Έχει φετίχ με τα νύχια, OCD (Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή) με το σπίτι και δει είκοσι δύο φoρές το «Pretty Woman». Έξαλλα ρομαντική και καθ’ όλα μάχιμη, η Δήμητρα είναι ένα σύγχρονο κορίτσι-σβούρα που μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα (εκτός από τις κατσαρίδες). Και ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα, κάπου στα τέλη του 2012, ξύπνησε με όρεξη να φτιάξει ένα κέικ. Το γνωστό πλέον λάβα-κέικ.
Με κόνσεπτ «από την καριέρα στην κουζίνα», η Δήμητρα Γραμματικάκη έστησε (εν μία νυκτί, σχεδόν) ένα pop pastry blog που περιλαμβάνει επανεκτελέσεις ή τροποποιήσεις παλιών και καινούργιων συνταγών ζαχαροπλαστικής (από φανουρόπιτα μέχρι oreo cheesecake) γραμμένο με μπρίο και σκέρτσο (για παράδειγμα, «Οι θερμίδες ανά κομμάτι είναι περίπου ένα τρισεκατομμύριο, αλλά, αν τρώτε χωρίς τύψεις, δεν θα παχύνετε ποτέ»). Εξάλλου για τη Δήμητρα «γλυκό» είναι «κάτι που, αν το τρως χωρίς τύψεις, σε ομορφαίνει, χωρίς να σε παχαίνει»… Τα δικά της αγαπημένα: προφιτερόλ, κορμός και guzel ekmek.
Δηλώνει ακαμάτρα στη μαγειρική. «Δεν παρακολουθώ εκπομπές μαγειρικής, ούτε διαβάζω εξειδικευμένα βιβλία/περιοδικά μαγειρικής. Όταν έχω χρόνο και όρεξη –δηλαδή, συνήθως τα πρωινά της Κυριακής– (σ.σ. η Δήμητρα εργάζεται στα fashion & beauty PR τερέν), φτιάχνω ένα γλυκό. Η αφορμή είναι είτε κάποιο υλικό που έχω και θέλω να “ξεφορτωθώ” (π.χ. είχα δύο μεγάλα βάζα σπιτική μαρμελάδα κι έφτιαξα δύο διαφορετικές πασταφλώρες), είτε κάτι που είδα κάπου και μου κέντρισε το ενδιαφέρον, ή κάτι εποχιακό που λαχτάρισα (π.χ. μους λεμόνι με γιαούρτι για τα καλοκαιρινά απογεύματα ή κορμό ψυγείου, που έκανε η μαμά μου κάθε καλοκαίρι). Στη ζαχαροπλαστική ακολουθείς πιστά τη συνταγή: 1+1=2. Επομένως, πρέπει να έχεις όλα τα απαραίτητα υλικά. Για κάποιον περίεργο λόγο, αυτό με ξεκουράζει, δεν αγχώνομαι, όπως στη μαγειρική, που πειραματίζεσαι και δοκιμάζεις και προσθαφαιρείς.
»Κατόπιν μαζικής απαίτησης, το pastrykia.gr δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2013. Μέχρι τότε, για περίπου έναν χρόνο ανέβαζα τα γλυκά που έφτιαχνα στο facebook και το instagram. Ένα βράδυ ρώτησα στο twitter για πιθανά ονόματα ενός blog ζαχαροπλαστικής. Μου έστειλαν πολλές ωραίες ιδέες, αλλά κέρδισε με διαφορά το “pastry-κιά” που σκέφτηκε ο Γιάννης Μπ.».
Μέσα σε ούτε έναν χρόνο το pastrykia.gr έχει κλέψει τις καρδιές (και τους ουρανίσκους) ενός διόλου ευκαταφρόνητου κοινού, ενώ individuals τής αναθέτουν u959 ολάκερα ζαχαροπλαστικά πρότζεκτ (βλ. ατομικά βασιλοπιτάκια για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν του fashionism.gr). «Τις συνταγές τις βρίσκω online ή μου τις δίνουν φίλοι. Δεν δοκιμάζω
ποτέ μια συνταγή προτού τη φωτογραφίσω, η διαδικασία είναι παράλληλη: απαθανατίζω κάθε στάδιο του γλυκού με το (πολύπαθο) κινητό μου, βήμα-βήμα, και το τελικό αποτέλεσμα και τα φτιάχνω σε κολάζ, για να τα ανεβάσω στο blog. Μια-δυο φορές που δεν έχουν πετύχει τα γλυκά, δεν τα ανέβασα. Περιέργως, τις υπόλοιπες φορές η τύχη του πρωτάρη είναι με το
μέρος μου. Τα posts έχουν μια μικρή ιστορία, μια αφορμή για να γίνει το γλυκό, οπότε και τη μοιράζομαι προτού πω τη συνταγή και την εκτέλεσή της. Είναι σαν ημερολόγιο ζαχαροπλαστικής με στιγμές, φίλους, αφορμές. Ή απλώς... λιγούρες!»
Τον ελεύθερό της χρόνο θα τη βρεις να βολτάρει (σ.σ. παρτάρει) με τους φίλους της, που είναι αυτοί που την κάνουν να χαμογελά ό,τι (μα ό,τι) και να έχει συμβεί. Χορεύει με όποιο τραγούδι των Hot Chip παίξει σε μπαρ, κλαμπ, ραδιόφωνο. Με μότο «jusqu’ ici tout va bien», αυτή την περίοδο σχεδιάζει να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι κι εύχεται «μόνο θετικές σκέψεις! Και
πολλή σοκολάτα. Η ευτυχία είναι επιλογή. Και δεν το λέω εγώ, το λένε οι σοφοί Pet Shop Boys».
17°
