Τι είναι η πατρίδα, οι κάμποι, τα ψηλά βουνά ή οι εφημερίδες και τα παράθυρα τα τηλεοπτικά; Προπαντός οι εφημερίδες. Μικρός στην Ελλάδα, μιμείσαι τους μεγάλους γυρνώντας με θόρυβο τις απέραντες σελίδες και αρχίζεις σιγά-σιγά να ξεσηκώνεις όσα ξέρουν. Μεγάλος στο εξωτερικό, μικρό παιδί και πάλι, μπαίνεις σιγά-σιγά στο νόημα για την άγνωστη περίεργη χώρα. Ας πάρουμε παράδειγμα το Βέλγιο και μια Soir της περασμένης βδομάδας, της Παρασκευής. Φτάνεις Βρυξέλλες για συναυλία (εκατό χρόνια από τη γέννηση του Django). Μήπως γράφει η εφημερίδα το πρόγραμμα; Σαν να μυρίστηκαν ότι θα αλλάξει, όχι, αλλά για τον καταπληκτικό Koen Decauter που παίζει εκτός προγράμματος γράφει! Μπράβο. Πάμε Σάββατο. Αρχικά η Άντερλεχτ θα έπαιζε αγώνα πρωταθλήματος. Ύστερα δεν θα έπαιζε τίποτε διότι υποβίβασαν την Μουκρόν για χρέη. Τη Πέμπτη αποφασίστηκε να παίξει αγώνα κυπέλου! Γιατί; Διότι η Ομοσπονδία ήθελε να τιμωρήσει την Zulte που ανέβαλε 3 φορές τον αγώνα της και όρισε μονό προημιτελικό αλλά όταν και ξεσηκώθηκε ο κόσμος και προκρίθηκε η Cercle που δεν έφταιγε σε τίποτε, κώλωσαν και όρισαν το παιχνίδι κυπέλου σε ένα βράδυ! Όλα αυτά τα διαφωτιστικά στη Soir! Και για το τρέχον Σαββατοκύριακο, τι έγραψε η ίδια Soir; Για ένα θεατρικό. Με τίτλο; Μα…“Belga Bordeelo”!
22°
