Η Σοφοκλέους από μόνη της είναι ένας από τους πιο γοητευτικούς δρόμους της Αθήνας.Από τη μια μεριά το παλιό Χρηματιστήριο με τις grande αρχιτεκτονικές του, από την άλλη τα μικρομάγαζα, τα μπαχάρια, η κεντρική Αγορά. Το Baccaro βρίσκεται σε κομβικό σημείο και είναι για όσους κινούνται στο κέντρο της πόλης το σίγουρο χαρτί, ακόμα περισσότερο φέτος που έχει πολλά καινούργια να μας «πει». Ανοιχτό από το πρωί, σερβίρει καφέ, ποτό, φαγητό, προσφέρει κυρίως ένα «φεύγα» από τη βουή της πόλης, στο αίθριό του μπορεί κανείς να σταθεί για λίγο ή να ξεχαστεί για ώρες, να δώσει τα ραντεβού του, να διαβάσει τη εφημερίδα του, ν’ ακούσει ωραίες μουσικές.
Φέτος μάλιστα έχει αλλάξει ιδιοκτησία, ο «καινούργιος» είναι ο Θωμάς Αλβέρτης, νέος, γλυκύτατος και εξαιρετικός σαξοφωνίστας, η jazz είναι το πάθος του. Πήγα απανωτά δύο φορές. Μεσημέρι για ραντεβού δουλειάς, βράδυ με τις φίλες για την jazz. Το φαγητό και τις δύο φορές ήταν απλό αλλά και πολύ προσεγμένο, με νοστιμότατα «τσιμπητά» στην αρχή, όπως ρολά με προσούτο, αραβικές πιτούλες με χαλούμι και ντιπ βασιλικού, αλμυρούς λουκουμάδες – τέλειοι. Υπάρχουν και διάφορες πλούσιες σαλάτες, ενώ για τη συνέχεια υπάρχουν πάστες και ριζότα – δοκιμάσαμε ριζότο με πορτσίνι νόστιμο, αλλά και λίγο αλμυρό είπαν οι φίλες, ακριβώς στα γούστα μου είπα εγώ. Στα κυρίως απολαύσαμε το σολομό ποσέ με σάλτσα από κρόκο Κοζάνης και αρωματικά χόρτα, το φιλέτο σε σάλτσα κόκκινου γλυκού κρασιού και τις baby πατάτες, το cheese burger με σος b.b.q. και φρέσκες τηγανητές πατάτες, όλα πολύ καλά. Ήπιαμε ιταλικό λευκό Luna Dei Feldi (δική τους εισαγωγή τα ιταλικά) και σας το προτείνω, υπάρχουν και καλές ελληνικές ετικέτες ενώ την ίδια δύναμη επιδεικνύουν και στα κοκτέιλ.
Την υπόλοιπη βραδιά χαρήκαμε δυνατή jazz από τους Cubana Bop, ωραιότατα κοκτέιλ τεκίλας (Pepe Rose με πιπεριά, καφτερούλι, τέλειο), μας ανέβασαν κι άλλο, κόσμος πολύς μπαινόβγαινε. Μαθαίνω ότι από Δευτέρα μέχρι και Πέμπτη θα γίνονται live αφιερώματα στην jazz και σ’ όλα της τα μονοπάτια, τις Παρασκευές μέχρι τώρα έπαιζαν οι Doctor Vodkatini και η 10μελής ορχήστρα τους, ενώ για τη συνέχεια αναλαμβάνουν γκρουπ από Βραζιλία αλλά και Έλληνες που παίζουν βραζιλιάνικη μουσική. Από Νοέμβρη θα παίζουν live μουσική (και τα Σάββατα το μεσημέρι) Έλληνες, Ρώσοι, Αφρικανοί, Πολωνοί μουσικοί, όλοι τους δεξιοτέχνες, με σκοπό να ανακαλύψουμε τον «καινούριο ήχο της πόλης», όπως μου είπε ο Θωμάς. Τέλος, η γκαλερί Spilioti που υπήρχε στο αίθριο θα γίνει εντός των ημερών «Μουσικό Παντοπωλείο» που θα απευθύνεται σε μουσικούς και μουσικόφιλους, δηλαδή εκεί θα μπορείς να βρεις από σαξόφωνα μέχρι δίσκους κι από βιβλία μέχρι είδη δώρων και ό,τι άλλο έχει να κάνει με μουσική. Κάτι μικρό και τελευταίο, το Baccaro λόγω του αίθριου που διαθέτει, αυτή τη στιγμή ίσως είναι και η μόνη μουσική σκηνή φιλική προς τους καπνιστές – δεν το λες και αμελητέο...
BACCARO, Σοφοκλέους 1 (μέσα στη στοά), 210 3211.882
12°
