Ο φετινός Αύγουστος στην Αγγλία ήταν διαφορετικός από τους προηγούμενους. Τις περισσότερες ημέρες είχαμε βροχές και όλο σχεδόν το μήνα, καθημερινά, μια ασυνήθιστη ψύχρα απλωνόταν από τις όχθες του Τάμεση μέχρι τα σκιερά μονοπάτια του Ρίτζεντ Παρκ.
Η Νταϊάνα στο Brixton
Και μετά ήταν και η Νταϊάνα. Η 20ή επέτειος από το θάνατό της στη γέφυρα Alma του Παρισιού το βράδυ της 31ης Αυγούστου 1977 επανέφερε στη σκηνή τη σύντομη ζωή της «πριγκίπισσας του λαού», αναδεικνύοντας ξανά και ξανά τα διαφορετικά φαντασιακά πρόσωπα στα οποία είχαν επενδύσει όσοι την γνώρισαν – η οικογένειά της, οι φίλοι της, οι εραστές της αλλά και όσοι δεν την γνώρισαν ποτέ, τα εκατομμύρια των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Από όλα όμως τα αφιερώματα στην τηλεόραση, τα περιοδικά και τις εφημερίδες, το άρθρο μιας από τις πιο σημαντικές συγγραφείς της χώρας, της Χίλαρι Μαντέλ έκανε τη διαφορά. Δύο φορές βραβευμένη με το βραβείο Booker για τα βιβλία της με θέμα τον Τόμας Κρόμγουελ, την Άννα Μπολέιν και την αιματοβαμμένη βασιλεία του Ερρίκου VIII, η Μαντέλ σε ένα επίμαχο άρθρο στην εφημερίδα Guardian προσεγγίζει το «φαινόμενο Νταϊάνα» μέσα από τη χαρακτηριστική οξυδερκή και κριτική ματιά της. Κατά τη γνώμη της συγγραφέως του «Woolf Hall», η Lady D εμφανίστηκε στη δημόσια ζωή σε μια εποχή που οι γυναίκες ηγέτες της χώρας, εμφανίζονταν ψυχρές και άπονες, σαν να μην είχαν αισθήματα. « Ήταν γερασμένες και σκληρόκαρδες: μια βασίλισσα που ακόμα και στο θάνατο της Νταϊάνας δεν καταδέχτηκε να κατέβει από τον παγωμένο θρόνο της και μια πρωθυπουργό που έφερε το όνομα, Μάργκαρετ Θάτσερ. Η είσοδός της στον δημόσιο χώρο ως νεαρής συζύγου του Καρόλου έφερε τα πάνω κάτω, άνοιξε τις πόρτες της ταύτισης με όλες τις νεκρές πριγκίπισσες, αυτές που εκθρονίστηκαν, εξορίστηκαν ή αποκεφαλίστηκαν, αυτές που από τη λήθη και την περιφρόνηση βγήκαν μαζί της ορμητικά στο προσκήνιο».
Η Νταϊάνα στο Aintree
Η Χίλαρι Μαντέλ που είχε σοκάρει πάλι την κοινή γνώμη πριν από τέσσερα χρόνια όταν περιέγραφε την Κέιτ Μίντλεντον, σύζυγο του νεαρού Γουίλιαμ και σημερινή Δούκισσα του Κέιμπριτζ ως « χαμογελαστή κούκλα βιτρίνας που ο μοναδικός σκοπός ύπαρξής της είναι να γεννάει διαδόχους», δεν χαρίζεται ούτε στη νεκρή πριγκίπισσα: «Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Νταϊάνας, η ίδια πίστευε για τον εαυτό της ότι δεν ήταν έξυπνη, ούτε ιδιαίτερα καλόκαρδη και σίγουρα ούτε ενάρετη. Το πρόβλημά της ήταν που νόμιζε ότι χαλάρωνε δίπλα στα δελφίνια ενώ στην πραγματικότητα κολυμπούσε ανάμεσα σε καρχαρίες».
