Από την αρχή έπαιζε απίστευτη χημεία. Βγήκαμε, ήπιαμε, καταλήξαμε σπίτι μου και κάναμε τρελό έρωτα μέχρι τις 7 το πρωί! Μου είπε ότι θέλει να με ξαναδεί αλλά εξαφανίστηκε. Ύστερα από 2 βδομάδες ξανασυναντηθήκαμε τυχαία στο ίδιο μπαρ, λιώμα κι οι δύο, και σε μια φάση του λέω «πες ειλικρινά, έκανα κάτι που σε πείραξε;». Και μου λέει «δε φταις εσύ, είσαι πολύ ερωτική κοπέλα αλλά έχω πρόβλημα, με ξενερώνει το μεγάλο στήθος!!!» Εντάξει, ρε Μυρτώ, έχω μεγάλο στήθος αλλά δεν είμαι και αγελάδα και στο κάτω-κάτω γιατί ήρθε μαζί μου εκείνο το βράδυ; Margo
Γιατί κάποιος είχε ξεκλειδώσει το κλουβί με τους μαλάκες και τρέχανε ελεύθεροι στους δρόμους.
Μυρτώ μου, είμαι 21 ετών και ακόμη δεν έχω κάνει σεξ και ούτε είμαι η κοπέλα που φασώνεται στα κλαμπ, δεν το έχω κάνει ποτέ και δεν θέλω, δεν μου βγαίνει και ώρες-ώρες νιώθω σαν εξωγήινη, αφού όπως γνωρίζεις, όλοι σήμερα κοιτάνε να περνάνε καλά και μόνο να κάνουν φάσεις και άντε πηδήματα από εδώ και από εκεί, χωρίς αισθήματα, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν το σώμα, εγώ από την άλλη ψάχνω να βρω τον έρωτα (όσο χαζό κι αν αυτό σου ακούγεται), αυτόν που θα μου πάρει τα μυαλά, που θα μου λέει να κάνουμε τρελά πράγματα και δεν θα με νοιάζει γιατί θα θέλω να τα ζήσω όλα μαζί του και, μέχρι τώρα, δεν έχει βρεθεί. Επίσης έχω να κάνω κάτι με αγόρι από τη δευτέρα λυκείου, πράγμα που με κάνει να νιώθω πολύ άσχημα και μη φυσιολογική. Νιώθω σαν παρείσακτη. Μια κοπέλα 21 ετών που δεν έχει κάνει σεξ ακούγεται σαν να είναι κάτι αφύσικο. Σε συζητήσεις που έχω κάνει με παρέες όταν λέμε για παρθένες τις σχολιάζουν όλοι πολύ άσχημα (χωρίς φυσικά να γνωρίζουν για εμένα). Άρα νιώθω λες και έχω ξεπεράσει το όριο ηλικίας που έπρεπε να κάνω σεξ και ότι έχω κάποιο πρόβλημα — με πιάνουν οι φοβίες μου και νομίζω ότι θα μείνω για πάντα μόνη και ότι εγώ φταίω που δεν με θέλει κανείς για κάτι πιο «σοβαρό». Θέλω να μου απαντήσεις, λοιπόν, πιστεύεις ότι είναι όλα τρελά αυτά που σου γράφω, ότι είμαι μη φυσιολογική ή συμβαίνει κάτι άλλο; Σε παρακαλώ, πες μου τη γνώμη σου να με βοηθήσεις!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κορίτσι που ένιωθε πάντα μικρότερο από την πραγματική του ηλικία. Οι συναισθηματικές της ανάγκες ήταν διαφορετικές από των άλλων κοριτσιών και επίσης, για λόγους που δεν είναι της παρούσης, φοβόταν πάρα πολύ τη σωματική επαφή κάθε μορφής. Μεγαλώνοντας, ερωτευόταν αγόρια με πάθος αλλά δεν τα εμπιστευόταν γιατί τα αρσενικά όντα του σπιτιού δεν την έπαιρναν ποτέ στα σοβαρά. Είχε μεγάλη ανάγκη να την πάρουν στα σοβαρά και να εμπιστευτεί γιατί μόνο τότε θα λυνόντουσαν τα μάγια και θα άρχιζε να έχει επιθυμίες. Όλα αυτά όμως δεν τα ήξερε. Έτσι, ο εαυτός της τής φαινόταν αφύσικος και ακριβώς γι’ αυτό, κατά βάθος, δεν πίστευε ότι άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί μαζί του, ούτε βέβαια να μοιραστεί το μυστικό της με άλλους, και ειδικά με ένα αγόρι — αφού σίγουρα το αγόρι δεν θα έμπαινε στον κόπο να προσπαθήσει για χάρη μιας εξωγήινης. Προτίμησε να υποδύεται συνεχώς κάτι άλλο στις παρέες, στους φίλους, στα αγόρια. Όταν άρχισε να φοβάται ότι ξεπερνάει το όριο ηλικίας για σεξ, πήρε μια βαθιά ανάσα και το έκανε χωρίς να νιώθει τίποτα. Επειδή ήταν και ερωτευμένη, η κατάσταση χειροτέρεψε. Μερικά χρόνια μετά, άρχισε να ψάχνει τον εαυτό της, να σκαλίζει και να βρίσκει. Σήμερα, ύστερα από πολλή προσπάθεια, αυτό το κορίτσι που δεν είναι πια μικρό, συνεχίζει να παλεύει με την εμπιστοσύνη της στους άλλους, ψάχνει ακόμα εκείνον που θα μοιραστεί το μυστικό της και θα τη «δει» πραγματικά, νιώθει πού και πού εξωγήινη, αλλά ποτέ, μα ποτέ πια, αφύσικη. Καλό δρόμο.
Αγαπητή Μυρτώ, θα με παντρευτείς; Δ.
Εννοείται. Πιστεύω πολύ στους τυχαίους έρωτες. Δικαιώνουν την αμετανόητη προσήλωσή μου στην ουτοπία του ρομαντισμού.
Υ.Γ. Στείλτε μου το Ε9 σας και μια φορολογική ενημερότητα, αν γίνεται.
Αγαπητή Μυρτώ,
Συνεχίζω να διαβάζω φανατικά τη στήλη σου και γι’ αυτό είμαι εδώ με ακόμα μία επιστολή. Αυτή τη φορά θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και να μοιραστώ μαζί σου τη χαρά και τη συγκίνηση που νιώθω από την αγάπη του κόσμου. Και κυρίως από τιςγυναίκες. Μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για μένα και όλο και περισσότερες θέλουννα με γνωρίσουν. Έρχονται στο σούπερ μάρκετ και με ζητάνε πλέον με το όνομά μου. Νιώθω έντονα τα βλέμματά τους πάνω μου. Οι περισσότερες εντυπωσιάζονται με το μέγεθος, ενώ πολλές με αγγίζουν και θέλουν να με μυρίσουν. Φταίει τελικά η γοη τεία μου ή το φοβερό καθάρισμα; Μάλλον και τα δύο. Κορίτσια, πάντως για χάρη σας πέφτω και στα πατώματα! -Mr. Proper. facebook.com
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα
20°
