Φτιάχνεται από πέρσι τον Φλεβάρη. «Αργά και ευχάριστα βασανιστικά...» μου λέει ο Δημήτρης Λίτινας, καθώς καθόμαστε στην μπάρα της Βασίλισσας. Έχω διασχίσει έρημη Ιερά Οδό, έχω χωθεί σε θεοσκότεινο στενό, βρίσκω μαύρη πόρτα χωρίς επιγραφή «αν δεν το βρεις, κάλεσέ με να βγω να σε πάρω» μου λέει νωρίτερα. Βράδυ θλιβερής Δευτέρας, αλλά δεν θέλω με τίποτα να το χάσω, είμαι αυτή που χρόνια δηλώνω πως στην αθηναϊκή σκηνή υπάρχει η πριν και η μετά το Αριστερά-Δεξιά εποχή. Και το ντουέτο Λίτινας - Kirios Criton σχεδόν 20 χρόνια μετά από αυτό το αλησμόνητο εστιατόριο, φέτος χτυπούν και πάλι με τούτο το καινούργιο, το «Θα σε κάνω Βασίλισσα».
Μιλάμε για το παλιό συνεργείο της Volkswagen και το τι περάσανε μέχρι να το μετατρέψουν στο χώρο αυτό που τώρα εγώ παρατηρώ με ματάκια μπλινκ-μπλινκ και για το ότι σήμερα έχει χαθεί η μαγεία της αληθινής μπάρας, εκεί που πας για να πιεις και να ακουμπήσεις τη χαρά ή τον πόνο σου. «Λένε πως χαρούμενοι πίνουμε γιατί το αξίζουμε, λυπημένοι γιατί το έχουμε ανάγκη. Σήμερα, με όλα αυτά τα κοκτέιλ, τα αποστάγματα βοτάνων, τα πέταλα σπάνιων λουλουδιών πάνω στο ποτό, άντε να βγει ο Fred Astaire να τραγουδήσει το “One for my baby and one for the road”, άντε να πει τον πόνο του με τον μπάρμαν. Γίνεται; Δεν γίνεται…».
Ο χώρος είναι ψηλοτάβανος (πολύ), έχει μεγάλο μπαρ στη μέση, έχει καντηλέρια (πολλά) και τεράστια καρβέλια δίπλα σε γλυπτά χέρια που υψώνονται στον ουρανό, έχει λάμπες - ανθρώπινες φιγούρες σε στάση ικεσίας και είναι υπέροχος όπως μόνο ο Kirios Criton μπορεί να φτιάξει – τις τουαλέτες να μην σας τις περιγράψω, ας είναι το θέμα συζήτησης με την παρέα, όταν πάτε. Δηλώνει ουίσκι μπαρ με αδυναμία στα σκούρα ποτά –ρούμια, κονιάκ, αρμανιάκ–, έχει φυσικά τις καλύτερες των καλύτερων μάρκες ουίσκι, έχει και την κάβα κρασιών του Λίτινα με μυθικά κρασιά απ’ όλο τον κόσμο, όλα όμως σε τιμές απρόσμενα καλές. Δηλώνει και μουσική σκηνή, και χώρος τέχνης, και θέατρο τσέπης. Και ως προς τα του φαγητού... οινομαγειρείο. Δηλαδή θα υπάρχουν μικρές μπουκιές συνοδευτικές του ποτού που θα ξεκινούν από το ταπεινό ψωμοτύρι και θα φτάνουν στα φουαγκρά και τα αυγοτάραχα. Και 3-4 φαγητά, όπως μοσχαράκι στη κατσαρόλα, κατσικάκι και κοτόπουλο στο φούρνο, μια ωραία μακαρόνια με κιμά.
Κοιτάω τα τραπέζια, έχουν απλές ξύλινες καρέκλες αλλά διανθίζονται και με κάποιες πιο «αμπιγιέ», βελούδινες. «Α, εδώ θα κάθονται όσοι θα αναγορεύονται σε βασίλισσα της βραδιάς, ανεξαρτήτως φύλου» μου λέει ο Λίτινας και μου σκάει πονηρό χαμόγελο. Δεν σας λέω άλλα, η Βασίλισσα ανοίγει επίσημα την Παρασκευή και 13, να πάτε, είναι υπέροχο και σίγουρα το φετινό θέμα συζήτησης στην Αθήνα.
24°
