Μόλις χτες το βράδυ έβλεπα μια ταινία, το «Κάποτε στο Μεξικό» όπου ο κούκλος μεν τυφλός δε Τζόνι Ντεπ πυροβολεί τον εχθρό του από απόσταση 5 μέτρων κατευθείαν στην καρδιά. Χωρίς να βλέπει. Το τονίζω. Οκ, προφανώς είναι μια υπερβολή στην πλοκή της ιστορίας για να δείξει πόσο καλός πιστολέρο είναι και να ενισχύσει την εικόνα του «badass» διεφθαρμένου πράκτορα. Είναι μια σκηνή που θέλω να πιστεύω ότι εύκολα συνειδητοποιείς πώς οι πιθανότητες να συμβεί στην πραγματικότητα είναι μηδαμινές. Υπάρχουν όμως και άλλες φορές που πράγματα που μας εντυπωσιάζουν στις ταινίες/σειρές απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Δείτε μερικά πολύ αντιπροσωπευτικά παραδείγματα που εικονογράφησε το brightside.me παρακάτω και την επόμενη φορά που θα βρείτε κάτι φοβερά ενδιαφέρον σκεφτείτε το καλά πριν το «δοκιμάσετε στο σπίτι».
Όταν κάποιος πνίγεται ούτε φωνάζει ούτε κουνάει χέρια. για την ακρίβεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιληφθείς κάποιον που πνίγεται.
Το χλωροφόρμιο δεν σε ρίχνει λιπόθυμο αμέσως και για πολλές ώρες. Χρειάζονται έως και πέντε λεπτά για να δράσει το χημικό και η λιποθυμία που προκαλεί διαρκεί μόλις λίγα λεπτά.
Σε περίπτωση που κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο έχει εξαφανιστεί, δεν χρειάζεται να περιμένεις απαραίτητα ένα 24ωρο για να το δηλώσεις. Εάν έχεις σοβαρούς λόγους να ανησυχείς, μπορείς να καλέσεις άμεσα την αστυνομία.
Η νεκροψία δεν δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, ούτε διελευκάνει εγκλήματα. Βοηθάει απλώς στο να βρεθούν στοιχεία.
Ο απινιδωτής δεν μπορεί να επαναφέρει μια καρδιά που έχει πάψει εντελώς να λειτουργεί. Μόνο όταν πέφτουν οι παλμοί της και δείχνει πρόθεση να σταματήσει.
Το να πυροβολείς με δύο όπλα μπορεί να φαίνεται φοβερό αλλά στην πραγματικότητα το να στοχεύεις σε δύο στόχους ταυτόχρονα είναι οριακά ακατόρθωτο.
Μια ζώνη αστεροειδών δεν είναι ποτέ τόσο γεμάτη. Για την ακρίβεια υπάρχουν πολλά χιλιόμετρα απόλυτου κενού ανάμεσα στους αστεροειδείς.
Αν έχεις κάνει ελεύθερη πτώση μαζί με φίλους, πιθανόν να γνωρίζεις ήδη ότι δεν μπορείς να μιλήσεις στον άλλο καθώς πέφτετε, αφού η ταχύτητα με την οποία ο άνεμος περνάει από τα αυτιά, μας καθιστά κουφούς σε όλους τους ήχους.
Η αστυνομία δεν μπορεί να εντοπίσει ένα τηλεφώνημα σε ένα λεπτό. Χρειάζεται τουλάχιστον μία ώρα.
Όσο εντυπωσιακό κι αν φαίνεται, στην πραγματικότητα η περόνη της χειροβομβίδας δεν μπορεί να αφαιρεθεί με τα δόντια. Διότι τότε το άτομο και θα έμενε χωρίς δόντια και δεν θα είχε βγάλει την περόνη.
Όλες οι κλειδαριές ανοίγουν με έναν πυροβολισμό. Ούτε κι αυτό ισχύει, αφού τα λουκέτα φτιάχνονται από παχύ σίδερο και μια μικρή σφαίρα ούτε που θα τα γρατζουνούσε.
Ο σιγαστήρας δεν μετατρέπει οποιοδήποτε όπλο σε απολύτως αθόρυβο. Απλά κάνει τον ήχο πιο βαθύ, πιο μπάσο, αλλά εξακολουθεί να ακούγεται κανονικότατα.
16°
