Η παραλιακή και τα μαγαζιά της δεν μπορώ να πω ότι είναι το forte μου. Χώροι αχανείς, ντεκόρ οπωσδήποτε εξωτικό, επωνυμίες που αλλάζουν συνέχεια και με μπερδεύουν, πολύ πορτιέρης, επίσης. Προχτές το βράδυ, όμως, δοκίμασα μια ευχάριστη έκπληξη και θέλω οπωσδήποτε να τη μοιραστώ μαζί σου. Για την ακρίβεια ήταν σούρουπο όταν φτάσαμε στη Βούλα και το παραλιακό Vive Mar χαλάρωνε στο μεσοδιάστημα ύστερα από μια καυτή μέρα και πριν από ένα (ακόμη) καλοκαιρινό βράδυ. Κατευθυνθήκαμε στο Figueira, τη φετινή προσθήκη του Vive Mar, το καινούργιο εστιατόριο με τη μεσογειακή κουζίνα. Περνώντας ανάμεσα από τα τραπέζια του Vive Mar, ήδη γεμάτα από κόσμο που έπινε ένα ποτό ή ένα καφέ, βρεθήκαμε σ’ ένα σκηνικό απόλυτης χαλάρωσης, διακριτικής πολυτέλειας και χαριτωμένης κομψότητας επίσης. Μια τροπική συκιά στο κέντρο του open air χώρου έδινε το στίγμα της και το όνομα στο restaurant. Φερμένη από το Sao Paulo της Βραζιλίας η figueira (συκιά) είναι όμορφη πολύ, «πατάει» σε ξύλινο ντεκ και ατενίζει κι αυτή τα γαλάζια νερά του Σαρωνικού δίνοντας έναν ισχυρό εξοτίκ τόνο στο περιβάλλον. Το σκηνικό συμπληρώνεται με τεράστια εντυπωσιακά abat-jours ολόγυρα, με μια σειρά από καραβίσια φανάρια γύρω από τα τραπέζια, με τιρκουάζ plexi-glass επιφάνειες που δίνουν –έτσι όπως κάθεσαι και κοιτάς– ένα υπέροχο χρώμα στη θάλασσα, με κομψά τραπέζια και αναπαυτικές καρέκλες. Ντεκόρ μοντέρνο και ταυτόχρονα παραμυθένιο – μαθαίνω ότι ο γνωστός Βασίλης Καραλάζος της Ark Team Αρχιτέκτονες είναι ο δημιουργός όλης αυτής της ομορφιάς. Με το αεράκι να μας χαϊδεύει τα μαλλιά, με το βλέμμα ήδη να χάνεται στον Αργοσαρωνικό, με τη διάθεση αλλιώτικη και εμφανώς ανεβασμένη, δώσαμε την παραγγελία στο ευγενέστατο σέρβις. Ο κατάλογος μακρύς, πολλά ορεκτικά, σαλάτες, αρκετά πιάτα με έμφαση στο ψάρι, ριζότα, πάστες, κρέατα σχάρας, όλα κατεύθυνσης μεσογειακής κουζίνας. Πήραμε μια σαλάτα με αστακό, καβουρόψυχα και ωραίο ντρέσινγκ, συνεχίσαμε με φουα γκρα, καραβιδοουρές και τσάτνεϊ παπάγιας (αυτό το πιάτο δεν θα το παράγγελνα σε καμία άλλη περίπτωση, αλλά φαίνεται με είχε ανεβάσει πολύ το περιβάλλον – παρόλα αυτά θα καταθέσω ότι ήταν νοστιμότατο), συνεχίσαμε με σφυρίδα με σως αχινού καθώς και με γιουβέτσι αστακού με καλαμάρι και χταποδάκια που –ναι– ολοκλήρωσε την ευχάριστη έκπληξη, ήταν πραγματικά ε-ξαι-ρε-τι-κό. «Μοντέρνο», δυνατό πιάτο που ταυτόχρονα περιέκλειε και τη μαεστρία του σεφ – Μεντζέλος Δροσόπουλος το όνομά του. Πολύ-πολύ ευχαριστημένοι, με δροσερό κρασί που ανανεωνόταν στα ποτήρια, με στρατιά αθόρυβου προσωπικού να μας περιποιείται, με την απαλή μουσική να μας χαλαρώνει, περάσαμε ένα ωραιότατο βράδυ στο Figueira και την παραλιακή – κακή κουβέντα δεν θα πω ξανά. Να ξέρεις πως είναι ανοιχτά κάθε μέρα από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, πως μπορείς να πας και μόνο για ποτό, πως δίπλα υπάρχει και το Coast, το bar-club, (αλλά και σούσι ρεστοράν) του Vive Mar, πως και οι τιμές (περίπου 40-50 το άτομο) είναι πολύ καλές για την απόλαυση που σου παρέχει.
16°
