Μυρτώ μου, μεγάλο το θέμα μου, ο πόνος μου, το βάσανό μουουου! Ναι γκομενικό! Ναι προβληματικό! Ναι εθιστικό! Ναι εμμονή! Μέχρι πρόσφατα βρισκόμασταν, αράζαμε, πηδιόμασταν σε φιλική φάση χωρίς κανένας μας να έχει κάτι άλλο αλλά εγώ ήθελα κάτι πιο «επίσημο», να βγαίνουμε έξω, να κοιμόμαστε αγκαλίτσα, ταινίες, μαγείρεμα, να πάμε καμιά εκδρομή, όλο το πακέτο φουλ, να είμαστε ζευγάρι ρε παιδάκι μου. Του το φέρνω απ’ έξω απ’ έξω, δε νογάει. Του το λέω κατάμουτρα, μου απαντάει κάτι ανάμεσα σε μουγκρητό και μουρμουρητό στιλ «μμμμμμμ… εχμμμμμμ… μουουουχχχχ, ξέρεις εγώ, ναι μεν, αλλά φφφφφφφφφχχχχχ…» και το αφήνω στην πάντα, λέω μην τον βρει καμιά συμφόρηση και τρέχουμε, άσ’ το καλύτερα. Μετά απ’ αυτό εξαφανιζόλ για δυο βδομάδες. Και ξαφνικά, έρχεται χαλαρός και ανέμελος και μου σκάει το παραμύθι ότι βγαίνει με κάποια και είναι λέει ξετρελαμένος, πρώτη φορά τέτοια επικοινωνία σεξουαλική, εγκεφαλική, συναισθηματική χημεία, φυσική, μαθηματικά, γεωγραφία. Εννοείται πως έπαθα κοκομπλόκο. Εννοείται πως δεν είπα τίποτα και αποχώρησα χαμογελαστή, μυστηριώδης και αγέρωχη. Εννοείται πως δεν ξαναβρεθήκαμε μόνοι μας από τότε. Εννοείται πως όταν τον συναντάω με πιάνει τρεμούλα. Εννοείται πως θέλω να τον πατήσω με το αυτοκίνητο. Εννοείται πως τον θέλω πιο κολασμένα από πριν. Τι κάνω, Μυρτούδι;
Υ.Γ. 1 Αυτή που βγαίνει είναι 10 χρόνια μεγαλύτερη.
Υ.Γ. 2 Δεν ξέρω γιατί το έγραψα αυτό.
Κοπελιά τι να πω, το χτίζεις γαμώ, βάζεις ωραιότατα το χιουμοράκι σου, την αμεσότητά σου, τη χαριτωμενιά σου, την πλακίτσα σου, φτάνεις στη μέση με τα μουχ μουχ και τα μουρμουρητά και συμπάσχει ο αναγνώστης, τον έχεις φουλ με το μέρος σου, που λέει ο λόγος να πάει με το αμάξι να πατήσει τον γκόμενο για να μην ενοχοποιηθείς εσύ, κλείνεις την επιστολή έχοντας σχεδόν δημιουργήσει την αρχή ενός κινήματος και ξαφνικά ρίχνεις ένα υστερόγραφο και τα γκρεμίζεις όλα. Ζονγκ!
Υ.Γ. Άμα δείτε τα παιδιά πείτε τους καλά στέφανα μέσα από την καρδιά μου, εύχομαι και καλούς απογόνους.
Μήπως ξέρεις πώς ξεπερνιέται ένας 32άρης Ζυγός σε φάση αναζήτησης καριέρας στο εξωτερικό και φρίκης με τη ζωή του στην Ελλάδα, που σε χώρισε προ διμήνου «για να μην ταλαιπωρείσαι άδικα» και επανεμφανίστηκε προ δύο εβδομάδων με το γνωστό ποίημα «δεν ξέρω τι θέλω αλλά μου λείπεις»; Και εσύ έτοιμη να τρέξεις πίσω του μπουσουλώντας ενώ το έργο και το έχεις ξαναζήσει και το κακό το διαισθάνεσαι; Και να πω ότι πέρναγα καλά εκείνο το χρόνο που ήμασταν μαζί, χαλάλι μου, γυρνάω πίσω κι ό,τι γίνει. Ούτε καν. Πέρασε και δεν ακούμπησε Μυρτώ μου, φαντάσου ότι το τελευταίο διάστημα το σεξ μεταξύ μας είχε γίνει άγνωστη λέξη, για να μη σου πω απαγορευμένη! Από την άλλη, πάντα υπάρχει κάτι σαν ελπίδα ότι μπορεί να μην προσπάθησες αρκετά την πρώτη φορά ή να μην το έκανες σωστά και τώρα έχεις μια δεύτερη ευκαιρία. Πόσο μαζόχα πια; Λιλ.
Τόσο μαζόχα που να ετοιμάζεσαι να τρέξεις πίσω του μπουσουλώντας για μια δεύτερη ευκαιρία την οποία, σόρι κιόλας, δεν έδωσε. Είπε ο άνθρωπος ότι θέλει να τα ξαναβρείτε ή έστω να ξαναπροσπαθήσετε; Σας πρότεινε κάτι συγκεκριμένο; Δε νομίζω. Αντίθετα έκανε απολύτως σαφές ότι δεν ξέρει τι του γίνεται – οπότε ωραία θα ήταν να τον βοηθούσατε με την παρουσία σας στη ζωή του μέχρι να το ξεκαθαρίσει και να γίνει καπνός. Ηold your horse, έρχονται Χριστούγεννα, βρείτε άλλον.
Μυρτώ μου αγαπημένη, σου γράφω ελπίζοντας ότι θα μου μιλήσεις βρώμικα και θα με βρίσεις (πολυυυύ όμως!). Τους τελευταίους μήνες έχω φάει κόλλημα με έναν 25άρη σερβιτόρο κάπου εκεί στην Κολοκοτρώνη και όπως καταλαβαίνεις έχω γίνει η μασκότ του μαγαζιού. Μεσημέρι για καφέ, βράδυ για ποτό, με παρέα, με φίλους, με κολλητές, ακόμα και μόνη μου μπαστακωμένη κάθε μέρα εκεί. Στην κοσμάρα του αυτός, αδιάφορος, τυπικός και ευγενικός μέχρι να σου σπάνε τα νεύρα τελείως. Του πετάω πού και πού κάτι σποντίτσες, κάτι χαζά, κάνα υπονοούμενο φάση σεξουαλικό, τίποτα. Σκέτο ζώον. Μια φορά μόνο μου χαμογέλασε όταν του είπα ότι μοιάζει με τον Τζον Σνόου (όντως μοιάζει). Τον θέλω, Μυρτώ μου, και τρελαίνομαι που με φτύνει, τι να κάνω;
Επίτηδες σας φτύνει γιατί κατά βάθος έχει εντυπωσιαστεί από την προσωπικότητά σας και θέλει να σας καψουρέψει. Πιστεύω πως είναι ζήτημα χρόνου να πέσει στα πόδια σας αλλά αν θέλετε να επισπεύσετε τις διαδικασίες πηγαίντε σήμερα και πείτε του ότι μοιάζει με τον Σταν. Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά.
16°
