Η Αθηνά με στήθος Α’ κάνει τεστ DNA και μαθαίνει την πραγματική καταγωγή της.
Η Αθηνά με στήθος Α και κενό στα δόντια χάθηκε... Κι όμως επέστρεψε με νέα χαρακτηριστικά, νέο nickname, νέες γνώσεις, πιο πλήρης.. Και; Έτοιμη να σας πάει για άλλη μια φορά δύο χρόνια πίσω... Τότε. Ναι τότε, που σε όλους μας κύλισε ένα δάκρυ απλά με ένα scroll στην αρχική του Facebook. Ο λόγος; Σίγουρα όχι επειδή ο Μπάμπης ανέβασε φωτογραφία να γλωσσοφιλιέται με την Καιτούλα. Σίγουρα ναι, για όσους είχαν δει το βίντεο-viral που παρουσίαζε το τεστ DNA. Για όποιον δεν θυμάται αρκεί ένα κλικ για να ξαναδούν τη σκηνή που δύο άτομα από διαφορετικές χώρες , στο ίδιο δωμάτιο, καταλήγουν ξαδέρφια απλά δίνοντας λίγο σάλιο για δεισματισμό.
Και από ένα δείγμα και δύο αγνώστους καταλήγουν να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον τόσο σφιχτά όσο εγώ τη μαμά μου όταν γυρνάω και έχει παστίτσιο στην κουζίνα. Το είχα βάλει 10 φορές, μπορεί και παραπάνω. Και ήξερα πως όταν το βίντεο σταματούσε για τελευταία φορά, θα το είχα ήδη παραγγείλει. Με μια μπατονέτα σάλιο μπορείς να βρεις όλες τις πιθανές σου ρίζες. Μπορείς να βρεις την πραγματική σου καταγωγή και όχι αυτή που σου λέει η ιστορία ή η γιαγιά σου. «Γιατί να μην το κάνεις;» συλλογιζόταν η Αθηνά με στήθος Α’ το 2016. (Σκέφτηκα να το κάνω πριν το κάνουν στην Eurovision, δώστε μου τον τίτλο). Λίγα λεπτά μετά που ενημερώθηκα ότι το τεστ έχει 85 ευρώ, τα λεπτά αντικαταστάθηκαν με λεφτά και βρήκα έναν λόγο «να μην». Το link του βίντεο κατέληξε από τον γύρο του κόσμου, να παίζει στον υπολογιστή του πατέρα μου.
Και ενώ περίμενα πως για τον δικό του κόσμο αυτό το τεστ θα είναι ανούσιο, η απάντησή του στο viber (ξέρει και από αυτά ο γέρο Κλήμης) ήταν η υπέροχη υπόσχεση «Αυτά τα λεφτά δεν είναι πέταμα. Θα το ψάξουμε μαζί». Δύο χρόνια μετά ο μπαμπάς μου δεν με ξέχασε... Πάσχα 2019. Η λαμπάδα δεν ήρθε ποτέ αλλά στο δωμάτιό μου υπήρχε ένα κουτί που δεν χρειαζόταν να πάει βόλτα ως τον Επιτάφιο. Δύο χρόνια μετά το Myheritage DNA (τοποθέτηση προϊόντος) έβγαλε μια προσφορά και ο μπαμπάς μου δεν την άφησε να περάσει από μπροστά μας απαρατήρητη, ανεκμετάλλευτη. Ο μπαμπάς μου θυμόταν... Το δείγμα ταξίδεψε στην άλλη άκρη του κόσμου και εμείς περιμέναμε χωρίς να πάμε ούτε μέχρι τη Σαλαμίνα. Και μαζί με εμάς, όλες μου οι φίλες ποντάροντας τι-πώς-πού-πότε. Τι είμαι. Ποια είμαι. Από πού είμαι. Οι εβδομάδες περνούσαν, τα στοιχήματα πληθύνονταν και η Αθήνα με στήθος Α αγωνιούσε όλο και περισσότερο... Όχι μήπως της βγάλει κάτι που δεν περίμενε ή δεν ήθελε, γιατί ό,τι και να ερχόταν μαζί με το κουτί της έρευνας θα ήταν κάτι δικό της... Θα ήταν η πραγματική Αθηνά.
Είμαι λοιπόν η πραγματική Αθηνά με στήθος Α, κενό στα δόντια, 52,8% Ελληνοϊταλίδα, 22,1% από Αν. Ευρώπη και Αλβανία, 9,3% Γερμανίδα, 7,1% από Μέση Ανατολή , 6,7 % Ασκενάζι (εβραϊκή καταγωγή) και 2% από Κεντρική και Νότια Αμερική. Και δεν ντρέπομαι να το πω. Μέχρι χθες νόμιζα/μου έλεγαν πως είμαι μισή Κρητικιά και, κατά τα άλλα, βέρα Αθηναία με μια σιγουριά σαν αυτή του Sin boy ότι είναι ο καλύτερος ράπερ/τράπερ (θα έρθουν και αυτές οι μέρες που θα τα αναλύσουμε και αυτά τα «ωραία», καλό μεσημεράκι). Σήμερα αποδείχτηκε πως είμαι κάτι −για εμένα− μοναδικό. Για τους άλλους; Μπορεί μια ξένη. Μπορεί μια «Αλβανίδα», όπως χρησιμοποιούν αρκετοί τον όρο αυτό λες και είναι πιπίλα. Κάποιος άλλος; Σήμερα εκτός από τα ποσοστά καταγωγής μου, έλαβα και ένα μέιλ με ανθρώπους που έκαναν το ίδιο τεστ από άλλες χώρες, με τους οποίους έχω συγγένεια. Η μία; Η εγγονή του θείου μου που μένει Αμερική, με την οποία γνωριζόμαστε, είχε κάνει το τεστ. Οι υπόλοιποι; Άνθρωποι που δεν ήξερα καν την ύπαρξή τους. Και εκεί καταλαβαίνεις πως ο κόσμος είναι παράλληλα τόσο μικρός αλλά και τόσο μεγάλος. Πως οι κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές είναι μια κουκίδα μπροστά σε όλα αυτά που μας συνδέουν. Πως δεν υπάρχουν διαφορές αλλά εμείς τις δημιουργούμε.
Μετά από τα αποτελέσματα; Κάθισα και έψαξα. Βρήκα βίντεο ανθρώπων που, κάνοντας τον δειγματισμό, θεωρούσαν και ήθελαν να κατάγονται μόνο από τη χώρα στην οποία ζουν, το υποστήριζαν με σιγουριά, το πίστευαν όσο εγώ ότι θα πάρω πτυχίο. Και μάλιστα οι απόψεις τους ξεπερνούσαν τα όρια, χαρακτηρίζονταν χαλαρά εθνικιστικές, ελπίζουν βαθύτατα να μην είναι έστω και κατά 1% Αφρικανοί ή Ασιάτες, να μην σχετίζονται έστω και κατά 1,111% με λαούς που δεν συμμερίζονται τη θρησκεία τους. Το βίντεο τελειώνει. Και το τέλος του DNAJourney επιβεβαιώνει πως αξίζει να έχει το hashtag που έχει κάτω απτό βίντεο στο Youtube #LetsOpenOurWorld. Και αυτό γιατί οι αντιδράσεις εκείνων που θεωρούσαν ότι είναι 100% Άγγλοι και τελικώς καταλήγουν Γερμανοί, Τούρκοι, Δανοί , είναι υπέροχες... Και σίγουρα ακριβώς το αντίθετο από αυτές που προμήνυε το βίντεο ότι θα δω.
Κάποιος εύκολα θα γυρίσει αυτή τη στιγμή και θα μου πει «όχι τρελέ μου, δεν είναι στημένο νομίζεις». Και πάλι, εγώ μπορώ να ελπίζω; Να ελπίζω ότι θα πάψω να ακούω ρατσιστικά σχόλια στο μετρό όπως άκουσα προχθές; Να ελπίζω πως ακόμη και το τελευταίο παιδί που ντρέπεται στο σχολείο να πει ότι είναι από την Αλβανία (δεν είναι λίγοι, πιστέψτε με) την επόμενη φορά στην τάξη θα το υποστηρίξει με περηφάνια; Να ελπίζω πως παιδιά της ηλικίας μας και μη, τα οποία υποτίθεται πως με την παιδεία που λαμβάνουν είναι το μέλλον, θα πάψουν να θεωρούν λύση ένα ακροδεξιό «κόμμα»; Θα πάψουν να ρίχνουν το ψηφουλίνι τους ευχόμενοι την ώρα που πέφτει ο φάκελος στην κάλπη να «καθαρίσει ο τόπος από τους ξένους»; Όσο και αν δεν το πιστεύεις, Αθηνά με στήθος Α, Β, Γ, Δ (εσύ με το Δ είσαι η μαμά μας) αυτά λέγονται εν έτει 2019, αυτά τα ακούω καθημερινά στο μετρό-ηλεκτρικό, χωρίς καμία ντροπή, αντιθέτως με βραχνή και δυνατή φωνή για να ηχήσει και να επηρεάσει κάθε βαγόνι του συρμού. Ένα τεστ DNA και ένα σχόλιο στο μετρό κατάφεραν και συνδέθηκαν... Συνδέθηκαν γιατί πράγματι καθήλωσαν τη ζωή μου αυτές τις βδομάδες. Το τεστ με απεριόριστη χαρά και συγκίνηση. Η αμάθεια και ο κομπλεξισμός μερικών ανθρώπων, οριακά με μίσος. Συνδέθηκαν για να αποδείξουν αυτό που απέδειξε ο Αντετοκούνμπο και ο κάθε Αντετοκούνμπο. Συνδέθηκαν για να με κάνουν να με αγαπήσω περισσότερο και να μοιραστώ τα αποτελέσματα της καταγωγής μου με πραγματική περηφάνια. Άσπρο, μαύρο. Ταμπέλα και δακτυλοδεικτούμενος. Όροι που πρέπει να μπούν στο συρτάρι του κομοδίνου μας και να κάτσουν εκεί. Ας βγει έξω το γκρι. Ας βγει έξω από την πλατφόρμα του Youtube το hashtag #LetsOpenOurWorld προσθέτοντας το #AndOurMinds.
Κάποιος θα θεωρήσει το θέμα basic έως και «πασέ». Εγώ θα το θεωρήσω πιο επίκαιρο από ποτέ. Αυτό το βίντεο θα έπρεπε να είναι μόδα όχι μόνο πριν 2 χρόνια, αλλά κάθε χρόνο.
Περιμένω λοιπόν και πάλι ένα ακόμα σερί από share του.
12°
