Υπόθεση Dennis Rader ή BTK: O κατά συρροή δολοφόνος που έδενε, βασάνιζε και σκότωνε τα θύματά του για τρεις δεκαετίες.
Τρεις δεκαετίες, ο τρόμος στο Wichita του Kansas ήταν τρία γράμματα: «BTK». Ήταν η υπογραφή του δολοφόνου, που σήμαινε (Δένω-Βασανίζω-Σκοτώνω). Το επέλεξε ο ίδιος ο δολοφόνος, ώστε να γνωρίζουν όλοι τι έκανε σε εκείνους που είχε σκοτώσει και τι να περιμένουν, αν ερχόταν η σειρά τους.
Μεταξύ 1974 και 1991 ο «BTK» σκότωσε 10 ανθρώπους: έναν άνδρα, επτά γυναίκες και δύο παιδιά. Δεν ήταν επιλεκτικός στην επιλογή των θυμάτων του και δεν είχε έναν συγκεκριμένο τύπο. Χρειάστηκε να περάσουν 14 χρόνια από την τελευταία δολοφονία του για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά του. Στις 26 Φεβρουαρίου 2005, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι είχε συλλάβει τον «BTK». Τον Dennis Lynn Rader.
Στις 15 Ιανουαρίου 1974 ο Charlie Otero που ήταν 15 ετών επέστρεψε στο σπίτι από το σχολείο και βρήκε τα πτώματα της μητέρας, του πατέρα και δύο αδελφών του, της 11χρονης Josephine και του 9χρονου Joseph. Ο 38χρονος πατέρας του και ο αδελφός του είχαν πεθάνει από ασφυξία (είχαν πλαστικές σακούλες περασμένες και δεμένες στο κεφάλι). Η 34χρονη μητέρα του είχε στραγγαλιστεί με ένα σχοινί και η αδερφή του είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια ο δολοφόνος την είχε κρεμάσει στο υπόγειο.
Τέσσερις μήνες μετά, η 21χρονη Kathryn Bright και ο 19χρονος αδελφός της Kevin δέχτηκαν επίθεση, όταν επέστρεψαν στο σπίτι τους στις 4 Απριλίου 1974. Ο εισβολέας ανάγκασε τον αδελφό της Bright να τη δέσει στο μπροστινό υπνοδωμάτιο και μετά τον περιόρισε σε άλλο δωμάτιο. Αφού έψαξε το σπίτι, ο εισβολέας προσπάθησε να στραγγαλίσει τον Kevin, εκείνος αντιστάθηκε, αλλά ο εισβολέας τον πυροβόλησε δυο φορές. Ο Kevin προσποιήθηκε ότι ήταν νεκρός και όταν ο εισβολέας βγήκε από το δωμάτιο, δραπέτευσε. Κατάφερε να βγει στον δρόμο και να ζητήσει βοήθεια. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Εκεί έμαθε ότι η αδελφή του είχε δολοφονηθεί. Η Kathryn Bright βρέθηκε μισόγυμνη, μαχαιρωμένη στην κοιλιά και στραγγαλισμένη. Όταν τη μετέφεραν στο νοσοκομείο, ήταν πλέον αργά.
Ο δολοφόνος χτύπησε πάλι στις 17 Μαρτίου 1977, όταν δολοφόνησε την 26χρονη Shirley Vian. Ο 5χρονος γιος της, Steve, είχε βγει να αγοράσει σούπα για τη μητέρα του που δεν αισθανόταν καλά. Όταν γύριζε στο σπίτι, τον πλησίασε ένας άνδρας που δείχνοντάς του τη φωτογραφία μιας γυναίκας και ενός παιδιού τον ρώτησε αν τους γνώριζε. Ο Steve είπε όχι και γύρισε στο σπίτι του. Λίγα λεπτά αργότερα, όμως, χτύπησε η πόρτα. Ο Steve και ο αδελφός του έτρεξαν στην πόρτα και την άνοιξαν, αφήνοντας άθελά τους να μπει ο άντρας που θα σκότωνε τη μητέρα τους. Ο άντρας πέρασε με τη βία μέσα, έκλεισε τις περσίδες και την τηλεόραση, έβγαλε ένα πιστόλι και διέταξε τη Vian να βάλει παιχνίδια και κουβέρτες στο μπάνιο για τα τρία παιδιά της. Κλείδωσε τα παιδιά μέσα απειλώντας ότι θα τα σκότωνε αν έβγαιναν έξω. Στη συνέχεια δολοφόνησε τη μητέρα τους. Η Vian βρέθηκε με μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι, ένα σχοινί δεμένο γύρω από το λαιμό της και τα χέρια δεμένα στην πλάτη, με τα δάχτυλα σπασμένα.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1977 η Nancy Fox δέχτηκε επίθεση από έναν άνδρα που κρατούσε όπλο και περίμενε στην κουζίνα της, όταν εκείνη επέστρεψε στο σπίτι από την δουλειά της. Ήταν το έβδομο θύμα του «BTK». Την επόμενη μέρα, η αστυνομία έλαβε ένα τηλεφώνημα. Ο «BTK» ανέφερε ότι δολοφόνησε τη Nancy Fox και έδινε τη διεύθυνση, όπου θα έβρισκαν το πτώμα της.
Ο BTK άρχισε για πρώτη φορά να κομπάζει για τις δολοφονίες του το 1974, όταν άφησε μια επιστολή στη δημόσια βιβλιοθήκη, στην οποία περιέγραφε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς σκότωσε την οικογένεια Otero. Η αστυνομία κράτησε μυστική την επιστολή, αλλά τα μέσα ενημέρωσης μπόρεσαν να βρουν αντίγραφο. «Όταν αυτό το τέρας μπαίνει στον εγκέφαλό μου, δεν ξέρω τι θα γίνει... Αλλά εδώ θα μείνει... ακολουθώντας τους, περιμένοντας στο σκοτάδι, περιμένοντας, περιμένοντας... Ίσως μπορείτε να τον σταματήσετε. Εγώ δεν μπορώ. Έχει ήδη επιλέξει το επόμενο θύμα του. Περιμένει, περιμένει.... Δικός σας: BTK». Το 1978, ο «BTK» άρχισε να κοροϊδεύει την αστυνομία, τα ΜΜΕ και τους ανθρώπους που συνδέονταν με τα θύματα. Αναλάμβανε την ευθύνη για τις δολοφονίες των Otero, Bright, Vian και Fox και υποσχόταν ότι θα υπάρξουν περισσότερες.
Στις 5 Μαΐου 1985, οι αρχές ανακάλυψαν το πτώμα της 53χρονης Marine Hedge που ο φίλος της είχε να τη δει από τις 27 Απριλίου. Ο «BTK» την απήγαγε από το σπίτι της εκείνη τη νύχτα και την σκότωσε. Είχε πετάξει το πτώμα της σε ένα χαντάκι. Ο BTK χτύπησε και πάλι στις 16 Σεπτεμβρίου 1986. Η Vicki Wegerle, 28 ετών, βρέθηκε στραγγαλισμένη στο σπίτι της, όπου ζούσε με τον άντρα της Bill και τα δύο μικρά παιδιά τους. Για χρόνια, η κοινότητα και οι ερευνητές υποψιάζονταν τον Bill για τη δολοφονία της συζύγου του.
Τελευταίο θύμα του BTK ήταν η 62χρονη Dolores Davis που δολοφονήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1991. Ο «BTK» έσπασε τη συρόμενη πόρτα του σπιτιού της, η Davis έτρεξε να δει τι συμβαίνει και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον «BTK» που την πήγε στην κρεβατοκάμαρά της και την στραγγάλισε. Μετά απομάκρυνε το πτώμα με το αμάξι της και το πέταξε κοντά σε μια λίμνη.
Στη συνέχεια, δεν υπήρξαν άλλες δολοφονίες. Οι έρευνες για τον «BTK» πάγωσαν. Οι φόνοι, οι επιστολές και τα τηλεφωνήματα είχαν σταματήσει και η πόλη της Wichita είχε ανακουφιστεί. Το 2004, όμως, επανεμφανίστηκε. Προφανώς αναγκάστηκε μετά από μια δημοσίευση της εφημερίδας Wichita Eagle, που υπολόγιζε ότι το τέρας πίσω από τις δολοφονίες είχε πεθάνει ή είχε μπει στη φυλακή. Ο «BTK» έστειλε επιστολή στην εφημερίδα αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη δολοφονία της Vicky Wegerle και έσπασε τη σιωπή του. Στη συνέχεια, επικοινώνησε με ΜΜΕ δώδεκα συνολικά φορές. Άφηνε πακέτα γύρω από την πόλη που περιείχαν μικροπράγματα από τα θύματά του: άδεια οδήγησης, κοσμήματα, φωτογραφίες ενός θύματος πριν και μετά τη δολοφονία, καθώς και κεφάλαια ενός βιβλίου που έγραφε για τη ζωή του, «Τα αρχεία του BTK». Στις αρχές του 2005, ο «BTK» έστειλε μια δισκέτα στον τηλεοπτικό σταθμό KSAS-TV. Οι ερευνητές τον είχαν διαβεβαιώσει ότι η επικοινωνία μέσω της δισκέτας θα ήταν ασφαλής και ο δολοφόνος προφανώς δεν συνειδητοποίησε ότι το υλικό που σώζεται στον δίσκο θα μπορούσε να οδηγήσει την αστυνομία στα ίχνη του. Οι αστυνομικοί ανακάλυψαν ότι ένα αρχείο στο δίσκο είχε αποθηκευτεί για τελευταία φορά από κάποιον Dennis στη Λουθηρανική Εκκλησία. Στη συνέχεια έμαθαν ότι ο πρόεδρος της εκκλησίας ονομαζόταν Dennis Rader. Αφού επιβεβαιώθηκε και το γενετικό προφίλ του, ο Dennis Lynn Rader συνελήφθη στις 25 Φεβρουαρίου 2005.
Ο Rader ήταν άνθρωπος της εκκλησίας, πρώην αρχηγός Προσκόπων, είχε υπηρετήσει στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών και είχε εργαστεί σε διάφορες εταιρίες σεκιούριτι, όπως η ADT Security Services, η οποία εγκαθιστούσε συναγερμούς σε σπίτια -η ζήτηση είχε αυξηθεί από ιδιοκτήτες τρομοκρατημένους λόγω των δολοφονιών του BTK. Ήταν επίσης παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Η σύζυγός του έλαβε αμέσως διαζύγιο μετά τη σύλληψή του.
Στις 27 Ιουνίου 2005, ο ίδιος παραδέχθηκε την ενοχή του για 10 ανθρωποκτονίες από πρόθεση. Καταδικάστηκε σε 10 διαδοχικές ποινές ισόβιας κάθειρξης. Το Κάνσας δεν είχε θανατική ποινή, όταν τελέστηκαν οι δολοφονίες. Κρατείται σε απομόνωση για την προστασία του και του χορηγείται μία ώρα άσκησης την ημέρα. Οι αρχές είναι πεπεισμένες ότι δεν είχε άλλα θύματα, αλλά είχε σχεδιάσει τις δολοφονίες πολλών άλλων. Ο Dennis Rader ήταν το χειρότερο είδος σίριαλ κίλερ. Ήταν ένας σεξουαλικός σαδιστής που αντλούσε ηδονή από τον ψυχικό πόνο που προκαλούσε στα θύματά του.
13°
