Μπελάς του

Η φίλη του εκείνη που στο βάθος τον ήθελε δικό της, τινάχτηκε στον αέρα από την κλωτσιά της Λίζας στο αριστερό καλάμι, με το «Γεια σου, χάρηκα». Ήταν η ώρα που εκείνος άρχισε να καταλαβαίνει πως η Λίζα από τα λόγια της που τον αφορούσαν, εννοούσε μέχρι και τις τελείες. «Αρκετά με τον πολιτισμό!», του είπε χαζογελώντας την ώρα που απαλά την τράβηξε απ’ το χέρι για να φύγουν. «Θα κανονίσουμε μια άλλη νύχτα!», φώναξε η Λίζα στην κουτσή καθώς απομακρυνόταν. Εκείνος γελούσε σκεπτικός. Πάντως γελούσε και αυτό ήταν όλα!

Στο αυτοκίνητο φιλί αχόρταγο και κατεύθυνση προς το σπίτι. Τι άλλο θα γινόταν να θέλει αυτός απ’ τον «μπελά» του εκείνη τη νύχτα, πέρα απ’ το ν’ ανταπαντήσει σε ό,τι εκείνη η κλωτσιά δήλωνε και φώναζε «Είσαι δικός μου»… Σεξ με το κλείσιμο της πόρτας εισόδου και νάνι στην αγκαλιά του. «Θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά για όσο καιρό θέλεις», του ψιθύρισε. Τελεία.