Γεια σου Μυρτώ μου, σου στέλνω το γράμμα γιατί ξέρω πως μόνο εσύ μπορείς να δώσεις λύση στο πρόβλημά μου, το πρόβλημα φυσικά αφορά γκόμενο, κλασικάααααα!
»Γεια σου Μυρτώ μου, σου στέλνω το γράμμα γιατί ξέρω πως μόνο εσύ μπορείς να δώσεις λύση στο πρόβλημά μου, το πρόβλημα φυσικά αφορά γκόμενο, κλασικάααααα! Παλαιότερα έπεφτα σε μαλάκες, τους τελευταίους όμως 4 μήνες γνώρισα τον έρωτα στο πρόσωπο του Πάνου. Με τον Πάνο τα πηγαίναμε τέλεια. Είναι μουσικός… ταλεντάρα, κάθε βράδυ μού έκανε αξέχαστες καντάδες, οι οποίες με έστελναν στον έβδομο ουρανό. Ακόμα είναι πλούσιος, οπότε πού και πού έβγαζα το μεροκάματό μου… και το καλύτερο, έβγαζα το άχτι μου πάνω του, φτιάχνοντάς του υπέροχα χτενίσματα. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του με έκαναν να πιστέψω ότι αυτός είναι ο εκλεκτός της καρδιάς μου. Τον τελευταίο καιρό, όμως, διακρίνω κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του. Τις προάλλες ευχόταν μπροστά μου να γεννιόταν κορίτσι, κάποια άλλη φορά μου έλεγε να του βάλω δάκτυλο για να βρει το σημείο G (σε αυτό δεν έδωσα πολλή σημασία γιατί είναι βιτσιόζος ο άτιμος). Ακόμα, συχνά μου αναφέρει ότι οι 2 κολλητοί του γαμήθηκαν μεταξύ τους, και το αποκορύφωμα, μου είπε πώς θα μου φαινόταν άμα το γύριζε αυτός σε Παναγιώτα κι εγώ σε Γιάννης. Λες να έγινε γκέι ή να είναι κανένα νέο του βίτσιο; Δεν ξέρω τι να κάνω; Ηelp me plzzz.
Σας συγχαίρω. Ανακαλύψατε το μοναδικό ίσως άντρα της πόλης με sense of humor και με σημείο G. Μην κάνετε τίποτα. Ή μάλλον κάντε. Παντρευτείτε τον.
»...την είδα για πρώτη φορά να χαλαρώνει καπνίζοντας έξω από το βιβλιοπωλείο που δούλευε. Τα έχασα, το πρόσωπό της, οι εκφράσεις της, το χαμόγελό της με έκαναν να νιώσω απίστευτα όμορφα. Από τότε περνούσα για μήνες καθημερινά, χαζεύοντάς τη διακριτικά πίσω από τη βιτρίνα. Μου έφτιαχνε τη διάθεση και έμοιαζε σαν όαση στον πολυσύχναστο και θορυβώδη δρόμο. Δεν τόλμησα να της μιλήσω ποτέ τότε. Ύστερα από ένα χρόνο την είδα τυχαία στο μετρό, μούδιασα ολόκληρος, στεκόταν ακριβώς μπροστά μου και αναρωτιόμουν αν ήξερε, αν καταλάβαινε. Αν και δίστασα, τελικά της μίλησα με κάθε λεπτομέρεια γι’ αυτά που έβλεπα και ένιωθα εδώ και καιρό... Τώρα μπορώ να την αγγίζω, να την αγκαλιάζω, να τη φιλάω. Είμαστε μαζί... φίλοι! Δεν ταιριάζουμε αλλά τα μάτια της και το γέλιο της με κάνουν να τη σκέφτομαι συνέχεια. Μου λείπει και αυτό μου αρέσει. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό ή αν θα αλλάξει ποτέ η σχέση μας, ίσως αύριο να χαθούμε... Δεν έχει σημασία. Φυσικά δεν θέλω καμία συμβουλή. Απλώς ένιωσα την ανάγκη τώρα που λείπει στο νησί και τα μάτια της είναι μακριά μου να εκφράσω αυτό που νιώθω μέσα από τη στήλη σου σαν να είναι εδώ. Σε ευχαριστώ, Μυρτώ - Ίκαρος
Ο Τάσος (ο οποίος αυτή τη στιγμή κάθεται δίπλα μου στο ωραίο Βουρκάρι και χαζολογάει) υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν φιλίες μεταξύ αρσενικών και θηλυκών. Οπότε ή κάνετε υπομονή μέχρι τον Σεπτέμβρη κρατώντας επαφή μέσω τηλεφώνου (αλλά χωρίς να την πρήξετε) ή πηγαίνετε και τη βρίσκετε «τυχαία» αλλά δεν πέφτετε στα πόδια της. Αυτά λέει ο Τάσος. Εγώ λέω να πάτε να τη βρείτε και να της πείτε «σε θέλω τρελά» και να τη στριμώξετε στην πρώτη γωνία. Ό,τι κι αν αποφασίσετε, γράψτε μου τη συνέχεια να δω ποιος είχε δίκιο.
»Γεια σου, Μυρτώ!!! Φαίνεσαι ακομπλεξάριστο άτομο! Θα ήθελα τη γνώμη σου. Είμαι απίστευτα κομπλεξική, και για να είμαι περισσότερο ακριβής τα κόμπλεξ μου ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία. Επίσης είμαι λίγο περισσότερο εμπαθητική από ό,τι πρέπει, έτσι ενσωματώνω τα κόμπλεξ τρίτων μέσα μου. Και τώρα έρχεται η έκλειψη ηλίου στις 11 Ιουλίου στον Καρκίνο. Μυρτώ, φοβάμαι! Σου ορκίζομαι ότι θα πήγαινα σε ψυχολόγο αλλά λόγω οικονομικής κρίσης, καταλαβαίνεις… Ως ακομπλεξάριστο άτομο με καθαρή κρίση πιστεύεις ότι η ίδρυση κόμματος κατά του κομπλεξισμού θα βοηθήσει να γίνει ο κόσμος μας ένα καλύτερο μέρος; Θερμές ευχές για τη στήλη σου - Desperada
Ο Τάσος υποστηρίζει ότι είσαστε δύσκολη περίπτωση και μήπως πρέπει να αρχίσετε γυμναστήριο. Ή να πάρετε ένα δονητή. Εγώ λέω να πάτε διακοπές και να σταματήσετε να στέλνετε επιστολές σε στήλες που βγάζουν το ψωμί τους πατώντας στον πόνο των άλλων. Σε κάθε περίπτωση σας εύχομαι να ξελαμπικάρετε και καλό καλοκαίρι.
Υ.Γ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι κι εγώ βαριέμαι πού και πού αλλά είναι ωραία να βαριέσαι στο πιο όμορφο νησί του κόσμου, δίπλα σε άντρες με πλεκτά σκουφάκια και με πειρατικά μάτια.
18°
