Το ποδόσφαιρο αλλάζει, θα μας αρέσει;

Από το 1992 που μπήκε στη ζωή μας, το Τσάμπιονς Λιγκ είναι -με διαφορά- η πιο συναρπαστική διοργάνωση συλλόγων στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η προσμονή του κόσμου πριν από κάθε ματς είναι τεράστια και δικαιολογημένη, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων το θέαμα είναι υψηλού επιπέδου.

Έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που ήταν σίγουρη η παρουσία μίας ή παραπάνω ελληνικών ομάδων. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, έκαναν και μεγάλες πορείες, ο Παναθηναϊκός βασικά, ενώ πιο πρόσφατα και ο Ολυμπιακός κατέγραψε κάποιες σπουδαίες νίκες.

Μα τα σημερινά δεδομένα μοιάζει σχεδόν απίθανο να επαναληφθούν τέτοιες στιγμές. Όπως είναι το σύστημα, επιτυχία αποτελεί η συμμετοχή στους ομίλους. Το πέτυχε η ΑΕΚ ως πρωταθλήτρια φέτος, μπορεί κι ο ΠΑΟΚ με λίγη τύχη να κάνει την παρθενική του παρουσία εκεί, ενώ ο δεύτερος έχει ολόκληρο Γολγοθά μπροστά του. Τρεις προκριματικούς γύρους με δευτεραθλήτριες από χώρες πιο προηγμένες από τη δική μας.

Πέρα από τις παραπάνω δυσκολίες, ήρθε και η οικονομική κρίση, ανοίγοντας περισσότερο την ψαλίδα. Δηλαδή η ΑΕΚ και που πήγε φέτος σε ομίλους, αποχώρησε… ταπεινωμένη δίχως βαθμό.

Η κατάσταση μοιάζει απελπιστική για τις ομάδες μας και τα επόμενα χρόνια θα γίνει χειρότερη. Οι μεγάλοι σύλλογοι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου επιθυμούν να κάνουν το Τσάμπιονς Λιγκ μια κλειστή Λίγκα, με στόχο να βγάλουν μέγιστο κέρδος.

Μπορεί τα 25-30 εκατομμύρια ευρώ της συμμετοχής για μια ομάδα από την Ελλάδα να είναι πάρα πολλά, όμως τα 60-70 που καρπώνονται οι ομάδες που πάνε πχ. ως τα προημιτελικά δεν αρκούν σε μεγαθήρια όπως η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Γιουβέντους κλπ. Γι’ αυτούς είναι… μισή καλή μεταγραφή. Την ίδια ώρα, όποιος συμμετέχει ως νεοφώτιστος στην Πρέμιερ Λιγκ, παίρνει ως μπόνους 100 εκατομμύρια ευρώ!

Με μπροστάρη τον πρόεδρο της Γιούβε, τον Αντρέα Ανιέλι, ξεκίνησε μια προσπάθεια για δημιουργίας ενός ξεχωριστού πρωταθλήματος μακριά από την ΟΥΕΦΑ. Κάτι τέτοιο διέρρευσε από τα περίφημα Football Leaks, με αποτέλεσμα να θορυβηθεί η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Έτσι, ουσιαστικά συναινεί ώστε στο μέλλον να γίνουν τα πράγματα όπως επιθυμούν οι μεγάλες ομάδες.

Το ένα από τα δύο πλάνα που έχουν προτείνει οι «μεγάλοι» αυτή τη στιγμή, και με στόχο να εφαρμοστεί είτε το 2021 είτε το 2024, είναι ένα Τσάμπιονς Λιγκ 32 ομάδων, όπου οι 28 θέσεις θα είναι εξασφαλισμένες από τις πιο πλούσιες ομάδες της Ευρώπης και κάθε χρόνο να παίζονται οι τέσσερις εναπομείνασες απ’ όλους τους υπόλοιπους. Το δεύτερο, που όσο περνά ο καιρός τόσο κερδίζει έδαφος, είναι η μετατροπή των τριών ευρωπαϊκών Κυπέλλων.

Το Τσάμπιονς Λιγκ με 32 ομάδες, το Γιουρόπα με 48 ή 64 και να ακολουθεί η τρίτη διοργάνωση που έχει προαναγγείλει η ΟΥΕΦΑ για το 2021 και εκεί θα συμμετέχουν οι… κατώτερες ομάδες. Θα υπάρχει σύστημα προβιβασμού/υποβιβασμού, οπότε γίνεται κατανοητό πόσο δύσκολο θα είναι και πάλι το concept για έναν σύλλογο από την Ελλάδα να φτάσει στην κορυφή της πυραμίδας.

Όλα τα παραπάνω θα συζητηθούν στις 6 και 7 Ιουνίου στη Μάλτα, όπου θα γίνει το συνέδρια της ECA, της ένωσης ευρωπαϊκών συλλόγων και θα λάβουν μέρος οι 232 εκπρόσωποι των ομάδων, ανάμεσά τους και αυτοί από Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο και Αστέρα Τρίπολης.

Κάτι άλλο που θα βρίσκεται στην ατζέντα εκείνο το διήμερο είναι η διεξαγωγή των ευρωπαϊκών αγώνων σαββατοκύριακο, με την ταυτόχρονη μετατόπιση των εγχώριων πρωταθλημάτων τις καθημερινές.

Αυτοί που αντιστέκονται σθεναρά είναι οι Άγγλοι, όχι μόνο γιατί είναι λάτρεις της παράδοσης, αλλά κι επειδή η δική τους Πρέμιερ Λιγκ τους εξασφαλίζει τεράστια έσοδα. Είναι κατανοητό πως ο κόσμος προχωρά κι εξελίσσεται, ότι το ΝΒΑ και η Ευρωλίγκα έχουν δείξει τον δρόμο για την επιτυχίας μιας κλειστής Λίγκας, όμως το ποδόσφαιρο είολύ διαφορετικό και μαζικό. Και στη θέση που βρισκόμαστε ως Ελλάδα, θα κάνουμε πολλά χρόνια για να δούμε μια μεγάλη ομάδα του εξωτερικού να αγωνίζεται στη χώρα μας. Το θέλουμε αυτό;