Athens Voices 743: Λόγια που ακούστηκαν δημοσίως στην Αθήνα
Συζήτηση στο μετρό: -Γιατί κορνάρει συνέχεια; -Δεν κορνάρει ρε, προειδοποίηση είναι ότι ανοίγουν οι πόρτες
σε κάθε στάση. (Μπλε γραμμή, Τετάρτη πρωί)
-Είμαστε αμελής λαός. Αυτό μου τη σπάει εμένα! Τα παίρνω στο κρανίο να πούμε!
-Ε, και τι να κάνουμε τώρα. (Συζήτηση ταξιτζήδων σε πιάτσα. Νέα Φιλαδέλφεια, Πέμπτη απόγευμα)
«Η χρήση του ασανσέρ είναι μόνο για τους ενοίκους και τους επισκέπτες τους. ΟΧΙ για delivery. Ευχαριστώ». (Χειρόγραφο σημείωμα σε πόρτα ασανσέρ, κέντρο Αθήνας)
Σε κατάστημα ανδρικών ρούχων. Κύριος 45άρης δοκιμάζει ένα σακάκι και κοιτάζεται στον καθρέφτη. Τον πλησιάζει ένας άλλος, μεγαλύτερος σε ηλικία, πελάτης: «Φίλε, παρ’ το το σακάκι. Αθάνατο! Δέκα χρόνια το’ χω πάρει και κρατάει.» (Κολωνάκι, Σάββατο πρωί)
«Αυτό το “παρ’την πόρτα και φύγε”, το ’χει κάνει θείος μου. Είχε νοικιάσει ένα διαμέρισμα
σε έναν Αλβανό που δεν του πλήρωνε το νοίκι. Και πήγε μια μέρα που έλειπε ο Αλβανός,
ξήλωσε την εξώπορτα, την πήρε κι έφυγε… και του ξήλωσε και τον ηλεκτρικό πίνακα, χαχαχα!» (Ταξιτζήδες συνομιλούν στην ασύρματη επικοινωνία. Οδός Πατησίων, Πέμπτη απόγευμα)
