«Σκάσε»

-Είσαι μόνος;

-Ναι.

-Έρχομαι.

Δυο ώρες μετά τον διάλογο εκείνη είναι γυμνή μπροστά στο καθρέφτη. Στερεώνει τα μαλλιά της σε φουρκέτες σκορπισμένες στο πάτωμα. Αυτός καπνίζει στο κρεβάτι και την κοιτά.

«Δε μιλάς ποτέ εσύ;», της λέει.

Εκείνη χαμογελά αντί απάντησης.

«Πέντε μήνες που γίνεται αυτό, δεν θέλεις να πεις κάτι;»

Σηκώνοντας τους ώμους λέει «Όχι».

«Αν όχι κάτι για εσένα, τότε ίσως κάτι για εμάς;»

«Όχι», επαναλαμβάνει ενώ ασφαλίζει το bracelet στο ρολόι της. Έτοιμη να φύγει.

«Διάολε, τι είμαι εγώ για σένα;»

«Απόλαυση» η απάντησή της.

Προχωρά προς την έξοδο σε βήμα σταθερό. Ξέρει καλά πως ικανοποιώντας τις ανασφάλειές του, πετυχαίνει εκείνο που εξ αρχής ήθελε μαζί του. Την ησυχία.