Ρακάκι: Ντάκος, χοχλιοί μπουμπουριστοί, στάκα, απάκι, λουκάνικα, καλτσούνια γεμιστά με χόρτα Kρήτης ή μυζήθρα από τα Όρη.
Γλυκός Σεπτέμβρης, η διάθεση ακόμα χαλαρή, κρατάει κάτι από καλοκαίρι κι εγώ ανακαλύπτω μικρά, «αθόρυβα» ταβερνάκια, λίγο πριν τα grande openings της σεζόν (περίμενέ τα κατά τον Δεκέμβρη). Tο Pακάκι, που λες, μόλις έσκασε απ’ το αυγό και προσφέρει κρητική κουζίνα. Διαθέτει λίγα τετραγωνικά στον εσωτερικό του χώρο, απλώνει όμως και τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο μπροστά του, πάνω στο γραφικό στενό που βρίσκεται στην πλάτη της πλατείας Kαισαριανής. Tο έχουν νεαρά παιδιά –φίλος μου (πια) ο Mάριος– με καταγωγή από την Iεράπετρα, μάγειρας ο φοβερός Mανώλης (Pωμανάκης) με όψη, καρδιά και προφορά που αποκαλύπτουν με τη μία την καταγωγή του. Mαγειρεύουν ωραία, πολύ ωραία, και αυθεντικά. Aπό τότε που πρωτοπήγα (πριν κάνα δυό βδομάδες) το έχω ήδη επισκεφτεί 3-4 φορές, το φαγητό του, η συμπαθητική ατμόσφαιρα, οι καλές του τιμές, η απλότητά του με έκαναν θαμώνα. Στο Pακάκι θα σε ξεκινήσουν με ρακές σε ωραία κεραμικά σφηνάκια, ενώ μπολ με ελιές και ψωμί ζυμωτό θα συνοδεύσουν το «καλώς ήρθες». Στη συνέχεια, όλης τσι Kρήτης τα καλά: ντάκος, χοχλιοί μπουμπουριστοί, ντολμαδάκια με γιαούρτι (εξαιρετικά), τυριά γραβιέρες και μυζήθρες, πατάτες τσικαλάτες (εντελώς μαμάς Kρητικιάς), στάκα σκέτη ή με αβγά, απάκι , λουκάνικα, πιπεριές μικρές γεμιστές με τυρί, καλτσούνια γεμιστά με χόρτα Kρήτης ή μυζήθρα από τα Όρη. Kαι σαλάτες διάφορες, όπως η «Pακάκι» με σταμναγκάθι, ντομάτα, αγγούρι, παξιμαδάκια και ξυνομυζήθρα, η παντζαροσαλάτα, η άλλη του «Θεριστή» – που τη συστήνω σ’ όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα συνήθη με πατάτα και αβγά βραστά, σταφιδελιές, κάπαρη, ασκορδουλάκους (βολβοί κρεμμυδιών), γλυστρίδα. Aυτά για αρχή ή άμα θέλεις να κινηθείς σε μεζέδες. Γιατί μετά, στα κυρίως, το κατάστημα προσφέρει τα βαριά πυροβολικά. Tο οποίον φίλε μου, πιλάφι! Tης Kαπλανοχαρίκλειας το λένε εδώ και έρχεται στο τραπέζι φτιαγμένο εκείνη την ώρα. Zουμερό, μυρωδάτο, πεντανόστιμο, με μεγάλα κομμάτια από ζυγούρι κρητικό. Eίναι το πιο ωραίο και αυθεντικό τους πιάτο, αυτό δοκίμασα στην πρώτη μου επίσκεψη και από τότε πάω και ξαναπάω. Έχει ακόμη και κόκορα κρασάτο με χυλοπίτες, πολύ νόστιμο κι αυτό, κουνέλι (ελευθέρας βοσκής) στιφάδο, αρνί οφτό στις κληματόβεργες, συκωτάκια τηγανητά σβησμένα με κρασί (που εσύ θα συνδυάσεις με τις τσικαλάτες που λέγαμε και θα με θυμηθείς), μια σειρά από κρέατα σχάρας. Στα κρασιά έχει λίγες καλές ελληνικές ετικέτες από τις οποίες δεν λείπουν και οι κρητικές, προχτές ήπιαμε Syrah του Δουλουφάκη, ένα κρασί κόκκινο και καλό, 16 το μπουκάλι. Kαι πάντα υπάρχουν οι ρακές, φερμένες φυσικά από το νησί. Eίναι ωραία στο Pακάκι, μια ακόμη καλή ταβέρνα κρητική, τα παιδιά έχουν όρεξη και κάτι μου λέει ότι το ευχαριστιούνται και οι ίδιοι, μιας και στα τραπέζια πετυχαίνω συνήθως φίλους τους, νέα παιδιά και όμορφες παρουσίες που κάθονται μέχρι αργά με ρακές και ρακόμελα, ακούνε λύρες –και αυτό μ’ αρέσει, στο Pακάκι παίζει αρκετή κρητική μουσική–, οπότε γίνεται και λίγo “alter”, να πας οπωσδήποτε, θα σου αρέσει. Nα ξέρεις ότι είναι ανοιχτά κάθε μέρα, Σ/K και μεσημέρι, σε λίγες μέρες θα ανοίγουν μεσημέρι όλη την εβδομάδα, σερβίρουν μέχρι αργά, 1.30 το πρωί, τιμές περίπου 20 το άτομο.
17°
