Οι φόνοι της οικογένειας Πέτιτ

Το απόγευμα της Κυριακής 22 Ιουλίου 2007 η 48χρονη Τζένιφερ Χωκ Πέτιτ και η 11χρονη κόρη της Μιχαέλα πήγαν σε ένα τοπικό σούπερ μάρκετ στο  Τσεσάιρ, προάστιο του Κονέκτικατ. Η Μιχαέλα σκόπευε να μαγειρέψει το οικογενειακό δείπνο, έτσι οι δυο γυναίκες ψώνιζαν χαλαρά τα απαραίτητα υλικά. Στο σούπερ μάρκετ έτυχε να βρίσκονται δυο πρώην κατάδικοι, πρόσφατα αποφυλακισμένοι, ο Στίβεν Χέιζ και ο Τζόσουα Κομισαρζέφσκι, που έμοιαζαν εκτός τόπου σε αυτή την περιοχή του Κονέκτικατ με τις επαύλεις και τους εύπορους κατοίκους. Το βλέμμα του 26χρονου Κομισαρζέφσκι, που είχε αδυναμία στα μικρά κορίτσια, καρφώθηκε αμέσως στη Μιχαέλα. Οι δυο άντρες ακολούθησαν με το αυτοκίνητο τη μητέρα και την κόρη της από το σούπερ μάρκετ ως το σπίτι τους – μια επιβλητική μονοκατοικία. Μετά, πήγαν για ποτά και κατέστρωσαν το σχέδιό τους. Με το σκοτάδι της νύχτας για κάλυμμα, θα έκαναν την εισβολή τους στο σπίτι των Πέτιτ. Ο Χέιζ είχε στο νου του τα λεφτά της οικογένειας, ο Κομισαρζέφκι κυρίως τη Μιχαέλα.

Νωρίς το βράδυ, οι δυο άντρες αντάλλασσαν γραπτά μηνύματα. Ο Χέιζ πρόδιδε την ανυπομονησία του να διαρρήξουν το σπίτι, ρωτώντας: «Δεν αντέχω να περιμένω. Πρέπει να πιω μια μαργαρίτα… Ισχύει ακόμη; Πότε; Σύντομα;» Και ο Κομισαρζέφσκι απαντούσε: «Ναι, ισχύει… Βάζω το παιδί για ύπνο, κάνε λίγη υπομονή». Γύρω στις 3 π.μ., ξημερώματα 23 Ιουλίου, οι δυο άντρες φτάνουν στο σπίτι της οικογένειας Πέτιτ.

Ο Δρ. Ουίλιαμ Πέτιτ, ενδοκρινολόγος και διευθυντής του Κέντρου Διαβήτη σε Νοσοκομείο του Κονέκτικατ, ήταν ο αρχηγός της οικογένειας. Είχε γνωρίσει τη γυναίκα του Τζένιφερ, όταν εκείνη εργαζόταν ως νοσοκόμα ογκολογικού και ο ίδιος ήταν τριτοετής της Ιατρικής, παντρεύτηκαν το 1985 και είχαν αποκτήσει μαζί δυο κόρες, τη 17χρονη τώρα Χέιλι και την 11χρονη Μιχαέλα. Η Χέιλι είχε μόλις αποφοιτήσει από ιδιωτικό λύκειο κι ετοιμαζόταν για σπουδές στην Ιατρική. Παράλληλα, αφότου η μητέρα της είχε διαγνωσθεί με σκλήρυνση κατά πλάκας, είχε συστήσει μια ομάδα εράνου για την έρευνα της ασθένειας αυτής. Όταν θα έφευγε για τις σπουδές της, την ομάδα θα αναλάμβανε η Μιχαέλα.

Φτάνοντας στο σπίτι οι εισβολείς, είδαν τον Δρ. Πέτιτ κοιμισμένο στο στεγασμένο αίθριο του σπιτιού. Ο Κομισαρζέφσκι μπήκε στο υπόγειο από μια ξεκλείδωτη πόρτα. Στις σκάλες βρισκόταν ακουμπισμένο ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, με το οποίο χτύπησε τον γιατρό στο κεφάλι 3-4 φορές, αφήνοντάς τον αναίσθητο. Οι δυο άντρες του έδεσαν τα χέρια και τα πόδια με πλαστικά σχοινιά που είχαν φέρει μαζί τους και ανέβηκαν στο σπίτι. Στα τρία υπνοδωμάτια βρίσκονταν αντίστοιχα κοιμισμένες η μητέρα, η Χέιλι και η Μιχαέλα. Τους έδεσαν τους καρπούς και τους αστραγάλους και κάλυψαν με μαξιλαροθήκες τα κεφάλια τους. Στη συνέχεια, μετέφεραν τον αναίσθητο Δρ. Πέτιτ στο υπόγειο, όπου τον έδεσαν σε μια κολώνα, και άρχισαν να ψάχνουν για χρήματα. Δυστυχώς βρήκαν λίγα, αλλά ανακάλυψαν ένα μπλοκ επιταγών για 40.000 δολάρια. Αποφάσισαν να κλέψουν 15.000. Ο Χέιζ θα ανάγκαζε τη μητέρα να κάνει την ανάληψη όταν άνοιγε η τράπεζα το πρωί. Μετά, άρχισαν να πίνουν.

Στις ώρες που μεσολαβούσαν μέχρι το πρωί, ο Τζόσουα Κομισαρζέφσκι χώθηκε στο δωμάτιο της Μιχαέλας και πάνω στο κρεβάτι της με τα λούτρινα ζωάκια τη βίασε, καταγράφοντας κάθε λεπτομέρεια στο κινητό του. Καθησύχασε μετά τον ανήσυχο Χέιζ λέγοντάς του ότι η φωτιά εξαφανίζει κάθε ίχνος DNA. Σε βίντεο παρακολούθησης από ένα κοντινό βενζινάδικο φαίνεται ο Χέιζ να αγοράζει βενζίνη και να τη βάζει σε δύο μπιτόνια που είχε φέρει από το σπίτι των Πέτιτ.

Το πρωί, η Τζένιφερ Χωκ Πέτιτ φτάνει στην τράπεζα για την ανάληψη των χρημάτων, ενώ οι δυο κακοποιοί περιμένουν στο πάρκινγκ. Ενημερώνει με σημείωμα την υπάλληλο ότι οι άνδρες κρατούν τα μέλη της οικογένειά της ομήρους στο σπίτι και απειλούν να τους σκοτώσουν. Ενώ η Τζένιφερ βγαίνει από την τράπεζα, η διευθύντρια καλεί την αστυνομία. Έχουν επιστρέψει στο σπίτι, όταν η αστυνομία του Τσεσάιρ ανταποκρίνεται στέλνοντας οχήματα να ερευνήσουν την περίμετρο του σπιτιού. Οι αστυνομικοί όμως δε χτύπησαν ποτέ το κουδούνι για να βεβαιωθούν ότι οι ένοικοι ήταν σώοι. Ο Χέιζ βλέποντας τα περιπολικά έξω από το σπίτι, στραγγαλίζει τη Τζένιφερ και στη συνέχεια βιάζει το άψυχο σώμα της, ενώ ο Κομισαρζέφσκι ανακοινώνει ότι ο Δρ. Πέτιτ έχει δραπετεύσει. Οι δυο άντρες περιχύνουν με βενζίνη τη Τζένιφερ και τα υπνοδωμάτια των δυο κοριτσιών, ενώ ήταν ακόμη ζωντανά και δεμένα στα κρεβάτια τους. Πετούν αναμμένα σπίρτα πίσω τους και το σπίτι γίνεται παρανάλωμα του πυρός, ενώ εκείνοι μπαίνουν στο αυτοκίνητο του γιατρού επιχειρώντας να διαφύγουν. Τρακάρουν όμως με περιπολικό της αστυνομίας και συλλαμβάνονται επιτόπου. Η εισβολή στο σπίτι είχε διαρκέσει επτά ώρες.

Οι δυο δράστες είναι πρόθυμοι να ομολογήσουν τα εγκλήματά τους με τον όρο να μείνουν ισόβια στη φυλακή. Η Εισαγγελία όμως θέλει να επιβάλει τη θανατική ποινή, οπότε παραπέμπονται σε δίκη. Στη δίκη του Κομισαρζέφκι ο συνήγορός του έφερε στο φως στοιχεία της ζωής του, ως ελαφρυντικά για τα εγκλήματά του. Το όνομα Κομισαρζέφκι είναι γνωστό στους ανθρώπους της τέχνης από τον διάσημο θεατρικό σκηνοθέτη Θήοντορ Κομισαρζέφσκι. Ο Τζόσουα το απέκτησε, όταν τον υιοθέτησε ο Μπένεντικτ, γιος του Θίοντορ Κομισαρζέφσκι και η γυναίκα του, οι οποίοι πήραν στη συνέχεια ως ανάδοχοι γονείς άλλα δυο μεγαλύτερα παιδιά, όταν ο Τζόσουα ήταν 3 ετών. Από εκείνη την ηλικία, ο Τζόσουα ήταν θύμα βιασμού από αγόρι και δεν κατάφερε να βρει ποτέ γαλήνη στο σπίτι του. Διέπραξε την πρώτη του διάρρηξη όταν ήταν 14 ετών και το 2002 συνελήφθη για 18 εισβολές σε σπίτια. Ο δικηγόρος του είπε ότι ο Κομισαρζέφσκι θυμόταν κάθε διάρρηξη που είχε διαπράξει με κάθε λεπτομέρεια. Αφού λήστευε τα σπίτια, πήγαινε στα δωμάτια και έμενε ώρα ακούγοντας τους κοιμισμένους ανθρώπους να αναπνέουν. Το έκανε αυτό επειδή απολάμβανε την αίσθηση εισβολής στα ξένα σπίτια και παραβίασης της ασφάλειάς τους.

Τελικά, και οι δυο ένοχοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Αλλά το 2015 που Κονέκτικατ κατάργησε τη θανατική ποινή, η ποινή τους μεταβλήθηκε αυτόματα σε ισόβια κάθειρξη. Σε τρεις από τους ενόρκους, που ήταν υποχρεωμένοι να δουν το καταγραμμένο υλικό του βιασμού από το κινητό του Κομισαρζέφσκι, ο πρόεδρος της δίκης σύστησε στη συνέχεια ψυχολογική παρακολούθηση.

Η υπόθεση αναφέρεται ως «πιθανώς το πιο ευρέως δημοσιευμένο έγκλημα στην ιστορία της χώρας» και είχε σημαντικό αντίκτυπο στον νόμο για την θανατική  ποινή στο Κονέκτικατ, καθυστερώντας τελικά την κατάργησή της.

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ παραγωγής HBO «The Cheshire Murders» εξετάζει τα εγκλήματα του Τσεσάιρ από κάθε μεριά.