»Ήρθε πάλι απόψε. Πέντε ώρες δαγκώναμε ο ένας τον άλλον. Ξεσκίζαμε τις σάρκες μας σαν να ήταν η τελευταία φορά πάνω στη Γη που κάναμε σεξ. Μου είπε ότι είμαι όμορφος. Εκείνος, πάλι, έλαμπε σαν το Άλφα του Μεγάλου Κυνός. Του ζήτησα να μου αφήσει ένα πόδι, ένα χέρι, ένα μάτι του να τον θυμάμαι για όσον καιρό θα κάνουμε να τα ξαναπούμε και γέλασε. Δεν θέλει σχέση, Μυρτώ. Είναι πιο όμορφος και πολύ πιο έξυπνος από εμένα και γνωρίζει τι σημαίνει «θέλω Σχέση μαζί σου» στην περίπτωσή μας. Μεταξύ μας, είναι πιο πουτάνα από εμένα. Δεν μου αφήνει περιθώρια να τον κατακτήσω, Μυρτώ, και αυτό με θλίβει γοερά.
Γαμώ την Ύπαρξη, Μυρτώ. Γαμώ τη Νέμεση και το βάρος του Χρόνου. Γαμώ την ύπουλη κυβέρνησή σας και την ανθρώπινη αλαζονεία. - Ο ανυπόγραφος
Συμφωνώ κι εγώ ότι η σημερινή κυβέρνηση ευθύνεται για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, αλλά είναι κάπως άκυρο να τους καταλογίζουμε και τα γκομενικά, δεν νομίζετε;
Υ.Γ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχετε δίκιο. Αν δεν κυβερνούσαν μ’ αυτό τον τρόπο, το άγχος μας θα ήταν πολύ λιγότερο, η διάθεσή μας πιο ερωτική και το βάρος του Χρόνου πιο ελαφρύ. Αυτοί φταίνε.
»Μυρτώ, θα ήθελα να απευθυνθώ στον Λάμπη του τεύχους 262 της Πέμπτης 18 Ιουνίου. Δυστυχώς η χώρα μας και η κοινωνία μας δεν επιτρέπει σε όλους μας να ζούμε ελεύθερα και όπως θα επιθυμούσαμε στην καθημερινότητά μας. Λάμπη, η διαφορετική σεξουαλική προτίμηση δεν είναι ασθένεια για την ψυχή σου ή προσβολή για το χαρακτήρα σου. Από όσα γράφεις είναι πασιφανές ότι σου αρέσουν οι άντρες και αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό στον κόσμο μας. Απλά η ελληνική νοοτροπία (οπισθοδρόμηση/συντηρητισμός/στενομυαλιά/ρατσισμός/μικροαστικές μικροψυχίες και άλλα τέτοια φιλοσοφικά) δεν έχει ακόμα «επιτρέψει» σε τέτοιες «νοσηρές» φύσεις να ζουν ανοιχτά ανάμεσά μας. Είμαστε υγιείς και ζωντανοί, όπως όλοι οι άλλοι συνάνθρωποί μας, η ζωή απλώνεται μπροστά ΚΑΙ σε μας, γεμάτη προκλήσεις και μυστήρια. Μεγάλο ποσοστό και straight και gay ατόμων αναζητούν αποκλειστικά το sex, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή σου αρέσουν οι άντρες είσαι απαραίτητα sex addict. Υπάρχει και το συναίσθημα. Φυσικά και μπορείς να το βρεις σε έναν άντρα. Αφού αυτός σε εκφράζει σεξουαλικά, είναι λογικό να σε εκφράζει και συναισθηματικά. Θα ήθελα να σε κάνω να καταλάβεις πόσο όμορφα θα ζεις όταν αποδεχτείς τη φύση σου και απελευθερώσεις τον πραγματικό σου εαυτό, που είναι πολύ καταπιεσμένος και, πίστεψέ με, πολύ δυστυχισμένος εκεί βαθιά που τον κρατάς. - Κάποιος που συνειδητοποίησε νωρίς και ΖΕΙ!!!
Εγώ που έχω αποδεχτεί τη φύση μου και απελευθέρωσα τον πραγματικό μου εαυτό, γιατί δεν βλέπω χαΐρι; Και γιατί δεν έρχονται να πάρουν τα χαλιά; Και πού στο διάολο είναι ο άνθρωπος για τη συντήρηση του κλιματιστικού; Και γιατί όλος ο κόσμος, εκτός από μένα, αλωνίζει κάθε Σ/Κ τις θάλασσες και τις παραλίες; Και γιατί, όποτε και όπου πάω, πατάω πίσσες;
»Αγαπητή Μυρτώ, αποφάσισα να σου γράψω με αφορμή το όλο και πιο διαδεδομένο φαινόμενο της «καμουφλαρισμένης χυλόπιτας», όπως την αποκαλώ και όπως την έχω δοκιμάσει η ίδια. Μέχρι πριν λίγο καιρό, πίστευα πως το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί εάν την πέσω σε κάποια, θα ήταν να μου αρνηθεί ευγενικά ή έστω να με διαολοστείλει. Κι όμως, όχι! Το χειρότερο σενάριο είναι πλέον να ενθουσιαστεί με την κίνησή μου, να εκδηλώσει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά στο τέλος να μου κοτσάρει κι ένα μεγάλο «ΑΛΛΑ»! Το «ΑΛΛΑ» όμως που θα σου αφήνει ελπίδες, θα σε κάνει να περιμένεις. Και περιμένεις... και περιμένεις. Μπορείς φυσικά να φύγεις ή να τη βουτήξεις και να τη βάλεις κάτω. Όταν, όμως, είσαι φλώρος, όπως είμαι εγώ, τι κάνεις; Βγάζεις απλά τα γυαλάκια σου για να μη λερωθούν και περιμένεις στωικά να σου ρίξει μεγαλοπρεπώς τη χυλόπιτα και να θριαμβεύσει το εγώ της. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να ψεκαστεί με «εξαφανιζόλ», εξίσου ώριμη αντίδραση. Και διερωτώμαι: Υπάρχουν ένα σωρό τρόποι για να καλύψεις τις ανασφάλειές σου... γιατί να το κάνεις μεταφέροντάς τις σε μένα; -ANIMAAAL
Πλάκα μου κάνετε; Άμα δεν μεταφέρουμε τις ανασφάλειές μας στον πλησίον μας, άμα δεν τον τυραννήσουμε και δεν του αλλάξουμε τα φώτα, τότε πού θα εκτονώσουμε τους ανώριμους και κομπλεξικούς εαυτούς μας;
»Μυρτώ, σώσε με! Θέλω κάποιον που με ήθελε αλλά τώρα δεν με θέλει. Βασικά ο τύπος έχει δεσμό αλλά το κέρατο πάει σύννεφο απ’ ό,τι έχω καταλάβει. Άσε που η άλλη το έχει πάρει χαμπάρι και παρόλα αυτά κάθεται. Εντάξει, θα τον αγαπάει μπορεί να μου πεις, τι να πω, οk... Μα κι αυτός τόσο χέστης πια; Για να μη χάσει το σίγουρο; Αφού δεν είναι πια ερωτευμένος μαζί της, είναι ξεκάθαρο (μου το είπε κιόλας – καλά, μάλλον μαλακίες για να με ρίξει είπε). Τελικά οι άντρες, ρε συ Μυρτώ, είναι πολύ βολεψάκηδες ε; Κι εγώ ηλίθια που κάθομαι ακόμα και ασχολούμαι. Σνιφ. - Ελεύθερη πολιορκημένη
16°
