Τα πιο σκληρά 12 χιλιόμετρα του πλανήτη. Το κείμενο υποδοχής του event υπόσχεται ότι «ο φόβος σου για τα ύψη, την κλειστοφοβία, τη φωτιά, το νερό και τον ηλεκτρισμό θα δοκιμαστεί στο μάξιμουμ». Τα extreme sports είναι μικρόβιο. Παίζεις για εσένα και με αντίπαλο τα όριά σου και ξεχνάς οτιδήποτε άλλο την ώρα του αγώνα. Τα δίνεις όλα για το χειροκρότημα των λιγοστών και για να φύγεις με ψηλά το κεφάλι. Δεν είναι λίγο.
Στο ψοφόκρυο του Πέρτον, κοντά στο Γούλβερχάμπτον, ένας αλλιώτικος αγώνας αντοχής ξεκίνησε το 1986, ο πρώτος στο είδος του. Θεσμοθετημένος από τον Mr. Mouse, έναν βετεράνο του στρατού ο οποίος αναζητούσε το πιο ταιριαστό στη σκληροτράχηλη ιδιοσυγκρασία του κόνσεπτ για ένα φιλανθρωπικό fundraiser υψηλών απαιτήσεων, το Tough Guy δημιουργήθηκε σαν ορεινός ημιμαραθώνιος εμποδίων, με τις ενδιάμεσες δοκιμασίες να αυξάνονται σταδιακά, σε σημείο να ξεπερνούν τις 250. Στη σημερινή εκδοχή του, το Tough Guy απαιτεί ισορροπία σε κούτσουρα, άλματα πάνω από τις φλόγες, πεζοπορία σε δίχτυ. Tα στιγμιότυπα προέρχονται από το φετινό challenge της 4ης Φεβρουαρίου 2018.
2.500 συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο λαμβάνουν μέρος κάθε χρόνο στο επώδυνο event, του οποίου τα έσοδα διατίθενται σε αγαθοεργίες, με έμφαση στη χρηματοδότηση ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Το κόστος εισόδου στον αγώνα καλύπτει πάρκινγκ, ζεστό ρόφημα, μπισκότο και αναμνηστικό μετάλλιο. Εδώ δεν έχει χλιδάτα έπαθλα. Τελικά, τι είναι αυτό που μένει; Τα σημάδια στα χέρια και στα πόδια, τα κρυοπαγήματα, τα τρύπια παπούτσια; Οι νέοι φίλοι που απέκτησες και η παρέα που δημιουργήθηκε μεταξύ ανθρώπων που αγωνίζονται με σθένος; Η ηθική επιβράβευση της προσπάθειας; Όλα τα παραπάνω, προφανώς. Extreme sports, ένα πάθος είναι και αυτό.
19°
