Μπορεί το Corpse Reviver να βελτιώσει το χανγκόβερ μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ; Η συνταγή για το Corpse Reviver #2 του Χάρι Κράντοκ.
Υπάρχει μια φράση στην εγγλέζικη γλώσσα για την κατηγορία των αλκοολούχων ποτών που συνηθίζεται να καταναλώνονται για να θεραπεύσουν το χανγκόβερ. Η φράση αυτή είναι το «Hair of the Dog» και προέρχεται από την αντίληψη των γηραιοτέρων κατοίκων της Μεγάλης Βρετανίας πως αν σε δαγκώσει λυσσασμένος σκύλος, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να κόψεις μερικές τρίχες από το δέρμα του και να τις βάλεις επάνω στην πληγή σου. Το Corpse Reviver θεωρείται ένα από τα κοκτέιλ που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία ποτών, εξ ου και το όνομά του.
Δεν έχουμε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουμε τις συνήθειες των προπατόρων του κοκτέιλ ώστε να κατανοήσουμε πλήρως ποια τα συστατικά που συνέθεταν ένα κοκτέιλ pick-me-up, όπως δηλαδή αποκαλούνταν επίσης τα κοκτέιλ που σε ξυπνούσαν και σε θεράπευαν από τη μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ της προηγούμενης ημέρας, γνωρίζουμε όμως πως η πρώτη αναφορά για το Corpse Reviver εμφανίζεται στο εβδομαδιαίο λονδρέζικο περιοδικό Punch, την 21η Δεκεμβρίου του 1861!
Δέκα χρόνια αργότερα, η συνταγή καταγράφεται για πρώτη φορά στο The Gentleman’s Table Guide των E. Ricket και C. Thomas, ενώ φημολογείται πως είχαν προηγηθεί διάφορες συνταγές από Corpse Reviver που φιγούραραν σε παριζιάνικα μενού μπαρ και καφέ. Σύμφωνα με τη συνταγή του 1861, εύκολα παρασκευάζει κανείς ένα Corpse Reviver αν απλά γεμίσει μέχρι τη μέση ένα ποτήρι κρασιού με μπράντι, συμπληρώσει σε ίσα μέρη λικέρ maraschino και προσθέσει δύο ριξιές από μπίτερς Boker’s.
Βέβαια το Corpse Reviver και οι διάφορες συνταγές/παραλλαγές του δεν απέκτησαν ουσιαστική δημοσιότητα μέχρι την εποχή του τιτάνα Χάρι Κράντοκ (Harry Craddock), του Αμερικανού που μετανάστευσε με την ποτοαπαγόρευση, μετοίκησε στην Αγγλία και χάραξε μία σπουδαία πορεία ως επικεφαλής μπαρτέντερ του American Bar, του ξενοδοχείου Savoy.
Το 1930 ο Κράντοκ εξέδωσε μία συλλογή από συνταγές κοκτέιλ από την τότε 40χρονη ιστορία του American Bar, το The Savoy Cocktail Book, κάποιες εξ αυτών και δικές του φυσικά, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και δύο διαφορετικές παραλλαγές του Corpse Reviver, αυτές που τελικά έμελλε να μείνουν και στην ιστορία ως οι πιο διαχρονικές.
Το Corpse Reviver #1 απαιτούσε γλυκό βερμούτ, calvados και μπράντι, ενώ το πιο γνωστό και επικρατέστερο Corpse Reviver #2 περιείχε ίσα μέρη από χυμό λεμονιού, απεριτίφ kina Lillet, Cointreau και τζιν, με μια ριξιά από αψέντι. Και τα δύο παρασκευάζονταν χτυπημένα στο σέικερ με πάγο και σερβίρονταν σε ποτήρι τύπου κοκτέιλ.
Χιουμοριστικά, ο Κράντοκ στις σημειώσεις του βιβλίου αναφέρει για το πρώτο πως «προορίζεται για κατανάλωση πριν τις 11:00 π.μ. ή οποτεδήποτε υπάρχει ανάγκη για ενέργεια», ενώ για το δεύτερο σχολιάζει πως «αν καταναλωθούν τέσσερα από αυτό, τότε το ξαναζωντανεμένο πτώμα θα επανέλθει στον τάφο».
Κι άλλες εκδοχές του Corpse Reviver ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, όπως αυτή του 1937 από το Café Royal Cocktail Book, με μπράντι, πορτοκάλι, λεμόνι, γρεναδίνη και αφρώδες κρασί ή εκείνη από το The Official Mixers Manual του 1956 από τον Patrick Gavin Duffy, καμία όμως και ποτέ δεν ξεπέρασε τις συνταγές του Χάρι Κράντοκ από το American Bar.
Σε περίπτωση που το παρακάνατε λίγο χθες βράδυ και θέλετε να «επανέλθετε» ακολουθώντας τις συμβουλές του θρύλου των μπαρ, τότε μπορείτε να φτιάξετε ένα Corpse Reviver #2 χρησιμοποιώντας την παρακάτω συνταγή.
17°
