Το ινδικό τον τελευταίο καιρό έχει πάρει πολύ τα πάνω του στην πόλη μας. Ο Έλληνας, λέει, έχει εντάξει το κοτόπουλο με κάρι στο μενού του, όπως είχε κάποτε το λεμονάτο. Προχτές επισκεφτήκαμε τη νεότερη άφιξη στο είδος. Το αθηναϊκό Kohenoor είναι το μικρό αδερφάκι του κερκυραϊκού, που βρίσκεται τα τελευταία δέκα χρόνια στο Σιδάρι και έχει ταΐσει ένα σωρό Άγγλους τουρίστες – κάτι ξέρουν αυτοί από Ινδία... Μετά λοιπόν από τη μεγάλη επιτυχία του στο νησί, το Kohenoor του Γκαζιού έκανε την εμφάνισή του στην οδό Τριπτολέμου, εκεί βρεθήκαμε κι εμείς την Κυριακή το μεσημέρι. Μη φανταστείτε πολύχρωμες υπερπαραγωγές και έθνικ διακόσμηση. Το Kohenoor είναι η επιτομή της απλότητας, μια άνετη σάλα που τη διαπερνά το αεράκι από την ανοιχτή τζαμαρία, με ήρεμα χρώματα και προσεγμένα ξύλινα τραπέζια και καρέκλες. Μέχρι και η μουσική είναι διακριτική και ανεπαίσθητη. Η όρεξή μας άνοιξε με πάπανταμ, μια τραγανή πιτούλα που τη βουτήξαμε σε σαλτσούλες «μάνγκο τσα τσα», δροσιστική σος γιαούρτι με μέντα. Ο χαμογελαστός Χουσεΐν πρότεινε να ξεκινήσουμε με Πακόρα και Σαμόσα. Οι τηγανητές αυτές μπουκίτσες (που παραπέμπουν μια σταλιά στη γεύση των δικών μας λουκουμάδων), γεμιστές με λαχανικά, άνοιξαν το δρόμο για το βαρύ πυροβολικό: κοτόπουλο Tikka Massala (η συνηθισμένη προτίμηση των γυναικών, λέει ο Χουσεΐν) και γαρίδες Karahi. Το κοτόπουλο έχει πολλή και ακαταμάχητη κόκκινη σάλτσα, στην κατανάλωση της οποίας βοηθούν πάρα πολύ τα αφράτα ψωμάκια Naan (θα τα βρείτε σε πολλές εκδοχές, με τυρί, σκόρδο, κιμά, σπανάκι κ.λπ.), κι επίσης κρέμα γάλακτος, καρύδα και αμύγδαλο. Δεν ξέρω αν οφείλεται στη γυναικεία μου φύση, αλλά αυτό ήταν και το δικό μου αγαπημένο. Οι γαρίδες Karahi, καυτερές σε ήπιο βαθμό, με άρωμα από τζίντζερ, συνδυάστηκαν ωραία με καλομαγειρεμένο ρύζι με μπαχαρικά. Δεν περίσσευε χώρος στο στομάχι για κοτόπουλο με κάρι, που ήθελα τόοοοσο πολύ. Αυτό, μαζί με τα υπόλοιπα 15 διαφορετικά πιάτα με κοτόπουλο τα έχω βάλει στο μάτι για την επόμενη φορά.
15°
