«Σε είδα ξανά, ήσουν στα μαύρα ντυμένη/ Πλατεία Μαβίλη τέσσερις παρά/ Μαζί με ένα ψώνιο κι οι δύο χαμένοι/ Τρώγατε σάντουιτς, θολή ματιά...».
«Σε ένιωσα μέσα μου παντού». Μουσική και τραγούδι Γιώργος Δημητριάδης, στίχοι Κώστας Λειβαδάς.
Με λένε Μπάμπη και δουλεύω 21 χρόνια στην καντίνα – από τότε που άνοιξε. Μεγάλο σχολείο η νύχτα, δουλεύουμε ταυτόχρονα 5 άτομα για να βγάλουμε πέρα τη ζήτηση, ιδιαίτερα τα Παρασκευοσαββατοκύριακα. Το μοιραζόμαστε σε βάρδιες. Ανοίγουμε στις 8 το βράδυ και πάμε μέχρι τις 6.30-7.00 το πρωί. Πουλάμε πολλά hot dogs με ψητό και βραστό λουκάνικο, σάντουιτς, σουβλάκι χοιρινό ή κοτόπουλο, κρέπες αλμυρές και γλυκές. Τα σουξέ μας είναι το ψητό λουκάνικο –γνωστό και σαν βρόμικο– με ψωμί, κρεμμύδια, μουστάρδα κ.λπ.
Οι πελάτες συνήθως είναι φτιαγμένοι από αλκοόλ, αυτό, όσο να ’ναι, προκαλεί λίγο εκνευρισμό, αλλά, μωρέ, τους καταφέρνουμε, δεν έχουμε προβλήματα. Όλη η Αθήνα περνάει από δω, πού να τους θυμάμαι όλους; Ο Διονυσίου, η Δήμου, ο Λειβαδάς, η Αθηνά Οικονομάκου, ο Μάνος Παπαγιάννης, πολύ καλά παιδιά όλοι. Το 90% είναι μόνιμοι πελάτες, μερικοί τρώνε και δύο φορές σε μια βραδιά, μία στις 9.30 και μετά, κατά τις 5 το πρωί… τσουπ, ξανάρχονται. Όταν έχει δουλειά δεν προλαβαίνουμε να αλλάξουμε κουβέντα, όταν αραιώνει πιάνουμε και καμιά συζήτηση με τους πελάτες. Ευτυχώς που έχουμε ρεπό και βάρδιες, έτσι προλαβαίνουμε κι εμείς να διασκεδάσουμε καμιά φορά. Αν είναι καλά τα λεφτά; Εντάξει, καλά είναι… σχετικά. Εγώ έχω ρεπό Δευτέρα και Τρίτη, τότε διασκεδάζω. Δεν κάνω άλλη δουλειά, επαγγελματικά το κάνω αυτό.
Μέχρι να ψηθεί το λουκάνικο, κάνουμε και λίγο καμάκι. Εντάξει, όταν μας παίρνει. Τόσα χρόνια που ’μαι εδώ έχω παρακολουθήσει πολλές ερωτικές ιστορίες στην πλατεία. Κάθε μέρα βλέπουμε και πολλούς τσακωμούς ερωτικούς ή «φτιαξίματα». Τις καθημερινές, που υπάρχει λίγη λάσκα, ακούμε και εξομολογήσεις από τους πελάτες. Αλλάζουμε και δύο κουβέντες για τις ζωές τους. Το πιο περίεργο που μου ’χει τύχει είναι όταν μια φορά βρήκαμε ένα πορτοφόλι και είχε μέσα 2.400 ευρώ. Βρήκαμε σε ποιον ανήκει, ήταν μια κυρία, της τηλεφωνήσαμε, και τι γύρισε και μας είπε αντί να πει ευχαριστώ; Ότι είχε μέσα 2.700! Τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι;
*Γράφει ο Μπάμπης, υπάλληλος στην καντίνα της πλατείας Μαβίλη
23°
