Η εγχείρηση ξεκίνησε καλά και αφού ο αναισθησιολόγος της είχε κάνει ολική νάρκωση. Παρόλα αυτά ξύπνησε ακούγοντας αρχικά τους νοσηλευτές και τους ήχους που έκαναν οι οθόνες, πιστεύοντας ότι όλα τελείωσαν και ότι η επέμβαση πήγε καλά.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι. Ξαφνικά άκουσε το γιατρό να ζητά τα εργαλεία του. Δυστυχώς η νάρκωση δεν είχε πιάσει.
Η Donna Penner διηγείται στο BBC: «Ένιωσα την πρώτη τομή, δεν έχω λόγια για να σας περιγράψω τον πόνο. Δε μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου, το πρώτο που προσπάθησα να κάνω ήταν να ανακαθίσω στη θέση μου αλλά δε μπορούσα να κουνηθώ. Ένιωσα σαν κάτι να με κρατούσε κάτι. Ήθελα να μιλήσω, να κουνηθώ αλλά δε μπορούσα. Είχα παραλύσει, δε μπορούσα ούτε να κλάψω.
Άκουγα τους χτύπους της καρδιάς μου στο μόνιτορ.Τους άκουγα να με εγχειρίζουν, τους άκουγα να μιλάνε. Ένιωσα τον χειρουργό να κάνει αυτές τις τομές και να σπρώχνει μέσα στην κοιλιά μου τα όποια εργαλεία. Κατάφερα και κούνησα το πόδι μου για να τους δείξω ότι ήμουν ξύπνια, αλλά κάποιος έβαλε το χέρι του και το έβαλε στη θέση του. H επέμβαση διήρκεσε περίπου μιάμιση ώρα».
Η Donna Penner αξίωσε και πέτυχε αποζημίωση, παρακολουθείται από θεραπευτή και μοιράζεται την ιστορία της προκειμένου να γνωρίζει ο κόσμος ότι «συμβαίνουν και αυτά».
17°
