Αγαπητή Μυρτώ, θα ήθελα να με βοηθήσεις… Έχω έναν κολλητό από όταν ήμασταν μικρά (είμαι 15 κι αυτός 16), κάθε καλοκαίρι το περνάμε μαζί, αλλά και το χειμώνα στο σχολείο κάνουμε πολλή παρέα! Είναι ο πρώτος μου έρωτας (παρόλο που δεν το δείχνω και κάνω πως μου αρέσουν άλλοι). Τώρα τελευταία κάνουμε πολλή παρέα (αν και τα έχει με μία φίλη μου), σχεδόν σε όλα τα διαλείμματα είμαστε μαζί, με πειράζει, τον πειράζω, αγκαλιαζόμαστε, κάνουμε κομπλιμέντα ο ένας στον άλλον και γενικά οι κινήσεις μας δεν είναι τόσο φιλικές! Εγώ έχω αρχίσει να παίρνω αέρα και να εκδηλώνομαι! Δεν ξέρω τι να κάνω, αλλά μέσα μου βασανίζομαι γιατί τον θέλω! Μήπως πρέπει να απομακρυνθώ; Μήπως πρέπει να τα αφήσω έτσι τα πράγματα; Κι αν νιώθει κι αυτός τα ίδια και απλά φοβάται να τα εκδηλώσει;
Κι αν φοβάται να τα εκδηλώσει απλά γιατί –θυμίζω εγώ τώρα– τα έχει με κάποια που –θυμίζω εγώ τώρα, θυμίζω– είναι φίλη σας;
Υ.Γ. 1 Αλλά ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είσαστε μόλις 15…
Υ.Γ. 2 …κι εκεί που πήγα να σας δώσω ελαφρυντικά, θυμήθηκα τη φίλη μου που κουτουπώθηκε με τον έρωτά μου της Γ΄ Γυμνασίου στο πάρτι γενεθλίων μου. Ελπίζω να το πληρώνει ακόμα.
Υ.Γ. 3 Και αφού είσαστε μαζί από παιδιά πώς σας καρφώθηκε να γκομενίσετε τώρα ξαφνικά;
Μυρτώ, είμαι 18 χρονών και δεν έχω προχωρήσει πότε με κανένα φίλο μου... Τώρα τελευταία νιώθω κάπως περίεργα, όλες οι φίλες μου έχουν ολοκληρώσει και νιώθω μια πίεση... Έχω κάποιο πρόβλημα; Μήπως κάνω κάτι λάθος; Μπορεί να φταίει το ότι ένας φίλος μου πιο παλιά με πίεσε αρκετά; Μαρία
Στην τελευταία ερώτηση δεν υπάρχει πιο αρμόδιος για να απαντήσει, από εσάς την ίδια. Γενικά, πάντως, δεν είσαστε μόνη. Θα το έχετε ήδη διαπιστώσει, αν διαβάζετε τακτικά αυτή τη στήλη. Πλησιάστε το αυτί σας κοντά στα αισθήματά σας, δοκιμάστε να ακούσετε. Ίσως δεν χρειαστεί κάτι άλλο.
Καλησπέρα Μυρτώ, μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Είμαι με έναν τύπο εδώ και 2 χρόνια από απόσταση (είμαστε 22 και 23 χρονών). Μπαίνουμε στον 3ο χρόνο και μιλάμε για απόσταση 1.885 μιλίων. Αυτά τα 2 χρόνια πήγα 4 φόρες και ήρθε αυτός 3. Τα καλοκαίρια βρισκόμαστε πιο πολύ καιρό κάτω στην πατρίδα, αλλά ποτέ δεν μου ζήτησε να βγούμε οι δυο μας. Πάντα βγαίνουμε με τους φίλους του και τελοσπάντων δεν ερχόμαστε πιο κοντά. Πιο κοντά ερχόμαστε μόνο όταν πηγαίνω εκεί που είναι και όταν έρχεται αυτός εδώ που είμαι, μόνο που αυτό κρατάει 10-15 μέρες τη φορά. Έχω ξενερώσει και δεν είμαι σε θέση να περάσω πάλι όλο αυτό το σκηνικό για τρίτη χρονιά. Τον αγαπάω αλλά κι αυτός δεν με εξιτάρει, δεν ξέρει από σχέσεις! Είμαι η πρώτη του σχέση, ενώ εγώ είχα άλλη μία σοβαρή σχέση. Δεν κάνει τίποτα για να με κρατάει σε εγρήγορση, μιλάμε τυπικά τι κάνουμε, πού πάμε, ήρθαμε, φύγαμε κτλ, αλλά κι από την άλλη δεν θέλω να χωρίσω, το βλέπω σοβαρά. Γνωρίζονται οι δικοί μας και μπλα μπλα. Αυτός είναι ο τελευταίος χρόνος από απόσταση, λες να κάνω υπομονή; Από την άλλη, η σχέση δεν είχε γερές βάσεις εξ αρχής, γιατί όταν γνωριστήκαμε ήταν καλοκαίρι και έπειτα φύγαμε για σπουδές. Πώς κράτησε όλο αυτό μέχρι τώρα, ακόμα δεν κατάλαβα. Πες μου τη γνώμη σου. Ευχαριστώ! Ανώνυμα πλις
Η γνώμη μου είναι ότι και οι δύο έχετε μεγάλη αντοχή στο χασμουρητό.
Υ.Γ. 1 Όντως νομίζετε ότι υπάρχει περίπτωση επικοινωνίας με αυτόν τον άνθρωπο; Αν ναι, τι να πω, κάντε υπομονή μέχρι να τελειώσει κι αυτή η χρονιά. Και μετά χωρίζετε από κοντά, με το καλό.
Υ.Γ. 2 Με τις φράσεις «το βλέπω σοβαρά, γνωρίζονται οι δικοί μας» κ.λπ. δεν πιστεύω να υπαινίσσεστε το φριχτό σενάριο που μου πέρασε αστραπιαία από το μυαλό.
Μυρτώ μου γλυκιά, πες μου τη γνώμη σου. Είμαι 16 χρονών και έχω πάει με 7 αγόρια μέχρι σήμερα. Κάθε φορά που κάνω σεξ με κάποιον σκέφτομαι ότι θέλω να πάω και με άλλον, κάποιον που να μην τον ξέρω και να μην έχω ξαναπάει μαζί του. Βαριέμαι εύκολα και δεν με ενδιαφέρει ούτε να κάνω σχέση, ούτε να ασχοληθώ με κάποιον πιο βαθιά. Η κολλητή μου λέει ότι έχω πρόβλημα και ότι είμαι νυμφομανής, αλλά εγώ ούτε έχω έμμονη ιδέα με το σεξ, ούτε το σκέφτομαι όλη την ημέρα, ούτε τίποτα από όλα αυτά που δείχνουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Απλώς θέλω να δοκιμάσω με όσους περισσότερους όσο πιο σύντομα γίνεται. Αρ.
Μήπως παίρνετε μέρος σε κάποιο διαγωνισμό ταχύτητας και ποικιλίας;
Υ.Γ. Χωρίς πλάκα, διακρίνω ένα άγχος σε αυτό που περιγράφετε, κάτι σαν «τρέχω για να μη σταθώ πουθενά όπου μπορεί να με πληγώσουν». Μπορεί και όχι όμως, τι να πω, δεν είμαι ειδικός.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
