Οι επόμενες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να διεξαχθούν το αργότερο μέχρι τις 3 Ιουνίου και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο λαός σκέφτεται να επαναφέρει στην εξουσία τους Συντηρητικούς ύστερα από 13 χρόνια. Ωστόσο ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Στις εκλογές του 1992 οι εταιρείες δημοσκοπήσεων είχαν προδικάσει την οριακή επικράτηση των Εργατικών και η κάλπη έβγαλε νικητές τους Συντηρητικούς του Τζον Μέιτζορ με 8 μονάδες διαφορά. Όπως τότε πριν τις εκλογές, έτσι και τώρα συζητιέται έντονα το ενδεχόμενο να μην προκύψει κυβέρνηση αυτοδυναμίας. Οι Συντηρητικοί του Ντέιβιντ Κάμερον χρειάζονται νίκη με διαφορά 10%, την οποία δημοσκοπικά πετυχαίνουν αυτή την εβδομάδα, αλλά ακόμα και αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι αρκετό για να τους δώσει 326 έδρες σε σύνολο 650. Το εκλογικό σύστημα είναι παρόμοιο με αυτό των ΗΠΑ όπου, όπως μάθαμε από την περιπέτεια του Αλ Γκορ το 2000, πιο σημαντικό από τον απόλυτο αριθμό ψήφων είναι το πως κατανέμονται στις εκλογικές περιφέρειες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο εκλέγονται 650 βουλευτές σε 650 μονοεδρικές. Καλή δυναμη σε όλους τους υποψηφίους.
Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού ευνοεί τους πιθανούς ρυθμιστές της επόμενης μέρας, δηλαδή τους Φιλελεύθερους Δημοκρατικούς (ΦΔ) οι οποίοι παίρνουν 20% στις δημοσκοπήσεις. Αν ήταν χαρακτήρας στο Big Lebowski, οι ΦΔ θα ήταν ο Ντόνι που όλο ακούει να του του λένε ότι το θέμα συζήτησης είναι “έξω από το στοιχείο του” και “να σωπάσει”. Τώρα όλοι αναρωτιούνται τι θέσεις έχουν οι ΦΔ για το δημόσιο χρέος, την ενέργεια και τη ρύθμιση των αγορών. Ο αρχηγός τους Νικ Κλεγκ φαίνεται σκεπτικός στη φωτογραφία στη Guardian, ενδεχομένως αναλογιζόμενος ότι αν μετεκλογικά στηρίξει τον Μπράουν θα τον φάνε ζωντανό ενώ αν επιλέξει να παραλύσει τους Τόρις θα τον φάνε ζωντανό. Δύσκολοι καιροί για ρυθμιστές. Τώρα ειναι όμως του Ντόνι η ώρα.
