Κοσμος

Istanbul Pride Week

Η Ελένη Σταματούκου μας μεταφέρει το κλίμα από τη 18η Εβδομάδα Περηφάνειας της Κωνσταντινούπολης

6971-132439.jpg
Ελένη Σταματούκου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
7357-27775.jpg

Κωνσταντινούπολη, καλοκαίρι του 2002. Ώρα νυχτερινή. Ανδρικές σιλουέτες με φτερά και  στρας λικνίζονται με χάρη στα  στενά του Tünel, ψάχνοντας εφήμερους  εραστές για να κερδίσουν μερικές  τούρκικες λίρες. 8 χρόνια μετά, η  γειτονιά με τα κόκκινα σπίτια, η  δική μου πλέον γειτονιά, που στο κοντινό παρελθόν θύμιζε πολύ το Stonewall Inn (Greenwich Village-Νέα Υόρκη) των δεκαετιών του 50 και του 60, συμπεριλαμβάνεται στο σχέδιο ανάπλασης της Πόλης και οι ιερόδουλες εξοστρακίζονται στις γειτονικές κακόφημες συνοικίες του κέντρου όπως το Ταρλάμπασι.

Κυριακή αργά το πρωί, ύστερα από ξενύχτι. Παραπατώ πάνω στα καφετιά πλακάκια της Istıklal (η δική μας Ερμού). Το βλέμμα μου, κολλάει πάνω σε ένα κοπάδι γεμάτο ψηλοτάκουνες κόκκινες γόβες, μεγάλου  μεγέθους. Οι κάτοχοι τους, κρατώντας  γερά στο στήθος τους μεγάλες τσάντες, που είναι γεμάτες πέτρες μπερδεύονται δειλά μέσα στο πλήθος και χάνονται. Αυτό ήταν ένα τρυφερό ενσταντανέ με τις «ωραίες κοιμωμένες» της  Πόλης. Ένας άλλος τρόπος για να τις  συναντήσεις είναι στα πρωτοσέλιδα  των εφημερίδων. Μέσα σε 3 χρόνια 45 τραβεστί δολοφονήθηκαν, ενώ τον Φεβρουάριο που μας πέρασε άλλες 5 έχασαν τη ζωή τους με φρικτό τρόπο. Και η  λίστα των θυμάτων αυξάνεται. Συχνές είναι οι εικόνες εξευτελισμού και ξυλοδαρμού των τραβεστί από τα όργανα της νόμιμης και της άνομης εξουσίας. Στον Τουρκικό ποινικό κώδικα δεν υπάρχουν νόμοι που να αφορούν την προστασία των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, με αποτέλεσμα οι πολύχρωμες ομάδες να αποτελούν εύκολο στόχο.

Τον Μάρτιο, η Selma Aliye Kavat, υπουργός της κυβέρνησης Erdoğan υπεύθυνη για οικογενειακά και  γυναικεία θέματα, προκάλεσε αντιδράσεις  με τις δηλώσεις της σε γνωστή τουρκική εφημερίδα, λέγοντας ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί βιολογική διαταραχή και  ότι μπορεί να θεραπευτεί. Η ισλαμική τουρκική κυβέρνηση, κάπου χαμένη ανάμεσα  σε ανατολή και δύση ενώ προσπαθεί  να «υπακούσει» στις ευρωπαϊκές εντολές  για την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακόμα προτιμά να καλύπτει με τη μαντίλα το πρόσωπο  της στα θέματα των ομοφυλοφίλων.

Στην  Τουρκική κοινωνία οι τραβεστί λιθοβολούνται  τη μια στιγμή, ενώ την άλλη θεοποιούνται από τα εγχώρια Μ.Μ.Ε. Μια από  τις πιο δημοφιλείς τραγουδίστριες και τηλεπαρουσιάστριες της γείτονος είναι η τρανσέξουαλ Bülent Ersoy, ενώ  η μεγαλύτερη εθνική σταρ ήταν η  τρανσέξουαλ Zeki Muren. Τα βίντεο κλιπ της  μέχρι και σήμερα παίζονται στο  κρατικό κανάλι TRT. Οι όχι και τόσο χαρούμενοι γκέι πολίτες, πιασμένοι  στη φάκα σαν τα ποντίκια, παραμένουν εγκλωβισμένοι στο ισχυρό πρότυπο  του γεμάτου τεστοστερόνη αρσενικού. Κάποιοι εξαρτημένοι οικονομικά από τους γονείς τους και τους φόβους τους αναγκάζονται να κρύβουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Η Τουρκική διπρόσωπη κοινωνία, από τη μια λοιδορεί τους ομοφυλόφιλους και από την άλλη συχνάζει κρυφά στο πολύ γνωστό γκέι κλάμπ XLarge.

Η εγγύς μας Ανατολή παλεύει με τα μανίας να απαλλαχτεί από τον μουσουλμανικό φερετζέ και αυτή την εβδομάδα μακιγιάρεται με τα χρώματα του Ουράνιου Τόξου. Εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, performance και πάνελ συζητήσεων οργανώνονται στα πλαίσια της 18ης Pride Week. Οι εκδηλώσεις θα κλείσουν με τη μεγάλη παρέλαση την Κυριακή με σημείο εκκίνησης την κεντρική πλατεία Taksım.

Την Παρασκευή  βρέθηκα στα εγκαίνια της έκθεσης  «Οικογενειακό Σαλόνι» στην γκαλερί Sanatorium. 10 καλλιτέχνες από όλον τον  κόσμο έχοντας σαν κέντρο έμπνευσης  τον πυρήνα της παραδοσιακής οικογένειας  παρουσίασαν τη δική τους διαφορετική  εκδοχή. Λεσβιακές οικογένειες στέκονται  μπροστά στον φακό και μοιράζονται  την καθημερινότητα τους με τους θεατές. Νυχτικά και ανδρικά εσώρουχα κεντημένα με τα ανδρικά και τα γυναικεία γεννητικά όργανα αντίστοιχα «στεγνώνουν» πάνω σε μια αυτοσχέδια μπουγάδα. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες  ανδρόγυνων ζευγαριών, βγαλμένες από  τον λόγο του Αριστοφάνη περί έρωτος, στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, είναι  καρφιτσωμένες πάνω στον λευκό τοίχο. Κοιτάζοντας τες θυμήθηκα την  αναμνηστική φωτογραφία της δικής  μου οικογένειας που με ευλάβεια η μαμά Σοφία έχει τοποθετήσει  πάνω στο πιάνο.

Το σκοτεινό σοκάκι του Ποστατζιλάρ, όπου βρίσκεται  η γκαλερί, έχει γεμίσει κόσμο. Δυο  γυναικείες σκιές αγκαλιάζονται  και κάποιες άλλες ανδρικές φιλιούνται. Αφήνω τη χαρούμενη έκθεση και  κατευθύνομαι προς το Ταρλάμπασι. Τρεις  τραβεστί σε μια γωνία του δρόμου, διορθώνουν το μακιγιάζ τους, ανεβάζουν  λίγο πιο ψηλά τη μίνι φούστα τους και  φουσκώνουν με χαρτιά το σουτιέν τους. Ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις και  εύχονται η μια στην άλλη καλή τύχη...

(Συνεχίζεται...)

 

 

 

 

 

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ