Μια ανάρτηση στο Twitter με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ξεχωρίζει από όλες. Και διαφέρει γιατί είναι η ανάρτηση που αφιερώνει μια κόρη στη μαμά της, τη γυναίκα που έχει τη δύναμη να φέρνει στον κόσμο μια ζωή και να βρίσκεται στο πλάι της χωρίς κανένα αντάλλαγμα μέχρι το τέλος. Είναι ανάρτηση μιας κόρης που έχασε τη μητέρα της από τον καρκίνο, αλλά η αρρώστια δεν λύγισε ποτέ αυτή τη γυναίκα. Η ανώνυμη ανάρτηση διηγείται τι συνέβη ένα βράδυ στις 8 Μαρτίου: «Μια φορά εκεί γύρω στα 18 γύρισα στο σπίτι ξενυχτισμένη στις τρεις το πρωί. Έλειπα όλη μέρα από το σπίτι και το βράδυ γύριζα πάντα αργά για να μην έχω συνεχώς επαφή με την κατάσταση της μάνας μου που πια την είχαμε μεταφέρει σπίτι γιατί όπως είχαν πει οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για το διάολο που είχε γεμίσει όλο της το σώμα. Άνοιξα σιγά σιγά την εξώπορτα για να μην την ξυπνήσω, την έκλεισα και γύρισα για να πάω στο δωμάτιο μου. Στο τέλος του μισοφωτισμένου διαδρόμου η πόρτα του μπάνιου ήταν ανοιχτή.
Είδα τη μάνα μου χωρίς την περούκα με το γυμνό κεφαλάκι της, με τη ρόμπα της να κρέμεται πάνω στα 40 κιλά που της είχαν απομείνει και με τα κοκαλάκια που έμοιαζαν με δάχτυλα να τρίβει μέσα στο νιπτήρα τις φτέρνες από το ροζ καλσόν που είχα πετάξει στα άπλυτα. Ήταν 8 Μαρτίου».
18°
