«Ο γιος σου δεν είναι ο Μέσι. Αν ήταν θα αγωνιζόταν στη Μπαρτσελόνα. Ανήκει στην ομάδα του σχολείου του ή της γειτονιάς του.
Προπονείται με τον Πέπε, τον Μπόρχα ή τον Μάρκος και όχι με τον Λουίς Ενρίκε. Είσαι απογοητευμένος γιατί ο μικρός σου που δεν θα γίνει ποτέ παίκτης της εθνικής, πιστεύεις ότι είναι παικταράς, όπως είναι ο Μέσι.
Τον κάνεις να νομίζει πως είναι ο Μέσι. Είσαι αυτός που του δείχνει πώς να αμυνθεί, πώς να επιτεθεί, πώς να κλωτσήσει.
Πιστεύεις πως ο Πέπε, ο Μπόρχα και ο Μάρκος δεν ξέρουν να τον διδάξουν, γιατί αυτοί δεν ξέρουν ότι τον "Μέσι σου" θα τον καλέσει η Μπαρτσελόνα κάποια στιγμή.
Εσύ όμως δεν το έχεις, δεν έχεις αξία και ίσως αυτοί οι προπονητές να του έχουν μάθει πράγματα που εσύ δεν ξέρεις.
Ο γιος σου απολαμβάνει την προπόνηση ως την καλύτερη στιγμή της ημέρας. Αυτό το ξέρεις;
Μπορεί στην παιδική του ηλικία να μην κατάφερε να κληθεί στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά έμαθε να χάνει, να κερδίζει και να ξεπερνά κάθε εμπόδιο. Ισως δεν ξέρεις τι είναι το ποδόσφαιρο.
Είσαι το πρότυπό του, πρέπει να γίνεις αυτός όπου ο μικρός θα του αφιερώσει ένα γκολ και θα χαμογελάσει. Σκέψου όμως πως αισθάνεται όταν σε βλέπει να κυνηγάς έναν διαιτητή να τον χτυπήσεις.
Ο 12χρονος που σε θεωρεί πρότυπο, μαθαίνει από σένα, όταν σε δει να χτυπάς έναν πατέρα αντίπαλης ομάδας.
Το χειρότερο είναι ότι ο γιος σου θα μεγαλώσει μαθαίνοντας ότι μπορεί να κάνει τα ίδια στο διαιτητή, στον αντίπαλο ή να μη σεβαστεί τον προπονητή του.
Ξέρεις πως θα του έχεις επιβάλλει την ιδέα πως θα γίνει πρωταθλητής κόσμου.
Με ανθρώπους σαν κι εσένα θα γεμίσει αυτή η χώρα και το ποδόσφαιρό μας. Οσοι είναι ίδιοι με σένα πρέπει να ντρέπεστε που τα παιδιά σας θα έρχονται και θα σας λένε, μπαμπά με τιμώρησαν κι αιτία είσαι εσύ.
Ξέρεις τι ζητώ από σένα; Να μάθεις στο γιο σου να αγαπά το ποδόσφαιρο και το σημαντικότερο είναι να μην τον κάνεις ποδοσφαιριστή, αλλά άνθρωπο».
16°
