Ιανουάριος του 1978. Κάθε εβδομάδα που περνάει, όλο και περισσότερα κορίτσια και αγόρια θα δίνουν τα ραντεβού τους στο νέο μπαράκι της πόλης που διψάει για ροκιές και έχει παράξενο όνομα. Ο Ιπποπόταμος έχει μόλις ανοίξει, ροκάρει στα σύνορα Εξάρχεια-Κολωνάκι, μα δεν τον νοιάζουν οι φυλές της Αθήνας, δεν τον νοιάζουν τα στερεότυπα, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα από το να παίζει μουσική. Έτσι γίνεται στέκι και τα χρόνια περνούν.
Κάποτε πήγε να κλείσει μα οι θαμώνες δεν τον άφησαν. Ο Ιπποπόταμος πέρασε στα χέρια τους, κράτησε τον χαρακτήρα του και ξανάρχισε τις μουσικές, τα χαμόγελα, τα πειράγματα και τα ραντεβού. Και κάπως έτσι έγινε σαράντα χρονών, μαζί και ένα από τα μακροβιότερα μπαρ της Αθήνας.
Ο Ιπποπόταμος συγκαταλέγεται πια ανάμεσα στα 5 παλαιότερα μπαρ της Αθήνας. Και αυτό είναι κάτι που κάθε ιπποπόταμος αξίζει να γιορτάζει. Από τις 18 Ιανουαρίου από τα decks του θα περάσουν μουσικοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, γνωστοί dj’s της πόλης, αλλά και οι ιστορικοί dj’s του μπαρ στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του. Εκτός από τις μουσικές αναταράξεις, θα υπάρξουν και εικαστικές, που σκοπεύουν να ζωντανέψουν το παρελθόν στους τοίχους του Ιπποπόταμου. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πόσες ροκ ιστορίες να έχουν δει αυτοί οι τοίχοι…Τίποτα δεν έχουν δει ακόμη.
18°
