Ο Πορτογάλος «Καντονά» που έφερε η ΑΕΚ

Η Πορτογαλία και ειδικά οι τρεις μεγάλες ομάδες της (Πόρτο, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ) έχουν μια εξαιρετική παράδοση στην παραγωγή ή εξέλιξη ταλέντων. Ένα απ’ αυτά ήταν και ο Νέλσον Ολιβέιρα. Ένας ψηλόλιγνος σέντερ φορ με ύψος 1,86 και με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Θα τον παρομοιάζαμε λίγο με τον Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, όμως οι Πορτογάλοι προτίμησαν να τον βαφτίσουν «νέο Καντονά». Επειδή διαθέτει πολύ δυνατό σουτ του και είναι αρκετά απρόβλεπτος ως χαρακτήρας. Αυτός είναι που τον έφερε στη χώρα μας και την ΑΕΚ αυτό το καλοκαίρι…

Στην Μπενφίκα δεν έπαιξε ποτέ ουσιαστικά. Μισή χρονιά το 2011-12, ενώ την προηγούμενη σεζόν είχε κάποιες συμμετοχές στην Πάσος Φερέιρα ως δανεικός. Κι όμως, στα 21 του και με λίγες παραστάσεις, κατάφερε να κερδίσει μια θέση στο ρόστερ της εθνικής Πορτογαλίας στο EURO 2012.

Ήταν τέτοιο το ταλέντο και οι προοπτικές του που δεν άφηναν κανέναν αδιάφορο. Όμως, στην Μπενφίκα δεν τον ήθελαν, δεν τους έκανε. Όχι ως παίκτης, αλλά ως άνθρωπος περισσότερο. Και γι’ αυτό άρχισαν να τον δίνουν δανεικό, με στόχο να τον πουλήσουν κάποια στιγμή με καλά χρήματα. Στα επτά χρόνια που ανήκε στο δυναμικό των «αετών της Λισαβόνας», έπαιξε σε έξι διαφορετικές ομάδες. Ρίο Άβε, Πάσος Φερέιρα, Λα Κορούνια, Ρεν, Σουόνσι και Νότιγχαμ.

Στην Ισπανία και την Κορούνια, περίμενε να παίζει βασικός, αλλά δεν τα κατάφερε. Δέχτηκε έντονη κριτική από τους οργανωμένους οπαδούς, ώσπου σε ένα παιχνίδι με τη Εσπανιόλ, όπου μπήκε ως αλλαγή, σκόραρε. Έφυγε κατευθείαν στην εξέδρα των φανατικών και τους ζήτησε με το δάχτυλο να σιωπήσουν, τους έβρισε και κατόπιν δεν άφησε κανέναν συμπαίκτη του να τον συγχαρεί για το γκολ αυτό.

«Ζητώ συγγνώμη από όλους, όμως δεν είναι κατάσταση αυτή. Στα 36 ματς πρωταθλήματος, ξεκίνησα ως βασικός μόνο στα τρία. Στα υπόλοιπα αγωνιζόμουν για 10-15 λεπτά και ο κόσμος βλέποντας ότι δεν μπορώ να σκοράρω με αποδοκίμασε. Τι περίμενε δηλαδή; Δεν είμαι ο Σούπερμαν για να βάζω τρία γκολ μέσα σε ένα δεκάλεπτο» ήταν η δική του εξήγηση.

Η περιπλάνηση συνεχίστηκε στη γαλλική Ρεν και μετά στη Βρετανία. Στη Σουόνσι και τη Νότιγχαμ. Η ιστορία ήταν περίπου η ίδια. Οι προπονητές έβλεπαν το ταλέντο του, όμως δεν το εμπιστεύονταν σε τακτική βάση. Η ψυχολογία του αποδείχθηκε εύθραυστη, καθώς υπήρχαν μεγάλα διαστήματα που έμενε χωρίς να σκοράρει.

Δεν είναι τυχαίο ότι ουδέποτε μέχρι το 2016 δεν πέτυχε παραπάνω από δέκα γκολ σε μία σεζόν. Αυτό έγινε το 2016-17. Η Μπενφίκα βρήκε ομάδα να τον πουλήσει και ο Ολιβέιρα πήγε στην αγγλική Νόργουιτς, που έψαχνε σέντερ φορ και την τελευταία μέρα των μεταγραφών έδωσε 6.000.000 ευρώ.

Εκεί έκανε δύο καλές χρονιές με 12 και οκτώ τέρματα αντίστοιχα, όμως οι σχέσεις του δεν ήταν καθόλου ρόδινες με το τεχνικό τιμ. Στις 5/8/2017, με το πρωτάθλημα της Τσάμπιονσιπ να έχει ξεκινήσει, ο Ολιβέιρα εκνευρίστηκε που δεν ξεκίνησε στην ενδεκάδα του εκτός έδρας ματς με τη Φούλαμ. Είχε μία διένεξη στα αποδυτήρια με τον προπονητή του, Ντάνιελ Φάρκε, αλλά τελικά μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα. Ήταν αυτός που ισοφάρισε και το πρώτο που έκανε ήταν να βγάλει τη φανέλα και να πάει στον πάγκο να τη δείξει στον προπονητή του. Ο Φάρκε, εκστασιασμένος από το γκολ, πήγε να τον αγκαλιάσει, αλλά ο Ολιβέιρα απομακρύνθηκε εκνευρισμένος.

Ο προπονητής τον δικαιολόγησε μετά, όμως κατάλαβε ότι δεν μπορεί να κάνει χωριό μαζί του. Έκανε υπομονή όλη εκείνη τη χρονιά και πέρυσι το καλοκαίρι του ζήτησε να βρει ομάδα και να φύγει. Ο Ολιβέιρα πείσμωσε και πάτησε πάνω στο συμβόλαιό του, με συνέπεια να βρεθεί εκτός προπονήσεων για επτά μήνες! Τελικά δόθηκε δανεικός στη Ρέντινγκ τον Γενάρη, τον Ιούλιο βρήκε τη χρυσή τομή για να φύγει ως ελεύθερος από τη Νόργουιτς, με συνέπεια να υπογράψει στην ΑΕΚ.