Μυρτώ, γεια. Εδώ και καιρό θέλω να κάνω μια ωραία γνωριμία όχι μέσα σε gay club, αλλά σε ένα άσχετο μέρος. Ζητάω πολλά, έτσι; Βλέπω ωραία μωρά στο δρόμο ή στο γυμναστήριο π.χ., βλέπω χαμογελάκια και ανταπόκριση, πάω να πλησιάσω και το ύφος αλλάζει σε «κατάπια κουτάλι», «εδώ ηγουμένη» κτλ, με πιάνεις έτσι; Τι συμβαίνει, δεν μπορώ να καταλάβω. Μ’ αρέσει να είμαι ο κυνηγός, να κάνω το πρώτο βήμα, αλλά όταν βλέπω ότι ο άλλος ξινίζει κομπλάρω. Μήπως είναι η τεχνική «το παίζω δύσκολη» π.χ.; Στο εξωτερικό έχω κάνει πολλές τέτοιες γνωριμίες. Δώσε μου φώτιση, ρε Μυρτώ, που είμαι ακόμη στη ρημαδοχώρα και στη ξενερούπολη Νο.2 (Θεσσαλονίκη)
-Κώστας
Τα ίδια λέει τραβάνε και οι στρέιτ άντρες φίλοι μου (έχω στρέιτ άντρες φίλους;). Από μακριά οι κοπέλες χαμογελάνε και τσιτσινίζουν κι όταν τις πλησιάζουν, γυρνάνε απ΄ την άλλη. Μου τα λέει αυτή τη στιγμή ο Μ. απ’ το τηλέφωνο και φυσικά δεν μπορώ να καταλάβω πού ζει, γιατί στο δικό μας πλανήτη τα κορίτσια είναι εύκολα.
Υ.Γ. 1 Μ’ αυτά και μ’ αυτά εσάς σας ξέχασα, φίλε αναγνώστη. Μήπως πάτε και ψάχνετε σε λάθος μέρη; Γιατί δεν δοκιμάζετε το Πλανητάριο;
»Αγαπημένη μου Μυρτώ, είμαι εδώ και ένα χρόνο σε μια σχέση που πάει τέλεια. Κάνουμε συχνά σεξ, γελάμε πολύ, συζητάμε για ώρες και ταιριάζουμε στα περισσότερα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ από κοντά! Ναι, μη γελάσεις. Γνωριστήκαμε μέσω Ίντερνετ, κάναμε chat καθημερινά και μετά η σχέση προχώρησε με τηλέφωνα. Και έμεινε εκεί! Είμαι πάρα πολύ ερωτευμένη μαζί του και νομίζω ότι είναι κι αυτός, αλλά δεν βρίσκουμε το θάρρος (να το πω;) να συναντηθούμε. Εγώ φοβάμαι ότι μπορεί να διαλυθούν όλα επειδή θα ανακαλύψει ίσως ότι δεν είμαι αυτό που φαντάζεται. Εκείνος δεν ξέρω τι φοβάται. Μια φορά μόνο κλείσαμε ραντεβού και δεν πήγε κανείς από τους δύο. Αναρωτιέμαι πού θα πάει αυτό το πράγμα και τι θα κάνουμε τελικά.
- Φ.
Τίποτα να μην κάνετε, να κάτσετε όπως είσαστε και να πείτε δόξα σοι ο Θεός. Έχετε τη σούπερ σχέση χωρίς γκρίνιες, χωρίς προβλήματα, χωρίς βάλε βγάλε βρακιά, παπούτσια, προφυλακτικά, και θέλετε να τη χαλάσετε; Άντε, και εις ανώτερα σας εύχομαι, και καλούς απογόνους.
Υ.Γ. Φαίνεται ότι όσο καιρό βυθίζομαι στο μικρόκοσμό μου, γύρω γύρω οι άλλοι εξελίσσονται. Ιδού η απάντηση στο σεξπιρικό ερώτημα «να γκομενίσω και να πληγωθώ ή να μην γκομενίσω και να μείνω σαν τον κούκο;».
»Αν κατάλαβα καλά, Μυρτώ, ο φίλτατος Actor απευθύνεται σε εμένα; Λοιπόν, απ’ ό,τι βλέπω, έτσι όπως το πάει θα μας πει ότι οι άνδρες θέλουν κατά βάθος επικοινωνία! Όταν εξαφανίζονται επειδή απλά βαρέθηκαν αυτή την «επικοινωνία», τότε τι γίνεται; Το παραδέχομαι ότι εμείς φταίμε που δεν «επικοινωνούμε» καλά, δεν στέκουμε γενικά καλά (επειδή ζητάμε τα αυτονόητα που αυτοί τα αρνούνται ακριβώς επειδή δεν θέλουν σχέση, αλλά κάτι άλλο και προσποιούνται) και τους «αναγκάζουμε» να μας απατήσουν. Όλοι θέλουμε να περνάμε καλά σίγουρα και όσο κρατήσει, και όταν θα είμαστε έτοιμοι θα κάνουμε κάτι σοβαρό... Εννοείται, επίσης, ότι θα κάνουμε αποτυχημένες σχέσεις και θα φύγουμε όταν θα πάψουμε να νιώθουμε... Κανείς δεν μένει με το ζόρι. Όμως, οι περισσότεροι αρχίζουν και λένε-λένε-λένε λόγια του «αέρα» για να καταφέρουν αυτό που θέλουν εύκολα χωρίς να νιώθουν τίποτα κι εσύ μένεις με το καλάθι και τα συναισθήματα στο χέρι. Αυτό ήθελα να πω. Μάλλον ο φίλτατος ήθελε να μας πείσει για κάτι διαφορετικό, αλλά δεν του βγήκε...
-Fay
Πολύ μπλα μπλα, φίλη Φαίη, και πολλή θεωρία. Οι άντρες δεν εξαφανίζονται επειδή βαρέθηκαν την επικοινωνία, αλλά όταν δεν την έχουν. (Τι καλή που είμαι σήμερα!) Λοιπόν, τέλος οι γκρίνιες, άνοιξη μπαίνει, Πάσχα έρχεται, θάλασσα μυρίζει, ώρα ν’ ανοίξουμε κάνα παράθυρο.
»Μυρτώ, είμαι ερωτευμένη με τον Θάνο Σαμαρά.
Εγώ με τον Αντώνη.
Υ.Γ. Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή, όπως έλεγε και ο Σάχης της Περσίας.
»Χρειάζομαι μια κοπέλα. Μια σχέση που να κρατήσει για πολύ καιρό με κάποια που να της αρέσουν τα ταξίδια, η φύση, η ησυχία. Κάποια που έχει κουραστεί από το θόρυβο της πόλης όσο έχω κουραστεί κι εγώ.Αν υπάρχει, ας εμφανιστεί επιτέλους.
-Στάθης
Αγρότης μόνος ψάχνει. A
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά, ή στο fax της A.V., ή στο info@athensvoice.gr
17°
