Κορίτσι: Νομίζεις πως είναι gay ο Asaf Avidan;
Αγόρι: Η αντένα μου λέει πως όχι. (Διάλογος μέσα στο κοινό, πριν τη συναυλία. Μέγαρο Μουσικής, Παρασκευή βράδυ)
Στο τρένο. Σε κάποια στάση μπαίνουν στο βαγόνι τρεις άντρες και μία γυναίκα, όλοι φορώντας μπλούζες που έχουν τη φίρμα ενός ιχθυοπωλείου, ενώ η μυρωδιά αναγκαστικά είναι έντονη. Οι ίδιοι το αντιμετωπίζουν με χιούμορ, με τη γυναίκα να λέει προς τους επιβάτες: «Συγγνώμη, αλλά τι να κάνουμε τώρα. Σε ψαράδικο δουλεύω, σαν πεσκανδρίτσα θα μυρίζω. Άμα δούλευα σε φούρνο, θα μύριζα σαν τσουρεκάκι». (Ηλεκτρικός, Παρασκευή απόγευμα)
Στα γραφεία της Athens Voice.
Ενώ η μέρα είναι συννεφιασμένη, μπαίνει η διορθώτρια φορώντας μαύρα γυαλιά. «Συγγνώμη για τα γυαλιά, είναι και μυωπίας» λέει. Ακούγεται φωνή από το βάθος: «Κι εμείς νομίσαμε πως αγόρασες το Μέγκα». (Εξάρχεια, Τετάρτη απόγευμα)
Έξω από κινηματογράφο: «Το Έξι Χρυσές Σφαίρες το έχεις δει;» (Περιστέρι, Σάββατο βράδυ)
Καλοντυμένες κυρίες μιας κάποιας ηλικίας, με ξενική προφορά ελληνοαμερικάνας, περνούν έξω από έναν φούρνο: «Α, ένας μπέκερη. Θες τίποτα από του μπέκερη;» (Τρίτη απόγευμα, Πειραιάς)
Διάλογος σε café.
Κορίτσι: Τι είναι το ΚΙΝΟ;
Αγόρι: Αυτό το παιχνίδι που παίζουν στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ οι γέροι, που κοιτάζουν συνέχεια μία οθόνη.
Κορίτσι: Αυτό δεν είναι η Τόμπολα; (Χαλάνδρι, Τρίτη πρωί
14°
