Athens Voices: Λόγια που ακούστηκαν δημοσίως στην Αθήνα.
Κολυμβητήριο Γκράβας, πρωί Παρασκευής. Συζητάνε δύο ηλικιωμένες:
-Έχω πίεση 9 με 4.
-Εγώ, αν είχα τέτοια πίεση, θα είχα πέσει κάτω.
-Εγώ δεν πέφτω γιατί είμαι ταύρος.
-Κι εγώ ταύρος είμαι, αλλά θα έπεφτα. Τρίτη ηλικιωμένη:
-Εγώ είμαι Υδροχόος.
Καφενείο, πολιτική συζήτηση που φουντώνει.
Έξαλλος κύριος παίρνει το λόγο:
-Ο μαλάκας ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Σωκράτης, ο Μπούρου Μπούρου.
(Νεάπολη Εξαρχείων, Κυριακή πρωί, καφενείο Μυροβόλος)
Συνέχεια στην ίδια κουβέντα, άλλος έξαλλος κύριος:
-Στην Αθήνα του Περικλή τα πεζοδρόμια δεν ήταν έτσι.
Μηχανάκιαςχασομέρης φτάνει φορτσάτος σε παρέα χασομέρηδων σε καφετέρια:
-Ωχ, ωχ, κάτι έχει αυτός, κάτι θέλει, δώσ’ του 100 ευρώ να ηρεμήσει. (Πλάκα, Παρασκευή μεσημέρι)
Πιτσιρίκα περίπου 3 ετών, τσιρίζει στην αγκαλιά μεγάλου:
Μεγάλος: Ώχου, πάει, το έχασα το αυτί μου.
Μικρή (σταματάει αυτομάτως και το ψάχνει): Πού πήγε; (Κάτω Πετράλωνα, Κυριακή απόγευμα)
Νεαρός βγάζει φωτογραφία μία φίλη του, με φίλτρο αρνητικό εφέ στο κινητό.
-Ααα, κοίτα το κραγιόν μου από κόκκινο έγινε πράσινο!
-Από πότε το πράσινο είναι το αντίθετο του κόκκινου; (Απάντηση άλλης φίλης από την παρέα):
-Δεν έχεις δει στα φανάρια το πράσινο και το κόκκινο; (Στο 360 Cocktail Bar, Μοναστηράκι, ταράτσα, Τρίτη βράδυ)
