Το ποδόσφαιρό μας γιορτάζει για μια ακόμη φορά αυτές τις μέρες την αποτυχία του να αξιοποιήσει τον άθλο της Πορτογαλίας.
Απ' όποια μεριά κι αν το δούμε το χάλι ήταν ίδιο και προ Λισαβόνα και μετά. Απλά οι κάθε φορά παίκτες της Εθνικής κατάφερναν να μαζεύονται να ξεχνούν το περιβάλλον γύρω τους και να κάνουν τις μικρές ή μεγάλες τους υπερβάσεις παίρνοντας παράδειγμα από τις ομάδες του εξωτερικού όπου παίζουν οι περισσότεροι και εισπράττουν εικόνες, χωρίς να δίνουν σημασία στα ανθρωπάκια που διοικούσαν - διοικούν είτε την ποδοσφαιρική μας ομοσπονδία, είτε την επαγγελματική Σούπερλιγκα, είτε τις μεγάλες ομάδες.
Ακόμη και πολλοί από τους διεθνείς ποδοσφαιριστές που τις μέρες αυτές θ' αρχίσουν να κάνουν τις απαραίτητες πανηγυρικές δηλώσεις, σε τίποτα δεν βοήθησαν να προχωρήσει το πράγμα. Αραξαν πάνω στα όσα κέρδισαν και μετά κοίταξαν ο καθένας τον εαυτό του, όπως κάνουν όλοι οι Έλληνες όταν τους πάνε καλά τα πράγματα. Ούτε μια καινούργια ιδέα, ούτε μισή οργανωμένη πρωτοβουλία ή παρέμβαση που θα μπορούσε να ταράξει νερά.
Μόνο φωτογραφίες. Πότε δίπλα στον Καραμανλή και πότε στον Τσίπρα μαζί με πολλά μπλα μπλα για την ανάγκη να βοηθήσουν γενικά και αόριστα. Ισα να βγαίνει η φωτογραφία ή να παίζει το βίντεο των λίγων δευτερολέπτων στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Μόνο και μόνο για να αξιοποιεί το σκηνικό ο κάθε πολιτικός και να κάνει την λεζάντα του.
14°
