Οι αναγνώστες των έντυπων βιβλίων που το κάνουν μέρος του στιλ τους, θέλουν να δείξουν ότι δεν είναι δούλοι της αποτελεσματικότητας
Τον Μάρτιο είδαμε τις φωτογραφίες από τα σούπερμοντελ Bella και Gigi Hadid. Αυτό δεν είναι νέο, η είδηση είναι ότι μαζί με τα υπόλοιπα αξεσουάρ τους είχαν στα χέρια τους από ένα βιβλίο. Τον Ξένο του Στίβεν Κινγκ η μία και τον Ξένο του Καμύ η άλλη. Η New York Post έσπευσε να χαρακτηρίσει την έντυπη λογοτεχνία ως το νέο «hot αξεσουάρ». Πολλοί ξεσηκώθηκαν για αυτή τη διατύπωση, τα σόσιαλ μίντια πήραν φωτιά. Οι επικριτές φώναζαν ότι τα βιβλία δεν είναι αξεσουάρ και ότι σίγουρα δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά ο χαρακτηρισμός της εφημερίδας δεν ήταν και τόσο άστοχος.
Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο και τα εκτυπωμένα κείμενα γίνονται λιγότερο απαραίτητα. Πλέον μπορούμε να κατεβάσουμε οποιοδήποτε βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή και να έχουμε μια ολόκληρη βιβλιοθήκη μαζί μας συνεχώς. Αλλά τα βιβλία προσφέρουν μια διαφορετική ευχαρίστηση, υπέροχα εξώφυλλα, την ευχάριστη αίσθηση των σελίδων, την δυνατότητα να βάζουμε σελιδοδείκτες, να υπογραμμίζουμε και να σχολιάζουμε καθιστώντας τα κάτι εντελώς προσωπικό. Και αυτός ο παλιομοδίτικος τρόπος κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος ακριβώς επειδή πλέον υπάρχουν πιο εύκολοι και αποτελεσματικοί τρόποι κατανάλωσης της λογοτεχνίας. Οι οποίοι τρόποι είναι πιο πρακτικοί αλλά λιγότερο σικάτοι.
Πολυτέλεια είναι η δυνατότητα να απολαύσεις το περιττό, το επιπλέον, αυτό που δεν είναι απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση αλλά σου δίνει ευχαρίστηση. Σήμερα βέβαια ακόμα και οι ειδικοί δυσκολεύονται να καθορίσουν τι σημαίνει και τι εκπροσωπεί ο όρος «πολυτέλεια». Κάποιοι λένε ότι η ελευθερία θα είναι το νέο είδος πολυτελείας. Ο ελεύθερος χρόνος είναι τώρα πολύ πιο πολύτιμος από τα φανταχτερά υλικά αγαθά. Η πραγματική ελευθερία είναι τόσο σπάνια σε μια υπερσυνδεδεμένη παγκόσμια κοινότητα. Το 2013, η ιταλική Vogue έλεγε: «Τι είναι η πολυτέλεια; Υπάρχει ποιότητα που δεν έχει ακριβή τιμή; Ίσως. Η πολυτέλεια είναι μια πολύ ευρύτερη έννοια. Αν τη μπερδεύετε με τον πλούτο που αναδεικνύεται μόνο από ακριβά αντικείμενα, τότε έχετε μια απαρχαιωμένη άποψη περί πολυτέλειας. Επιπλέον, η πολυτέλεια δεν είναι απαραίτητα και κομψότητα». Η βιομηχανία της πολυτέλειας έχει αρχίσει και το βλέπει αυτό. Πέρυσι, ο οίκος μόδας Gucci άνοιξε ένα βιβλιοπωλείο σε ένα από τα καταστήματα της Νέας Υόρκης. Μια ζεστή, εκλεπτυσμένη γωνιά που οι πελάτες θα μπορούν να εκτονώσουν την αγάπη τους για τη λογοτεχνία. Ή απλά να αγοράσουν ένα νέο αξεσουάρ με πολύ λιγότερα από τα 3.000 δολάρια που κάνει το ριγέ τσαντάκι.
Δεδομένων όλων αυτών τα βιβλία άνετα χαρακτηρίζονται πλέον ως είδη πολυτελείας. Οποιοσδήποτε κουβαλάει μαζί του σήμερα ένα εκτυπωμένο κείμενο, την εποχή που οι περισσότεροι άνθρωποι σκρολάρουν συνεχώς τα τηλέφωνα τους, δηλώνει την ελευθερία του και το καλό του γούστο. Οι αναγνώστες των έντυπων βιβλίων και ιδιαίτερα εκείνοι που τα κάνουν μέρος της εξωτερικής εμφάνισης και του στυλ τους, σηματοδοτούν ότι δεν είναι δούλοι της αποτελεσματικότητας, της ευκολίας ή του χαμηλού κόστους και ότι εκτιμούν τη δεξιοτεχνία. Και ενώ τα βιβλία μπορεί να μην είναι χειροποίητα και φτιαγμένα από τεχνίτες έχουν σήμερα όλα τα χαρακτηριστικά της πολυτέλειας. Διότι δεν τα έχουμε για να τα διαβάζουμε μόνο αλλά τα εκτιμάμε και για το στυλ τους. Ακριβώς όπως οι πλούσιοι προτιμούν να κάνουν συγκεκριμένα δώρα για να δείξουν το γούστο τους. Η νέα πολυτέλεια όμως δεν κοστίζει πολλά χρήματα, μπορούν να την απολαύσουν όλοι οι αναγνώστες. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα κάνει χαρούμενους όλους τους οπαδούς της εξάλειψης των ανισοτήτων.
