος. Για χρόνια αγωνιζόμουν να διατηρήσω την ανωνυμία μου από φόβο ότι θα κριθώ για τις πράξεις του πατέρα μου, που ήταν ένα βαρύ φορτίο για μένα. Έχοντας μεγαλώσει στην σκιά του εξτρεμιστή πατέρα μου, φοβόμουν ότι οι άλλοι θα με κρίνουν για το αίμα στις φλέβες μου.
Η ενσυναίσθηση, η ειρήνη, η άρνηση της βίας είναι πράγματα που ο πατέρας μου άθελά του με έκανε να αναζητήσω. Όπως πολλοί έχουν γράψει, η άρνηση της βίας δεν σημαίνει παθητικότητα και θυματοποίηση. Δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε τον αγώνα. Σημαίνει να εξανθρωπίζετε τους αντιπάλους σας και να αναγνωρίζετε τις ανάγκες και τους φόβους που μοιράζεστε μαζί τους, προκειμένου να εργαστείτε μαζί προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης και όχι της εκδίκησης».
18°
