Το γνωστό περιοδικό “Monocle” έστειλε απεσταλμένη στην Ελλάδα για να συναντήσει «έναν Αθηναίο που ξέρει τα κατατόπια». Ο Βασίλης Καλλίδης, γνωστός chef, παρουσιαστής του “Food and the City”, και ίσως ο πιο foodie άνθρωπος της Αθήνας, την ξενάγησε στα μικρά γιάμι μυστικά της πόλης. Η A.V. έμαθε τα πάντα...
Τι ήρθε να κάνει το “Monocle” στην Αθήνα; Το “Monocle” συχνά δημοσιεύει ψαγμένους οδηγούς πόλεων σε όλο τον πλανήτη. Το κάνει πολύ «επαγγελματικά», ξετρυπώνει τα πάντα, πολλές φορές είναι πιο ενημερωμένο ακόμα και από τους ίδιους τους κατοίκους της πόλης. Ο άνθρωπος που έστειλαν ήταν η Alicia Kierby, μια Αγγλογιαπωνέζα, που ήξερε απίστευτα πράγματα κι ήθελε να μάθει άλλα τόσα.
Κι εσύ πού την πήγες; Ξεκινήσαμε από το it στη Σκουφά, μ’ ένα χυμό φρεσκοστυμμένο ρόδι, το αγαπημένο μου. Κατηφορίσαμε στην Ευριπίδου στο Παντοπωλείο Μεσογειακής Διατροφής, η Alicia ξετρελάθηκε με το σαμιώτικο κρασί. Για καλό ψωμί την πήγα στην Πνύκα, το φούρνο του κυρ-Δημήτρη στο πεζοδρομάκι πίσω από την Ερμού. Ο αστικός μύθος λέει πως το προζύμι το είχε φέρει ένας θείος τους από το Κάιρο και είναι το ίδιο από το 1945! Στη συνέχεια, Κεντρική Αγορά, στου Αγγελή που είναι πολύ καλός στα κρεατικά του, και στην Ήπειρο, το πιο hardcore μαγέρικο της στοάς. Η Alicia έφαγε όλα τα «κουλά»: πατσά και σκορδαλιά με γαλέο, που της είπα ότι είναι baby shark κι ενθουσιάστηκε. Στην Ψαραγορά δοκίμασε αχινούς, πορφύρες και γυαλιστερές, ήθελε να μάθει την προέλευσή τους και πώς τα τρώμε εμείς οι Έλληνες. Στο Μπαχάρ προσπέρασε τα «διεθνή» και κόλλησε με τα –για εμάς βαρετά, αλλά γι’ αυτήν exotic– ρίγανη, θυμάρι και τσάι του βουνού. «Μπαχάρ» το ’ξερες ότι σημαίνει «άνοιξη» στα πέρσικα; Στου Ψυρρή την πέρασα από το Mofu με τα vintage έπιπλα, η Alicia είναι και buyer του “Monocle”, το οποίο έχει και 4-5 μαγαζιά με αντικείμενα πρωτότυπου ντιζάιν. Οπότε κι εγώ της είπα να δει το site των Greece is for lovers και την πήγα στο Θησείο στο TR2 του Γιώργου Καράμπελλα, ένα concept store με μοναδικά objects που σχεδιάζει ο ίδιος και του τα ζητάνε τα πιο ψαγμένα καταστήματα του Λονδίνου. Της πρότεινα και την Breeder Feeder, για να δει το «εικαστικό εστιατόριο» που έχει στηθεί εκεί, αλλά το είχαν ήδη καλύψει στο “Monocle” (!!!). Καταλήξαμε στις Σαρδέλλες, σαν Γιαπωνέζα λάτρεψε το λιτό και πεντανόστιμο θράψαλο. Εκεί χωρίσαμε, το άλλο πρωί έφευγε για Ισπανία σε άλλη αποστολή – ζηλεύωωωωωω…
Μπαίνεις στον πειρασμό να κρατήσεις για σένα, άντε και για την παρέα σου, κάτι καλό που ανακάλυψες και δεν θέλεις να το «κάψεις»; Ποτέ! Δίνω τα πάντα, άμα ενθουσιαστώ με κάτι το γράφω κατευθείαν στο facebook.
Τι δεν σ’ αρέσει στην Αθήνα; Νομίζω πως μας λείπουν εκείνα τα μικρά εστιατόρια που υπάρχουν παντού έξω και που σερβίρουν απλό καθημερινό φαγητό with a twist. Στην Ελλάδα το εστιατόριο εξακολουθεί και είναι “destination”, δεν υπάρχει το «αυθόρμητο», να ’χεις βγει μονάχος σου και να μπεις κάπου που θα φας κάτι καλό και θα βρεις τους φίλους, όπως ήταν παλιά το Bee της φίλης μου της Ελένης Ψυχούλη που έμπαινες για μια μακαρονάδα και σε κατέβαζαν στις 6 το πρωί από την μπάρα…
23°
