Μυρτώ μου, πρόσφατα μου την έπεσε ένας αρκετά μικρότερός μου, μια 10ετία περίπου. Στην αρχή εξεπλάγην, δεν το περίμενα, στη συνέχεια μου άρεσε και αισθάνθηκα κολακευμένη. Με βομβαρδίζει κατά διαστήματα με μηνύματα του τύπου: κα...κι μου μ’ αρέσεις, θέλω να στον χ...σω κ.λπ. Στην αρχή σοκαρίστηκα, μετά γέλασα και μετά έπεσα, άσ’ τα να πάνε. Αποφάσισα ότι δεν θα ξαναπέσω, αλλά επανέρχεται και μου αρέσει, παρότι εξακολουθώ να σοκάρομαι από τον τρόπο που γράφει. Να το συνεχίσω ή όχι; Θα γελοιοποιηθώ; Πάντως στο sex τέλειος. Νάντια
Το καλό σεξ είναι μια λεπτομέρεια στην οποία πρέπει να δίνεται η δέουσα σημασία. Επίσης δεν ξέρω αν γελοιοποίησε ποτέ κανέναν το καλό σεξ που συνοδεύεται από βρωμόλογα. Στο αγόρι πείτε εκ μέρους μου keep on rocking. Εδώ είναι Μίλα μου Βρώμικα, δεν είναι παίξε γέλασε.
Υ.Γ. 1 Λέτε να πηγαίνει στους φίλους του και να σας κράζει π.χ.; Δεν το νομίζω.
Υ.Γ. 2 Σιγά καλέ και τη διαφορά, μιλάμε για ίδια γενιά, αν υπολογίσετε ότι οι γενιές αλλάζουν κάθε δεκαετία και ότι οι άντρες είναι πιο επιρρεπείς στα εμφράγματα και στις ανακοπές. Ζωή σε λόγου μας.
Εγώ πάντως βαρέθηκα να ξαναρχίζω. Να πέφτω, να σπάω τα μούτρα μου και μετά να χαϊδεύω τρυφερά τους μώλωπες, λέγοντας πως τα σημάδια είναι η πανοπλία μου. Βαρέθηκα να παίρνω «μαθήματα» από τα παθήματα, να σκαρφαλώνω τα ροζ συννεφάκια μου γιατί η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία και να προσγειώνομαι σακατεμένη χωρίς αλεξίπτωτο. Και πάντα, μετά την αυτοσυναρμολόγηση ξανά να σκαρφαλώνω ο βλάκας. Δεν θέλω άλλο πάνω-κάτω. Θέλω λίγο να μείνω ακίνητη. Λίγο να πατήσω παύση. Λίγο να σταματήσει ο χρόνος όταν όλα δεν πάνε στο διάολο. Και μια φορά να είμαι εγώ η τυχερή, που δεν χρειάζεται να δικαιολογήσει το σύμπαν για όλα όσα που πήρε το ποτάμι. Το μόνο πρόβλημα είναι η πραγματικότητα.
Υ.Γ. 1 Να βρεις αλεξίπτωτο για να πέφτεις πιο μαλακά. Οι πτήσεις και τα σκαρφαλώματα συνεχίζονται στα συννεφάκια – οι πτώσεις το ίδιο. Δεν γίνεται αλλιώς. Αυτοσυναρμολογούμαστε και ξανασκαρφαλώνουμε αδιάκοπα μέχρι να σβήσει ο ήλιος, καλό είναι αυτό, τσεκάρουμε απόθεμα δυνάμεων, πέφτουμε με άλλους τρόπους σαν τις γάτες που στροβιλίζουν το σώμα τους στον αέρα για να προσγειωθούν όρθιες. Και μη μου πεις ότι οι επόμενες πτώσεις είχαν τα ίδια τραύματα με την πρώτη. Ο σκοπός, λέει μια φίλη ψυχίατρος, ήταν να μη γεννηθούμε. Αφού συνέβη, είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε καλά.
Υ.Γ. 2 Επίσης, άμα γουστάρεις, μπορείς και να μείνεις ακίνητη – για όσο γουστάρεις. Πάτα παύση, πάρε ανάσα. Έρχεται και καύσωνας - αφρικάνα!
Υ.Γ. 3 Η πραγματικότητα κάνει τη δουλειά της. Κι εμείς τη δική μας. Φιλί
Μυρτώ... Γνώρισα τον Π. Τέσσερα χρόνια πριν. Τότε ήμουν 20 και εκείνος 26.Ο Π είναι φίλος του αδερφού μου. Όταν τον πρωτογνώρισα πετούσα στα σύννεφα. Και εκείνος έδειχνε ενθουσιασμένος μαζί μου. Ήμασταν σε απόσταση, εγώ είχα σχέση αλλά του το έκρυψα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε, σύντομα προχωρήσαμε και μιλούσαμε συχνά. Σε κάποια φάση χώρισα από τη σχέση που είχα και αποφάσισα λίγο αργότερα να φύγω για λίγους μήνες στο εξωτερικό. Μόλις το ανακοίνωσα στον Π., έγινε αμέσως απόμακρος και ψυχρός. Λίγο αργότερα έμαθα πως μπήκε σε σχέση με μια κοπέλα και λίγο μετά μου το είπε και ο ίδιος. Θύμωσα πολύ, αλλά το διαχειρίστηκα. Λίγο μετά αφότου μου ανακοίνωσε τη σχέση του, μου έστειλε μήνυμα να δει τι κάνω. Έκτοτε δεν έχει πάψει να μου στέλνει μια και δυο και τρεις φορές το μήνα. Μάλιστα πολλές φορές το γυρνάει στο σεξουαλικό. Πρόσφατα, αποφάσισα να του πω να πιούμε έναν καφέ. Μετά τον καφέ, μιλούσαμε για 4 μέρες συνεχόμενα ενώ επέμενε να μη βρεθούμε κι άλλη φορά (και ενώ στα μηνύματα είχε γίνει και sexting). Κάποια στιγμή μού είπε πως δεν θέλει να απατήσει την κοπέλα του και ότι τον συνεπήρε ο ενθουσιασμός. Το θέμα είναι πως ενώ είχα βάλει τα πάντα σε τάξη στο μυαλό μου, μόλις τον είδα όλα άλλαξαν. Και τι τη θέλει τη σχέση, αν σκέφτεται ερωτικά κάποια άλλη; Και κυρίως τι θέλει πια από εμένα και επιμένει εδώ και ένα χρόνο, ενώ αυτός απομακρύνθηκε πρώτος;
Οκ, αυτός δεν πολυξέρει τι του γίνεται. Και θέλει να είναι πιστός και θέλει να καούνε τα smartphone. Εσείς; Τον θέλετε, τον κρατάτε σε απόσταση. Έχετε γκόμενο, δεν του το λέτε. Μένετε ελεύθερη, φεύγετε στο εξωτερικό. Γυρνάτε πίσω, του κουνάτε την ουρά. Αφήστε λοιπόν τις γκρίνιες. Το παθιασμένο πάθος βρίσκεται στα δρομάκια, χοροπηδάει στις πλατείες και κυλιέται στις παπαρούνες. Κάτι θα ’χατε κάνει, αν δεν αντέχατε μακριά ο ένας απ’ τον άλλο.
12°
