Με αφορμή το τραγικό τέλος της 20χρονης Αυστραλής, Σινέιντ ΜακΝαμάρα, η οποία βρέθηκε κρεμασμένη πάνω στο γιοτ «Mayan Queen IV» του Μεξικανού δισεκατομμυριούχου Αλμπέρτο Μπαϊγέρες στην Κεφαλονιά, η βρετανική «Daily Mail» κάνει ρεπορτάζ για τις συνθήκες εργασίας των κοριτσιών hostess στα υπερπολυτελή σκάφη.
Σύμφωνα με το βρετανικό δημοσίευμα τους μήνες πριν από τον θάνατο της Σινέιντ, «το εντυπωσιακό μοντέλο έδειχνε να απολαμβάνει μια αξιοζήλευτη ζωή, ταξιδεύοντας με το υπέροχο σκάφος αξίας 190 εκατομμυρίων δολαρίων από νησί σε νησί, ως υπάλληλος ενός από τους πλουσιότερους άνδρες στον κόσμο».
Ωστόσο, πίσω όμως από τις φανταχτερές, χλιδάτες αναρτήσεις στα social media βρίσκεται μια σκοτεινή πραγματικότητα, όπου η χρήση ναρκωτικών αποτελεί καθημερινότητα, οι επαφές με ιερόδουλες υπόθεση ρουτίνας και οι εξαντλητικές συνθήκες εργασίας κανόνα και όχι εξαίρεση. Πρώην εργαζόμενες στα γιοτ των δισεκατομμυριούχων μιλούν για την πλευρά μιας βιομηχανίας που το μόνο που πράγμα που δεν αλλάζει είναι η εξάντληση.
Η Αυστραλή Σάρα Μπέγκμπι ξεκίνησε να εργάζεται ως προσωπικό υποδοχής σε γιοτ το 2014, όταν ο σύντροφός της της την πρότεινε στην εταιρεία ενοικίασης πολυτελών σκαφών που εργαζόταν και ο ίδιος. Όταν συμφώνησε να εργαστεί σε αυτόν τον κλάδο, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στα σκάφη αυτά θα επικρατούσαν συνθήκες «γαλέρας», με την ίδια να δουλεύει εξαντλητικά ωράρια και να κοιμάται σε μια καμπίνα που έμοιαζε με «κελί φυλακής».
Η Daily Mail αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το μεγαλύτερο διάλειμμα που της επιτρεπόταν κατά το 16ωρο που δούλευε καθημερινά ήταν δύο λεπτά. Ήταν μάλιστα υποχρεωμένη να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των πελατών 24 ώρες το 24ωρο. Η Σάρα όφειλε να καθαρίζει τα δωμάτια των πλούσιων επιβατών, που συχνά έφταναν τα 16, καθώς και να τους σερβίρει ποτά και φαγητά οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμούσαν. «Συνήθως έπιανα δουλειά στις 6 το πρωί και δεν πήγαινα για ύπνο παρά αργά το βράδυ, μετά απο 16-18 ώρες. Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας δεν μου επιτρεπόταν ούτε να καθίσω σε καρέκλα παραπάνω από δύο λεπτά», λέει η Αυστραλή. Η καμπίνα της, θυμάται, έμοιαζε με ντουλάπι δεν είχε αρκετό χώρο ούτε για να αλλάξει ρούχα.
H Μάντλιν Μάιστερ προσέγγισε τη δουλειά στα γιοτ ως μια ευκαιρία να κάνει ταξίδια στη Μεσόγειο. Ήταν εργατική, ήταν συνεπής και σύντομα πήρε προαγωγή ως chief stewardess σε μια «πλωτή βίλα» πέντε αστέρων που νοικιαζόταν για 1 εκατομμύριο δολάρια την εβδομάδα. Θυμάται ότι δεν είχε ποτέ ελεύθερο χρόνο να γνωρίσει τα μέρη που επισκεπτόταν με το γιοτ και ότι οι βάρδιές της διαρκούσαν τουλάχιστον 16 ώρες, ενώ τα σαββατοκύριακα ήταν ακόμα πιο εξαντλητικά.
Μια άλλη πρώην hostess η Κέιτι μακΓκρέγκορ μίλησε για το θέμα στην Daily Telegraph. Είπε ότι οι πελάτες της την ξυπνούσαν στις 3 τα ξημερώματα ζητώντας της να τους σερβίρει ποτά και φυσικά είχαν την απαίτηση να σηκωθεί σε δύο ώρες αργότερα για να τους ετοιμάσει το πρωινό τους.
Προαπαιτούμενο για την πρόσληψη σε αυτόν τον κλάδο είναι η εξωτερική εμφάνιση. Οι κοπέλες μιλούν για τους αυστηρούς περιορισμούς που τους επιβάλλονταν σχετικά με το βάρος τους. Στην περίπτωση που κάποια από τις κοπέλες έπαιρνε κιλά, απολυόταν με συνοπτικές διαδικασίες, αφού οι εταιρείες ενοικίασης των υπερπολυτελών σκαφών περιμένουν όλες οι υπάλληλοί τους να μοιάζουν με μοντέλα. Μια άλλη οδηγία που δινόταν στις κοπέλες ήταν να υπομένουν χωρίς αντιδράσεις το φλερτ των πελατών και να είναι εχέμυθες και να κάνουν τα στραβά μάτια όταν ανέβαιναν κρυφά στο σκάφος ιερόδουλες.
