Δημοσιογραφικοί οργανισμοί και πρακτορεία επιχειρούν κάθε χρόνο να προβλέψουν ή να ρίξουν μια ματιά σε εκείνα τα γεγονότα που θα κυριαρχήσουν στην ειδησεογραφία του επόμενου έτους. Και κάθε χρόνο, οι ίδιες οι διεθνείς εξελίξεις τούς διαψεύδουν. Ο κόσμος μάς ξαφνιάζει με αναπάντεχες εκπλήξεις. Στα τέλη του 1988, κανείς δεν είχε προβλέψει τα συγκλονιστικά γεγονότα στην πλατεία Τιενάνμεν του Πεκίνου ή την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ποιος, επίσης, φανταζόταν παραμονές του 2001 τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ και τη μετέπειτα εισβολή στο Αφγανιστάν; Με επιφύλαξη και με τη βοήθεια των ξένων ανταποκριτών ρίχνουμε μια ματιά στον κόσμο του 2013.
Συρία: συνέχεια αναταραχών με επιπτώσεις στις όμορες περιοχές
Θεωρείται σχεδόν δεδομένη, η συνεχής και βίαιη αποσύνθεση της Συρίας, η οποία αναμένεται να γίνει αισθητή σε όλα τα κράτη που μοιράζονται τα σύνορά της. Η πλειονότητα των αναλυτών συμφωνεί ότι η παραμονή του Μπασάρ Αλ Άσαντ στην προεδρία έχει κλυδωνιστεί. Προβλέπουν ότι δε θα καταφέρει να μείνει στην εξουσία για άλλη μια χρονιά. Καταρχάς, τα πιο ικανά τμήματα του συριακού στρατού είναι ήδη ταλαιπωρημένα. Επιπλέον, μεγάλα τμήματα της βόρειας και ανατολικής Συρίας δεν ελέγχονται πλέον από το συριακό καθεστώς. Η οικονομία της χώρας παραπαίει και η αρχική έντονη υποστήριξη των Ρώσων προς τον Άσαντ έχει χλιαρώσει.
Πέρα από το πεδίο των μαχών, η κρίση των προσφύγων στη Συρία έχει αρχίσει να λαμβάνει επικές διαστάσεις. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες εκτιμά ότι περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Ζουν σε πρόχειρους καταυλισμούς στα σύνορα της Συρίας και οι σκηνές τους δεν μπορούν να τους προστατεύσουν από το κρύο και τις καταρρακτώδεις βροχές. Εντός της Συρίας, ασθένειες όπως η φυματίωση, εξαπλώνονται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς.
Το ερώτημα είναι: ο εμφύλιος στη Συρία θα έχει την κατάληξη της εξέγερσης στη Λιβύη ή θα βρεθεί νωρίτερα μια πολιτική λύση, η οποία θα προβλέπει την αποχώρηση του Άσαντ από την εξουσία και την εγκατάσταση μιας προσωρινής διεθνούς κυβέρνησης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ; Η διεθνής κοινότητα παραμένει αρνητική στην προοπτική μιας ουσιαστικής στρατιωτικής επέμβασης. Επίσης δεν υπάρχουν ενδείξεις για διάθεση εξεύρεσης λύσης σε διπλωματικό επίπεδο, στο ύφος των συμφωνιών Ντέιτον που έδωσαν τέλος στον πόλεμο της Βοσνίας. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία δε δείχνουν διατεθειμένες να βρουν ένα κοινό έδαφος προς όφελος της αποκατάστασης της ειρήνης στη Συρία. Και οι περιφερειακές δυνάμεις – Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Ιράν – παρακολουθούν – έτοιμες να πάρουν, αν χρειαστεί, την πρωτοβουλία των κινήσεων. Σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο CNN εάν δε βρεθεί μια λύση τύπου Ντέιτον, η Συρία ενδέχεται να καταφύγει είτε στη χρήση χημικών όπλων, είτε στους “ακραίους” ισλαμιστές φίλους της (Χεζμπολάχ στο Λίβανο και PKK στην Τουρκία). Γενικά θα επιδιώξει να εξάγει τη συριακή κρίση στους γείτονες της στο Λίβανο, το Ιράκ και την Ιορδανία.
Ο σταθερός σύμμαχος της Συρίας είναι το Ιράν. Πηγές των διεθνών υπηρεσιών πληροφοριών εκτιμούν ότι το Ιράν εξακολουθεί να υποστηρίζει το καθεστώς Άσαντ με χρήματα, όπλα και τεχνογνωσία. Η βιωσιμότητα του Άσαντ είναι σημαντική και για την Τεχεράνη. Η διεθνής κοινότητα αναμένεται να χρησιμοποιήσει τη Συρία για να πιέσει την Τεχεράνη να εγκαταλείψει το πυρηνικό της πρόγραμμα. Δημοσίως το Ιράν εμμένει ότι έχει κάθε δικαίωμα να συνεχίζει το πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου για την ηλεκτροδότηση της χώρας αλλά και για την παροχή βοήθειας σε ένα εκατομμύριο Ιρανούς που πάσχουν από καρκίνο. Το ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση του Ιράν θα δώσει μέσα στο 2013 το πράσινο φως για την άφιξη επιθεωρητών του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας για να διασκεδάσει τις υποψίες της Δύσης ότι αναπτύσσει πυρηνικό οπλοστάσιο. Θα καθίσει το Ιράν με τις ΗΠΑ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ή και μόνο η διένεργεια των προεδρικών εκλογών στο Ιράν θα σταθεί αρκετή για να αλλάξει η ισορροπία των δυνάμεων; Ποια θα είναι η στάση του Ισράηλ το 2013; Οι αναλυτές προβλέπουν ότι προς το παρόν το Ισράηλ φαίνεται διατεθειμένο να δώσει χρόνο στις διαπραγματεύσεις και στο καθεστώς των κυρώσεων, ώστε να πιεστεί η Τεχεράνη προς την κατεύθυνση της διπλωματικής οδού. Προς το παρόν.
Αίγυπτος: Νέα εξουσία με οικονομικά αδιέξοδα
“Δεδομένης της γενικότερης αναταραχής στη Μέση Ανατολή, το Ισράηλ καλά θα κάνει να μην πιέζει πολύ την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα”, γράφει ο αναλυτής του CNN, Τιμ Λίστερ, και συμπληρώνει, “εκτός από τη Συρία και τον Λίβανο, το Ισραήλ έχει σήμερα να κάνει με μια πολύ διαφορετική Αίγυπτο. Ο πρώην καταδικασμένος σε φυλάκιση επικεφαλής της Αδελφότητας των Μουσουλμάνων, είναι ο νυν πρόεδρος της χώρας και όλα δείχνουν ότι χαίρει υποστήριξης εκτός των αστικών κέντρων που θα τον κρατήσουν στην εξουσία πολύ περισσότερο από ό,τι έμεινε σ' αυτήν ο Χόσνι Μουμπάρακ”.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια περίεργη σχέση με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Αιγύπτου, Μοχάμαντ Μόρσι. Από την μια ανησυχούν για τη συγκέντρωση υπεβολικών εξουσιών στο πρόσωπό τους και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η εξέλιξη στον εκδημοκρατισμό της χώρας και από την άλλη τον χρειάζονται ως διαπραγματευτή με την ισχυρή παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς στη Γάζα.
Ωστόσο, το ένα τρίτο των ψηφοφόρων της Αιγύπτου κατέδειξε ότι έχει κουραστεί από τις συνεχείς αναταραχές και ότι ανησυχεί περισσότερο για τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα και τις τσέπες του. Ο Μόρσι πρώτα επέβαλε και μετά ανακάλεσε πρόγραμμα αύξησης των φόρων, ενώ το πολυαναμενόμενο δάνειο ύψους 4,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ βρίσκεται ακόμα στον αέρα.
Σε υποβάθμιση της αξιολόγησής της για την πιστοληπτική ικανότητα της Αιγύπτου προχώρησε η Fitch Ratings, επικαλούμενη τη «σημαντική και συνεχή διάβρωση των διεθνών αποθεμάτων» της χώρας το 2011. Συγκεκριμένα, ο οίκος υποβάθμισε την αξιολόγηση σε «ΒΒ-» από «ΒΒ», διατηρώντας αρνητικό το outlook. Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του, τα διεθνή αποθέματα της χώρας υποχώρησαν κατά 44% το 2011 και διαμορφώθηκαν λίγο πιο πάνω από τα 20 δισ. δολάρια το Νοέμβριο από 36 δισ. δολάρια που ήταν το Δεκέμβριο του 2010. Τα έσοδα από τον τουρισμό είναι στο ένα τρίτο από ό,τι ήταν πριν από την εξέγερση της Αραβικής Άνοιξης, το 2011. Το 2013 η κρίση στην Αίγυπτο θα είναι περισσότερο οικονομική παρά πολιτική.
Λιβύη: Η απειλή εξάπλωσης των αναταραχών στη Βόρεια Αφρική
Ο Μουαμάρ Καντάφι έφυγε από τη ζωή, αλλά τα όπλα του καθεστώτος του βρήκαν το δρόμο τους στις αγορές όπλων από το Μάλι μέχρι το Σινά. Η μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης δεν έχει ακόμα κατορθώσει να επιβάλει την εξουσία της. Ταξιαρχίες ισλαμιστών ελέγχουν τα ανατολικά της χώρας, στις περιοχές της Σαχάρας σημειώνεται ανάφλεξη των φυλετικών αναταραχών και οι πολιτοφυλακές έχουν ξεκινήσει έναν εσωτερικό εμφύλιο. Για τη Δύση ο φόβος είναι ότι η αχανής Λιβύη θα μετεξελιχθεί σε μια χώρα – εκκολαπτήριο ακραίων ισλαμιστών και ότι θα καταφέρει να εξαπλώσει την επιρροή της σε όλη την υποσαχάρια Αφρική. Πολλοί διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι η Βόρεια Αφρική θα είναι το επόμενο Αφγανιστάν – ένας προορισμός εκπαίδευσης ακραίων ισλαμιστών από όλο τον κόσμο.
Μετ' εμποδίων αποχώρηση από το Αφγανιστάν
Η αποχώρηση των αμερικανικών και των συμμαχικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν έχει αρχίσει. Το 2013 θεωρείται κρίσιμο για τις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν. Καλούνται να αποδείξουν την ικανότητά τους να επιβάλουν την τάξη και να ανοίξουν το δρόμο για την μετά-Καρζάι εποχή. Το Νοέμβριο, το Ινστιτούτο Διεθνών Κρίσεων ανακοίνωσε ότι η μέλλουσα κατάσταση δε διαφαίνεται καθησυχαστική. “Εάν επιδείξουν τουλάχιστον τη διάθεση για καθαρές εκλογές (το 2014), αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει σε έναν βαθμό το αίσθημα της εθνικής ενότητας και να ενισχύσει το λαϊκό αίσθημα. Αλλά τα βήματα για σταθερή μετάβαση πρέπει να ξεκινήσουν τώρα για να αποτραπεί μια κατρακύλα στην απόλυτη ακυβερνησία και το χάος. Ο χρόνος εξαντλείται”, επισημαίνει σε έκθεσή του το Ινστιτούτο Διεθνών Κρίσεων.
Οι επικριτές της απόφασης αποχώρησης των ξένων δυνάμεων από το Αφγανιστάν μέχρι το 2014 υποστηρίζουν ότι το μόνο που κατάφερε αυτή η δέσμευση είναι: να δώσει στους Ταλιμπάν ένα χρονοδιάγραμμα για το μέχρι πότε θα κάνουν συντήρηση δυνάμεων και πότε θα μπουν δυναμικά στην ανακατάληψη της εξουσίας στο Αφγανιστάν. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι υπογραμμίζουν ότι πρόκειται για “μετάβαση” δυνάμεων και όχι “αποχώρηση”. Το παζλ του Αφγανιστάν έχει όμως ακόμα ένα κομμάτι. Εάν όντως υπάρχει ο όρος του “καλού” Ταλιμπάν, του πρόθυμου δηλαδή να διαπραγματευτεί με τη διεθνή κοινότητα για την επόμενη ημέρα, και ο ρόλος του Πακιστάν. Ως δύναμη με μεγάλη επιρροή στις τάξεις των Ταλιμπάν, θα διατελέσει το Πακιστάν το ρόλο του διαμεσολαβητή;
Πού το πάει η νέα Βόρεια Κορέα;
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Βόρειος Κορέα παραμένει στις χώρες του “Άξονα του Κακού”, όπως πολύ ευφάνταστα, τον είχε διατυπώσει ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος, Τζορτζ Μπους. Και μέχρι στιγμής με την αλλαγή της ηγεσίας στη χώρα, η Βόρειος Κορέα δεν έχει δώσει δείγματα αλλαγής στάσης όσον αφορά το φιλόδοξο πρόγραμμα ανάπτυξης πυραυλικών συστημάτων. Το Μάιο του 2012 ο Πίτερ Μπρουκς του Αμερικανικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής είχε πει: “η Βόρειος Κορέα είναι ένα άγριο και επικίνδυνο χαρτί της διεθνούς τράπουλας”. Πρόσθεσε ότι ο άπειρος ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ουν επιδιώκει να προβάλει το προφίλ του “μεγάλου και με απόλυτο έλεγχο ηγέτη” για εσωτερική και εξωτερική κατανάλωση. Το Δεκέμβριο η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς σε μια επιθετική, όπως χαρακτηρίζεται από διπλωματικές πηγές, κίνηση λίγες ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές στη Νότια Κορέα. Τα κρατικά μέσα της Βόρειας Κορέας μετέδωσαν ότι η εκτόξευση ήταν επιτυχημένη και ήδη δορυφόρος της βρίσκεται σε τροχιά. Από την βορειοαμερικανική διοίκηση αεροδιαστημικής άμυνας αναφέρθηκε ότι το αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα αναγνώρισε την εκτόξευση ενός πυραύλου της Βόρειας Κορέας και τα αρχικά στοιχεία δείχνουν την ανάπτυξη αντικειμένου το οποίο φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά. Η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας ήταν καταδικαστική. Και το ερώτημα είναι εάν ο νέος ηγέτης θα θελήσει να καθιερώσει την εξουσία με νέες δοκιμές ή επικεντρώνοντας την προσοχή στη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας του.
Σιγοβράζει η σινοϊαπωνική διαμάχη
Ξαφνικά το πυραυλικό και πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας δεν είναι το μόνο πρόβλημα που σιγοβράζει στην ανατολική Ασία. Η διπλωματική διαμάχη μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας για το κυριαρχικό καθεστώς των νησιών της ανατολικής θάλασσας της Κίνας ενδέχεται να πάρει ανησυχητικές διαστάσεις μετά την έκλογη του Σίνζο Άμπε στον πρωθυπουργικό θώκο της Ιαπωνίας. Ο Άμπε δεν έχει κρύψει την ανησυχία του για την ανεξέλεγκτη αναπτυξιακή δύναμη της Κίνας και τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει αυτή η ανάπτυξη στη χώρα του . Όλο το 2012, Ιαπωνία και Κίνα προέβησαν σε ένα πόλεμο δηλώσεων για τα διαφιλονικούμενα νησιά Senkaku και Diaoyu. Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές στην Ιαπωνία, για πρώτη φορά μετά το 1958 κινεζικό αεροσκάφος παραβίασε τον εναέριο χώρο της Ιαπωνίας. Η τελευταία απάντησε με ανάπτυξη μαχητικών τύπου F-15 στην περιοχή της. Τα νησιά είναι ακατοίκητα, αλλά πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου. Και όλη κατάσταση θυμίζει κάτι από Φόκλαντς ή και από Ίμια. Η αδιαλλαξία είναι θέμα εθνικής υπερηφάνιας. Οι αναλυτές αποκλείουν το ενδεχόμενο της σύγκρουσης, αλλά εάν συνεχιστεί η διαμάχη βλέπουν απώλειες σε οικονομικό επίπεδο και για τις δύο πλευρές.
Σε ύφεση οι ΗΠΑ. Σε ανάπτυξη η Κίνα
Ο “δημοσιονομικός γκρεμός” απετράπη. Έστω προς το παρόν. Οι οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η αμερικανική οικονομία θα αναπτυχθεί κατά περίπου 2,2% το 2013. Ποσοστό, το οποίο δεν εγγυάται καμία ανάσα για σταθερότητα στην παγκόσμια οικονομία. Επομένως, πολλά εξαρτώνται από την οικονομία της Κίνας. Η κινεζική μηχανή ανάπτυξης βασίζεται κυρίως στις εξαγωγές και στα έργα υποδομής. Ωστόσο, υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι η μεσαία τάξη της Κίνας μετεξελίσσεται σε σημαντική δύναμη και μοχλό ανάπτυξης. Σύμβουλοι της εταιρείας PwC εκτιμούν ότι οι λιανικές πωλήσεις της Κίνας θα αυξηθούν κατά 10,5% το 2013. Μέχρι το 2016 η Κίνα θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ και θα αναδειχθεί σε πρώτη δύναμη στον τομέα του λιανικού εμπορίου.
Ευρώπη: λίγο καλύτερα
Κανείς δεν περιμένει η Ευρώπη να γίνει μια οικονομική υπερδύναμη το 2013, αλλά στον ορίζοντα διαφαίνεται λίγο λιγότερο σκοτάδι σε σχέση με το 2012. Το κόστος δανεισμού των επονομαζόμενων PIGS (Πορτογαλία, ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία) έχει μειωθεί. Ξεκίνησε ήδη η συζήτηση για μια νέα οικονομική και δημοσιονομική ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει μιλήσει σκληρά υπέρ της άμυνας της ευρωζώνης. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι έχει δεσμευθεί για απεριόριστη ρευστότητα: «Τα κράτη πρέπει να επωφεληθούν από την τρέχουσα περίοδο οικονομικής σταθερότητας για την περαιτέρω προώθηση του μεταρρυθμιστικού τους προγράμματος, την ενίσχυση του αναπτυξιακού δυναμικού τους, την τόνωση της απασχόλησης και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας", είπε ο Μάριο Ντράγκι, ενώπιον ακρωατηρίου τραπεζιτών και εργοδοτών. Επίσης, ζήτησε από τις τράπεζες να «χρησιμοποιήσουν αυτό το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την ενίσχυση των (σ.σ. κεφαλαιακών) αντοχών τους», μέσω της μείωσης μερισμάτων και μπόνους.
Σύμφωνα με τον αναλυτή, Τιμ Λιστ στην Ε.Ε τίποτα δεν μπορεί να γίνει εάν δεν το πει η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Η βήμα προς βήμα προσέγγισή της θα συνεχιστεί και μάλιστα τα βήματα αναμένονται πιο προσεκτικά ενόψει των επικείμενων εκλογών στη Γερμανία. Οι εκλογές, όμως, του Φεβρουαρίου στην Ιταλία είναι ίσως πιο σημαντικές. Οι Ιταλοί δηλώνουν κουρασμένοι με τη λιτότητα του τεχνοκράτη Μάριο Μόντι και η επιστροφή του Καβαλιέρε στην εξουσία είναι ανοικτή. Στην Ελλάδα, οι διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη είναι ακόμα υπαρκτός. Εξάλλου δεν τον έχει αποκλείσει με δηλώσεις του ούτε ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Η συνεχιζόμενη ύφεση απειλεί με κοινωνικές αναταραχές και θέτει σε κίνδυνο την ευαίσθητη ισορροπία της τροκομματικής ηγεσίας της Ελλάδας.
Κλιματική αλλαγή με περαιτέρω αποδείξεις
Η τροπική καταιγίδα, Σάντι, “βούλιαξε” για 24 ώρες την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Ήταν το τελευταίο σημάδι της αλλαγής σε πιο ακραία καιρικά φαινόμενα. Ακόμα κι αν δεν επαναληφθεί το 2013, η κλιματική αλλαγή έχει αρχίσει να επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα των πολιτών, των πολιτικών και των ασφαλιστικών αγορών. Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Άντριου Κουόμο είπε την επομένη του τυφώνα: “Τα τελευταία χρόνια δε νομίζω ότι κάποιος μπορεί να δηλώνει συγκλονισμένος από τα καιρικά φαινόμενα”. “Ο άλλοτε τυφώνας του αιώνα έχει γίνει ο τυφώνας της δεκαετίας”, έχει πει ο καθηγητής Γεωλογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Μάικλ Όπενχαϊμερ. Οι οικονομικές απώλειες για την αμερικανική κυβέρνηση αυξήθηκαν κατά 15 φορές σε σχέση με το 1990.
Οι κλιματολόγοι υποστηρίζουν, επίσης, ότι οι περίοδοι μακράς ξηρασίας από τις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ έως την Ουκρανία θα είναι “η νέα φυσιολογική” κατάσταση. Ο Τζέρεμι Ρίφκιν, πρόεδρος του Ιδρύματος για τις Οικονομικές Τάσεις και από τους διασημότερους διεθνώς αμερικανούς οικονομολόγους και δημοσιολόγους δεν κρύβει την ανησυχία του για την απρόβλεπτη ταχύτητα με την οποία αυξάνεται παγκοσμίως η θερμοκρασία. Σε συνέντευξή του στην ιταλική «Λα Ρεπούμπλικα», είπε: «οι προβλέψεις για την κλιματική αλλαγή που θεωρούνταν καταστροφολογικές μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν εσφαλμένες επειδή ήταν υπερβολικά αισιόδοξες. Το σενάριο μιας ανόδου της θερμοκρασίας που μπορεί να φτάσει τους 7 βαθμούς Κελσίου είναι δυστυχώς μια συγκεκριμένη πιθανότητα. Ενας εφιάλτης. Μια διαφορά επτά βαθμών θα είναι καταστροφική. Θα σημειωνόταν μαζική εξαφάνιση ειδών, τα παράλια θα πλημμύριζαν, μεγάλες γόνιμες εκτάσεις θα μετατρέπονταν σε ερήμους». Τέλος, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ βλέπει την κλιματική αλλαγή ως ένα δίκοπο μαχαίρι: οι πιο ήπιες θερμοκρασίες ενδέχεται να επιτρέψουν την καλλιέργεια σε περιοχές που άλλοτε δεν ήταν εφικτό, όπως η Σιβηρία. Αλλά η ξηρασία στις παραδοσιακές παραγωγούς γης θα είναι καταστροφική.
Περισσότεροι ιοί στον κυβερνοχώρο
Ποιοί θα είναι το 2013 οι διάδοχοι των Flame, Gauss και Shamoon; Ήταν οι τρεις πιο καταστροφικοί ιοί υπολογιστών το 2012. Σύμφωνα με την εταιρεία αντιμετώπισης ιών, Kaspersky Lab, το μέγεθος και η ευστροφία του Flame ήταν πρωτόγνωρη. Με τον ιό Gauss εκλάπησαν τραπεζικές πληροφορίες στη Μέση Ανατολή. Και μετά ο ιός Shammon έσβησε τους σκληρούς δίσκους 30.000 υπολογιστών της σαουδαραβικής πετρελαϊκής εταιρείας, Aramco. Η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας τη χαράκτηρισε επίθεση στην οικονομία της χώρας. Και ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι δεν ήταν μια κυβερνοεπίθεση με κρατική χρηματοδότηση εις βάρος της Σαουδικής Αραβίας. Το Kaspersky Lab προβλέπει νέου τύπου κυβερνοεπιθέσεις για το 2013 κατά επιχειρήσεων αλλά και κατά συσκευών και εφαρμογών της κινητής τηλεφωνίας.
Ποια θα είναι η επόμενη τέλεια “μηχανή ποδοσφαίρου”;
Μπάρσα και Λιονέλ Μέσι. Παρά το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο κόουτς των Καταλανών, Τίτο Βιλανόβα, η Μπαρσελόνα είναι το φαβορί για την κατάκτηση του Champions Leuague και για το 2013. Ο, δε, Αργεντινός επιθετικός είναι η απόλυτη μηχανή γκολ. Πέτυχε 86 γκολ σε ένα ημερολογιακό έτος. Ο γνωστός κι ως «μικρός μάγος», Μέσι, έσπασε το στοιχειωμένο ρεκόρ του Γκερντ Μίλερ από το 1972, όταν και είχε φτάσει τα 85 γκολ σε ένα ημερολογιακό έτος με τη φανέλα της Μπάγερν (72) και της πρώην Δυτικής Γερμανίας (13). Και η “απόλυτη μηχανή ποδοσφαίρου”, όπως την αποκάλεσε ο προπονητής της Μίλαν, Ουμπέρτο Γκαντίνι δε δείχνει σημάδια κούρασης. Η Μίλαν είναι η επόμενη αντίπαλος της Μπαρσελόνα στο Champions League.
Υπάρχει κάτι πιο γελοίο από το Gangnam style;
Στις 26/12, 1. 054. 969. 395 χρήστες είδαν ή χόρεψαν με το Gangnam style στο YouTube. Ακόμα πιο ανησυχητικό ότι οι 6.351.871 εξ αυτών έκαναν “like”. Ποιος μπορεί να ξεπεράσει το ρεκόρ του Νοτιοκορεάτη ράπερ, Σάι; Σύμφωνα με το CNN, “μόνο ένας σκίουρος που παίζει πινκ πονκ ή καλόγριες που χορεύουν μακαρένα μπορούν να κερδίσουν τον Σάι”.
20°
