Με το που μπαίνω σπίτι με πιάνει κατάθλιψη. Ο πατέρας μου μονίμως στον υπολογιστή (ούτε καν γυρίζει να με δει), η μάνα μου μονίμως τσαντισμένη και με μόνη ερώτηση εάν έφαγα και τι να μαγειρέψει. Η αδερφή μου έχει να πει αλήθεια δεν ξέρω και εγώ από πότε (άλλο βέβαια που τα καταλαβαίνω όλα σαν μεγαλύτερη αδερφή της, αλλά με το που πάω να της μιλήσω… τοίχος). Και σε όλα αυτά εγώ. Φουλ ερωτευμένη (δεν το ξέρει κανείς στην «οικογένεια») και με τόσα πράγματα που θέλω να τους πω, αλλά δεν ακούει κανείς. Και αναρωτιέμαι, ρε γαμώτο, γιατί; Γιατί η οικογένειά μου έγινε έτσι; Μήπως τόσο καιρό έτσι ήταν αλλά εγώ τώρα το κατάλαβα; Και εγώ τι πρέπει να κάνω; Να προσποιούμαι ότι ζω την οικογενειακή ευτυχία και ότι με τη μάνα μου είμαστε κολλητές; Να προσποιούμαι ότι ο πατέρας μου ενδιαφέρεται για μένα και ότι με την αδερφή μου έχουμε τις καλύτερες σχέσεις; Δεν ξέρουν τίποτα για τη ζωή μου και δεν θέλω να μάθουν υπό αυτές τις συνθήκες. Α, και να μην ξεχάσω ότι βρήκα τσιγάρα του πατέρα μου που οι γιατροί του έχουν απαγορεύσει (!) και από τότε κάνω απλά το μαλάκα! Δεν μπορώ άλλο με τις μυστικοπάθειές τους, τα ταμπού τους και τα κόμπλεξ τους. Δεν θέλω να γίνω τέτοιος άνθρωπος, ούτε αν κάνω ποτέ οικογένεια να καταλήξω έτσι. (Μ. 20)
«Και γιατί εσύ να δικαιούσαι μια σούπερ οικογένεια όπως αυτές που βλέπουμε στις διαφημίσεις του Βιτάμ, τη στιγμή που όλος (ή σχεδόν όλος) ο υπόλοιπος κόσμος έχει την οικογένεια που ξέρουμε; Ποια είσαι, καλή μου, και τι παραπάνω έχεις από μας; Και για πόσο καιρό ακόμα σκοπεύεις να γκρινιάζεις που δεν είναι οι άλλοι όπως θα τους ήθελες;» Αυτά μου είπε κάποτε μια αντιπαθητική ψυχοθεραπεύτρια. Και δεν ξαναπάτησα ποτέ στο γραφείο της. Και δεν ξέχασα ποτέ τα λόγια της.
Τι γνώμη έχεις για τα ερωτικά απωθημένα; 23 χρονών και είμαι με κάποιον εδώ και 4 χρόνια και περνάω πολύ όμορφα μαζί του. Μάλιστα συγκατοικούσαμε για 3 χρόνια κατά τη διάρκεια των σπουδών μας και λειτούργησε πολύ καλά, μπορώ να πω. Τώρα έχουμε επιστρέψει και οι 2 στα σπίτια μας και προσπαθούμε να ξεκινήσουμε τις ζωές μας (όσο μας επιτρέπεται στην Ελλάδα της κρίσης), όμως βλέπουμε και οι 2 ότι όσο δεν μένουμε μαζί και όσο προσπαθούμε να πετύχουμε μια επαγγελματική εξέλιξη για να ορθοποδήσουμε οικονομικά, τόσο απομακρύνεται ο ένας από τον άλλο... Πριν όμως από εκείνον παιζόταν κάτι με έναν που θέλαμε πολύ να γίνει κάτι μεταξύ μας, αλλά οι συγκυρίες δεν το επέτρεπαν, κι έτσι μετά που τα βρήκα με τον Κ. χάσαμε επαφή. Με πλησίασε πέρυσι τέτοιο καιρό μέσω του (καταραμένου) Facebook και ξεκινήσαμε να μιλάμε ξανά... Σημειωτέον έχει και αυτός 2 χρόνια σχέση! Για να μη στα πολυλογώ καταλήξαμε στο αμάξι του να φιλιόμαστε κι εγώ συνειδητοποιώντας τι πάω να κάνω έφυγα άρον-άρον και του ζήτησα να μη με ξαναενοχλήσει γιατί έχω σχέση και δεν θέλω να τη χαλάσω ούτε να προδώσω τον Κ. Όμως τον σκεφτόμουν μετά και περισσότερο αυτά που θα μπορούσαν να ’χαν συμβεί στο αυτοκίνητο εκείνο το βράδυ... Πριν λίγο καιρό λοιπόν πάλι τα ίδια ο δικός σου, με ξαναπλησιάζει και μου τα ρίχνει κανονικότατα λέγοντάς μου ότι είμαι το απωθημένο του... Έλα όμως που εγώ πάλι ψάρωσα κι έχω μπει στο τριπάκι να τον δω, αν και ξέρω ότι θέλει μόνο να περάσουμε καλά... Γιατί έχω αυτή την παρόρμηση, βρε Μυρτώ μου, ενώ τον αγαπάω και δεν θέλω να τον χάσω τον Κ.; Μήπως είναι και δικό μου απωθημένο τελικά αυτός; Κ αν ναι τι να κάνω, να το αγνοήσω ή να αφεθώ και να τα τινάξω όλα στον αέρα; Really confused, Λία!
Άμα τα τινάξετε όλα στον αέρα θυμηθείτε να βρίσκεστε κάπου κοντά σε υπόστεγο μπας και γλιτώσετε το κεφάλι σας από την πτώση των συντριμμιών. Ό,τι φεύγει ψηλά, επιστρέφει με την ίδια φόρα. Το ξέρουμε, το ζούμε κι επιμένουμε να το κάνουμε.
Υ.Γ. Αν κατά βάθος δεν στράβωνε κάτι με τον αγαπημένο σας Κ, θα νιώθατε άραγε την ίδια παρόρμηση;
Μυρτώ, βοήθεια, εκεί που δεν το περίμενα μου ήρθε κατακέφαλα. Έρωτας με τα όλα του, με τα ξενύχτια του, τις ανατολές του, τα μηνύματα τα φλογερά κάθε πεντάλεπτο, τις ζήλιες, τους όρκους, τα δάκρυα. ΒΟΗΘΕΙΑ. Δεκαπέντε χρόνια μικρότερος…
Πρώτα πρώτα να ευλογείς την τύχη σου που ζεις ένα μεγάλο έρωτα. Μην τον μικραίνεις μένοντας στην ηλικία, γιατί για να σε ταξιδεύει μ’ αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι έχει τη συναισθηματική ηλικία που σου χρειάζεται. Προσηλώσου...
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
17°
