Γνωριστήκαμε στο αμφιθέατρο. Εγώ την κοίταξα πίσω από τα rayban μυωπίας της κι αυτή με μιας –θαρρώ καρφώθηκε– στο ακριβό του ρολογιού μου. Άτιμη πρώτη εντύπωση... Κάτι το τυχοδιωκτικό κρυβόταν στη «λιμπισιάρικη» πρώτη ματιά της, μα δεν το παραδέχτηκα. Νόστιμη κοπελίτσα αυτή, το αυτό κι εγώ, συνεπώς πεσιμιστική η σκέψη τούτη για νεανία εικοσιενός και παλλακίδα δεκαεννιά Μαΐων. Τουναντίον... Η γλυκιά Μάρω με τα «λεφτά» αισθήματα ήθελε να ’μαι μαζί της καθώς «θα εκτιμούσα το ακριβό του χαρακτήρος της» κι όχι τα ευειδή καπούλια της. Έτσι κι εγώ συναίνεσα κι ακούμπησα δειλά το χαρτζιλίκι μου, όπως λέει και το άσμα.
Σαν παρατήρησε, όμως, η πονηρή πως ξόδευα δίχως φειδώ, την είδε τρόικα κι όλο που επέβαλλε νέους φόρους και χαράτσια... Φευ! Μέσα σ’ ένα μήνα, ο φορολογούμενος είχε εξαντληθεί, οι τσέπες μου είχαν στερέψει περισσότερο κι από τα αποστραγγιστικά της Κωπαΐδας κι έτσι στράφηκα σε κάτι πιο τίμιο και «value for money». Τώρα πίνοντας ζύθο περιπτέρου στο παγκάκι της πλατείας, λιώνοντας στην ταξική καζούρα με την «οικονομική» –ουχί φθηνή– μου κνίτισσα, συνειδητοποίησα το τσιτάτο του Λαυρέντη «στην αγάπη είμαι κνίτης» και το ενέταξα στο καταστατικό μου, «Περί έρωτος». Μάρω μου, να πας να αγαπηθείς μ’ ένα καλό και πλούσιο αγόρι εξήντα –και βάλε– Μαΐων. Ο Αποστόλης σου...
Μα κι εσείς δεν καταστρώσατε εγκαίρως ένα σχέδιο success story για την ανάταξη της οικονομίας. Ολόκληρο παράδειγμα κυβερνητικής πολιτικής έχετε μπροστά στα μάτια σας. Τι να πω, δεν παραδειγματίζεται αυτός ο λαός με τίποτα.
Υ.Γ. Εμ, χρόνια τα λέει ο ποιητής για τα παιδιά της ΚΝΕ που λένε στη ζωή το μέγα «ναι»!
Γεια σου, Μυρτώ! Έχω θεματάκι. Είμαι 20, είχα διάφορες σχέσεις μέχρι τώρα και σχετικά ενεργή σεξουαλική ζωή. Μετά από σχέση 1 χρόνου, έμπλεξα με 2-3 κοπέλες και ενώ στα προκαταρκτικά είχα πλήρη στύση, όταν φορούσα το προφυλακτικό για να κάνω σεξ, η στύση «έφευγε». Μετά τις 2 πρώτες φορές που μου συνέβη, άρχισα να αγχώνομαι κάθε φορά που ήταν να φτάσω στο σεξ και το απέφευγα για να μην ξενερώσω και εγώ και η κοπέλα..
Ωστόσο, δοκίμασα χωρίς προφυλακτικό και όλα ήταν οκ… Τι παίζει;
Άνδρες φίλοι μου που το έψαξαν, ανακάλυψαν ότι στην πραγματικότητα δεν φρικάρουν με το προφυλακτικό αλλά με την αμηχανία που τους κυριεύει λίγα δευτερόλεπτα πριν το φορέσουν. Κι επειδή έχουν την άλλη να τους παρακολουθεί, νιώθουν κάπως σαν να περνάνε από εξετάσεις, βιάζονται, το κοτσάρουν άρον-άρον και μετά γίνεται όλεθρος.
Μυρτώ, 19 εγώ... 30 αυτός! Είπαμε να το ξεκινήσουμε χαλαρά κι ό,τι κάτσει. Βγαίνουμε δυο φορές και φιλιά και αγκαλιές, αλλά ως εκεί. Πάω εγώ μια βδομάδα Πάτρα, μιλάμε, μιλάμε, μιλάμε… και μετά χάνεται! Έκανε τα πάντα για να με αποφύγει και κάποια στιγμή δεν άντεξα και του ’στειλα. Μου λέει «να σε πάρω το βράδυ να τα πούμε;» Λέω «ναι». Ε, δεν πήρε ποτέ! Και δεν είμαι κι από αυτές που τους κόβει να κρατήσουν 30άρη, αλλά, ρε συ, πάει, κόλλησα! Κι έφαγα τέτοιο φτύσιμο, αλλά δεν κατάλαβα κιόλας το γιατί!
Άμα το καταλαβαίνατε, σιγά μην κολλάγατε. Το φτύσιμο έχει μαγνητικές ιδιότητες.
Υ.Γ. Ξέρετε πολύ κόσμο που να του κόβει να κρατήσει κάποιον κάνοντας πολιτική, όταν αυτός ο κάποιος είναι το αντικείμενο του πόθου τους;
Αγαπητή Μυρτώ, έχω μια σχέση εδώ και ένα χρόνο. Στην αρχή το αγόρι μου είχε αρκετές ανασφάλειες που του έβγαιναν σε έντονη ζήλια. Μετά από προσπάθειές μου να του αποδείξω ότι αξίζω την εμπιστοσύνη του, αλλά και χωρίς να γίνομαι και χαλί να με πατήσει, καταφέραμε να ξεπεράσουμε τη φάση ζήλιας του. Ίσως φανώ ψυχάκιας, αλλά πώς είναι δυνατόν να έγινε ξαφνικά τόσο φυσιολογικός; Από τη μια μέρα στην άλλη, γίνεται ένας άνθρωπος που φαίνεται τόσο ζηλιάρης και εξαρτημένος να μετατραπεί σε άλλον άνθρωπο; Από τη μία χαίρομαι, από την άλλη τρώγομαι συνέχεια. Με λίγα λόγια το «μπαλάκι» της ανασφάλειας πλέον βρίσκεται από τη δική μου πλευρά, ενώ αυτός συνεχίζει να δείχνει τα συναισθήματά του σε πιο νορμάλ ρυθμούς που πλέον δεν μπορώ να χαρώ γιατί δεν είμαι εγώ ήρεμη και τα εκλαμβάνω αλλιώς...
Τι «από τη μια μέρα στην άλλη»; Μόνη σας είπατε ότι χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια μέχρι να σας εμπιστευτεί και να ξεπεράσετε τη ζήλια του. Ζηλεύουμε όταν νιώθουμε ότι ο άλλος δεν είναι δικός μας. Στην περίπτωσή σας, φαίνεται πως το «μαζί» δούλεψε μια χαρά.
Μυρτώ μου, θέλει να μιλάμε βρώμικα στο σεξ, αλλά εγώ δεν έχω συνηθίσει ούτε να μου ρίχνουν ούτε να ρίχνω μπινελίκια. Πώς να αρχίσω κάτι που μου φαίνεται γελοίο;
Ε, καλά δεν είπαμε να τον πείτε και Άδωνι με το «καλημέρα».
ΑΣΧΕΤΟ. Δηλώνει, λέει, «Ρουμάνος» ο Ρουμάνος που νόμιζαν για Μικρό Μπεν – τι τραβάει ο έρημος. Αυτό, που έχουν αλαλιάσει ό,τι ξανθό παιδί κυκλοφορεί στην πιάτσα, είναι σαν σκετς των Μικρών Μήτσων.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
14°
