Είναι απίστευτο το πώς όλοι οι Αθηναίοι ξεχνάμε τη θάλασσα που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης. Μέσω της Συγγρού και σε είκοσι περίπου λεπτά, βρέθηκα προχτές, μια τυχαία καθημερινή μεσημέρι, στο Μικρολίμανο. Ο Ιστιοπλοϊκός είναι σχετικά απομονωμένος από τα υπόλοιπα restaurants του Μικρολίμανου και έχει το δικό του έξτρα χαρισματικό πόστο μπροστά στη θάλασσα και τα σκάφη που λικνίζονται. Με δυο λόγια, το σκηνικό προχτές ήταν μια μαγεία, μια ρομάντζα που μας έκανε να αψηφήσουμε το «κρυάκι» και με τη συνδρομή μιας πασμίνας που μας προμήθευσαν από το κατάστημα αποφασίσαμε να κάτσουμε έξω. Η κουζίνα του Ιστιοπλοϊκού είναι πάνω απ’ όλα θαλασσινή (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και κάποια κρεατικά) και κινείται σε δημιουργικά μεσογειακά μονοπάτια. Τιμονιέρης είναι ο νεαρός και πολύ καλός σεφ Αντώνης Λαδόπουλος, που τον είχα συναντήσει πριν λίγα χρόνια να μαγειρεύει στη Σαντορίνη, τώρα που τον ξαναδοκίμασα τον βρήκα πολύ πολύ ανεβασμένο. Δοκιμάσαμε αρκετά ορεκτικά, όπως καλαμαράκι με πέστο βασιλικού πάνω σε στικς πατάτας, καρπάτσιο λαυράκι με λαδολέμονο (πολύ καλό), χταπόδι πεντανόστιμο που ήρθε μαζί με φάβα και λιαστή ντομάτα. Απολαύσαμε και μια αλλιώτικη σαλάτα ρόκα, δηλαδή δεν είχε τα κλασικά «συνοδευτικά» παρμεζάνα-balsamico, o Λαδόπουλος την παραλλάσσει πολύ ωραία βάζοντάς της τοματίνια, φέτα και μια πολύ καλή σάλτσα ελιάς, ενώ την αβαντάρει ακόμη περισσότερο προσθέτοντας και φρυγανισμένα ψωμάκια. Το γιουβέτσι αστακού το είδαμε σε όλα τα τραπέζια δίπλα μας μέσα σε ωραία τηγάνια, αδύνατον να το παραλείψουμε, το… γλείψαμε κι αυτό, τέλειο. Στα κυρίως πήραμε σφυρίδα με σταμναγκάθι, σολομό με «κους-κους» κουνουπιδιού και αφρό από πιπεριά Φλωρίνης. Ήπιαμε πολλά κρασιά (μεγάλη κάβα, καλές τιμές) γιατί η ρομάντζα, η θάλασσα, τα σκάφη μάς ξεσήκωναν, κλείσαμε με γλυκά επίσης τέλεια, όπως πανακότα με παστέλι και γλυκό περγαμόντο. Γενικά ο Ιστιοπλοϊκός με εντυπωσίασε. Έχει τρομερά αβανταδόρικο και φευγάτο σκηνικό, που σου αναμοχλεύει όνειρα απόδρασης, έχει το λοφάκι της Καστέλας μπροστά του που, ναι, όταν νυχτώνει λάμπει σαν το Βόρειο Σέλας, έχει εξαιρετικά ευγενικό σέρβις –οι άνθρωποι σε κάνουν να αισθάνεσαι άρχοντας–, έχει πραγματικά καλή κουζίνα. Όλα αυτά σε πολύ καλές τιμές, περίπου € 40-50 το άτομο με δυνατή ψαροφαγία και καλή κατανάλωση σε κρασί. Μαθαίνω ότι για όλο τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη (πλην των γιορτών) κάνει σε όλους όσοι κάνουν τηλεφωνική κράτηση έκπτωση 15% επί του λογαριασμού. Είναι ανοιχτά όλη την εβδομάδα μεσημέρι (που πήγα εγώ και, θα το ξαναπώ, ήταν κάτι παραπάνω από τέλεια) και βράδυ, Κυριακή μόνο μεσημέρι. Πάνω έχουν και το καφέ τους με τόσο άμεση θέα σε θάλασσα και σκάφη που νομίζεις ότι σε λίγο θα σαλπάρεις!
17°
