(Περίληψη προηγουμένου: Βέβαιος ότι το τελευταίο του ραντεβού δεν πήγε καλά λόγω της πρησμένης του κοιλιάς, αποφάσισε να αρχίσει τη γυμναστική)
Μπορεί να ήτανε και της ιδέας του, αλλά του φάνηκε ότι το τελευταίο του ραντεβού τον κοίταγε έντονα στην περιοχή της κοιλιάς. Κι ο ίδιος αισθανόταν κάπως πρησμένος και είχε δηλώσει, μάλιστα, ότι σκέφτεται να ξεκινήσει λίγη δίαιτα, να του φύγει το φούσκωμα. Μέχρι που μια φίλη του νοσοκόμα του είπε ότι είναι πρησμένος από το συκώτι, από τα πολλά ούζα που πίνει, ότι θα έπρεπε να κάνει αποχή για κάνα μήνα και μετά να πάει να κάνει εξετάσεις. Του είπε ακόμα ότι θα πρέπει να προσέχει την υγεία του, έχει και μικρό παιδί, αν πάθει κάτι, τι θα απογίνει; Έβαλε ένα ούζο, τα σκέφτηκε λιγάκι όλα αυτά και με πήρε τηλέφωνο.
Κουμπάρος: «Έλα ρε μαλάκα, την πήρα τηλέφωνο την άλλη αλλά δεν μου το σηκώνει. Να την ξαναπάρω;»
Μπάμπης: «Ναι ρε, πάρε. Στείλε και μήνυμα»
Κουμπάρος: «Α, δεν σου είπα, κανόνισα να πάω αύριο το πρωί για εξετάσεις αίματος»
Πήρε τα αποτελέσματα μετά από δυο ημέρες και, αφού συμβουλεύτηκε το Ίντερνετ, έκανε τη διάγνωση μόνος του. Ήταν σε όλα εντός ορίων εκτός από την καλή χοληστερίνη που ήταν πολύ χαμηλή. Κάπου διάβασε ότι θα μπορούσε να την ανεβάσει με λίγη άσκηση και σκέφτηκε να αρχίσει γυμναστήριο αλλά γρήγορα το απέρριψε και μετά είπε να περπατάει λίγο περισσότερο. Μέχρι που ένας ξάδερφός του, μεγαλύτερος, που τον εμπιστεύεται, τον συμβούλευσε να γραφτεί στο κολυμβητήριο, που έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα: Από τη μια είναι καλή γυμναστική και από την άλλη δεν θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι το καλοκαίρι για να δει γυναίκες με μαγιό.
Πρώτα πήγε στον παθολόγο για να πάρει χαρτί και το μάτι του έπεσε στη γραμματέα η οποία ήταν νεαρή και όμορφη και ο παθολόγος της φώναζε γιατί κάτι θα είχε κάνει.
Με συνοπτικές διαδικασίες τετραλέπτου, έφυγε από το ιατρείο με χαρτί γιατρού και την επομένη είχε ραντεβού στο δερματολόγο. Το βράδυ με πήρε τηλέφωνο. «Την ξαναπήρα ρε, δεν το σηκώνει». «Άσ’ τη, πάμε γι’ άλλα».
Είχε ήδη αγοράσει σκουφάκι. Μαγιό θα έβαζε το καλοκαιρινό που του ήτανε μέχρι το γόνατο, έτσι κι αλλιώς ντρεπότανε να φορέσει μαγιό-σλιπ όπως του πρότεινε ο τύπος στο κατάστημα με τα κολυμβητικά είδη. Δεν πήρε ούτε γυαλάκια, αφού έτσι κι αλλιώς με το κεφάλι έξω θα κολυμπούσε. Το ίδιο απόγευμα θα έκανε κιόλας την πρώτη του επίσκεψη στο κολυμβητήριο, αλλά εκκρεμούσε ο δερματολόγος.
Είδε την ταμπέλα στο κουδούνι: Δερματολόγος - αφροδισιολόγος. Ανέβηκε πάνω, αλλά δεν είδε γραμματέα. Ήταν μόνο αυτός και ο γιατρός.
Γιατρός: «Τι μπορώ να κάνω για εσάς;»
Κουμπάρος: «Ένα χαρτί για το κολυμβητήριο θέλω, αλλά μιας και ήρθα, ρίξτε καμιά ματιά και σε κάτι ελιές που έχω»
Ο γιατρός του ζήτησε να βγάλει την μπλούζα, πήρε ένα μικροσκόπιο και άρχισε να τον παρατηρεί. «Όλα καλά, δεν βλέπω κάτι περίεργο» αποφάνθηκε και μετά του ζήτησε να γδυθεί.
Κουμπάρος: «Εμμμ… Δεν έχω τίποτα γιατρέ, ένα χαρτί θέλω μόνο για το κολυμβητήριο»
Γιατρός: «Δεν γίνεται να σας το δώσω χωρίς να σας εξετάσω. Δεν θα πάρει ώρα. Γδυθείτε σας παρακαλώ»
Κουμπάρος: «Αφήστε το γιατρέ, νόμιζα πως θα μου το δίνατε κατευθείαν και ήρθα απροετοίμαστος»
Κουμπάρος: «Δεν έκανα μπάνιο το πρωί, ας περάσω καλύτερα μια άλλη μέρα να το πάρω»
Γιατρός: «Μην σας ανησυχεί, ο γιατρός τα βλέπει όλα»
Στην αρχή έβγαλε τα παπούτσια και τις κάλτσες, ο γιατρός βάλθηκε να κοιτάει τα πόδια του και ο κουμπάρος άρχισε να αισθάνεται άβολα και να γαργαλιέται. Μετά τον διέταξε να γδυθεί. Εκείνος έμεινε με το σώβρακο. «Βγάλτε και το εσώρουχο σας παρακαλώ». Γδύθηκε τελείως, ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι-φορείο και ο γιατρός άρχισε να τον περιεργάζεται εκεί με το μικροσκόπιο. Μετά του είπε να ξαπλώσει και μπρούμυτα («μα, γιατρέ…», «μα σας παρακαλώ»). Γύρισε, ο γιατρός κάτι πήγε να ψαχουλέψει αλλά πολύ γρήγορα τα παράτησε και του έδωσε το χαρτί. Φεύγοντας, ήθελε να του πει του γιατρού, «γιατρέ, μέχρι τελευταίο σεντς το δούλεψες το 50άρικο», αλλά περιορίστηκε σε ένα «ευχαριστώ πολύ» κι έφυγε στα γρήγορα.
Το κολυμβητήριο της γειτονιάς του είχε τη μεγάλη πισίνα, την Ολυμπιακή, 50 μέτρων και εξέδρες. Οι ώρες για το κοινό ήτανε από τις 19.30 και μετά και, καθώς έφτασε στις 19.20, ανέβηκε λίγο στις εξέδρες και είδε καμιά εκατοστή γονείς. Μαμάδες κυρίως. Διαπίστωσε ότι μαζί με τους ανθρώπους για τις ώρες του κοινού, προπονούνταν στη μισή πισίνα κι ένα σωρό πιτσιρίκια. Σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να πάει με τον πιτσιρικά καμιά μέρα, να πιάσει την κουβέντα και σε καμιά μαμά.
Ρώτησε πού είναι τα αποδυτήρια των ανδρών και προς μεγάλη του έκπληξη είδε να είναι γεμάτα με πιτσιρίκια και μαμάδες που τα έντυναν και τα μπούκωναν με τοστ, μπισκότα και χυμούς. Και στον τοίχο μια ανακοίνωση με μεγάλα γράμματα: «Μην κυκλοφορείτε στα αποδυτήρια και τα ντους γυμνοί. Απαγορεύεται». Φανταζόταν ήδη τη σκηνή: Να του πέφτει η πετσέτα, να την πιάνει ένα πιτσιρίκι και να αρχίζει να τρέχει και πέντε έξι μαμάδες να αρχίζουν να τσιρίζουν: «Σάτυρος, σάτυρος! Πιάστε τον!». Γύρισε με πλάτη προς τις μαμάδες, τύλιξε προσεκτικά την πετσέτα στη μέση του και βάλθηκε να προσπαθεί να αφαιρέσει το εσώρουχό του και μετά να φορέσει το μαγιό. Δεν ήταν εύκολο και τελικά του γλίστρησε η πετσέτα μέχρι τα γόνατα, αλλά τη μάζεψε στα γρήγορα και σκέφτηκε ότι ο πισινός του εκείνη την ημέρα είχε γίνει διάσημος.
Στην πισίνα το νερό του φάνηκε λίγο κρύο, το μαγιό του γέμισε νερά από μέσα και φούσκωσε και έγινε σαν μπαλόνι κι εκείνος όλο βούλιαζε. Ξεκίνησε να κολυμπάει προς την απέναντι πλευρά, αλλά ήταν αδύνατον να φτάσει χωρίς να κάνει διάλειμμα. Έμεινε στη μέση της πισίνας κρεμασμένος από τα σκοινιά που χωρίζουν τις διαδρομές, ήπιε λίγο νερό, πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε πάλι να κολυμπάει. Όταν με τα πολλά έφτασε στην άλλη πλευρά, αισθάνθηκε περήφανος. Στάθηκε να πάρει μερικές ακόμα ανάσες και με τα θολωμένα από το χλώριο μάτια του διέκρινε μια φιγούρα. Ήταν μελαχρινή, με μαύρα μακριά μαλλιά, με κάτι πόδια ψωμωμένα αλλά γυμνασμένα. Στεκόταν στη σκαλίτσα σα γοργόνα, φορούσε το σκουφάκι της και έμπαινε στο νερό…
13°
