ΣΕ ΕΙΔΑ

Εσύ με τον πατέρα σου, εγώ με τη μητέρα μου... Μάλλον ψωνίζατε, καθώς περάσατε 3 φορές από το μέρος που πίναμε καφέ... Εκθαμβωτική ξανθιά, με υπέροχο στυλ και καθηλωτικό βλέμμα. Δεν με πήρες χαμπάρι, ώσπου μπήκες στο αμάξι. Δεν ξέρω αν ανταπέδωσες τα βλέμματα ή απλά κοιτούσες από περιέργεια, αλλά ξέρω σίγουρα πως θέλω να σε ξανασυναντήσω για να μου δοθεί η ευκαιρία να το διαπιστώσω... Ή έστω να σε ξαναθαυμάσω, αν είσαι και πάλι σε φάση που δεν θα μπορώ να σε ενοχλήσω...

Καθόμουν μόνος μου και κάποια στιγμή ήρθες με μια φίλη σου. Μετά από λίγο ήρθε και άλλη μια με το μωρό της. Σε κοίταγα αλλά δεν τόλμησα να σου μιλήσω με τις φίλες σου μπροστά. Έπρεπε να το κάνω τελικά... Αν το δεις, θα το ήθελα να μιλάγαμε.

Δεν είδα αλλά θέλω να σε δω έστω και στα τυφλά.

Μιλάγαμε chat! Έγινε διαγραφή μάλλον από λάθος! Θέλω να σε βρω!

Θεσσαλονίκη, ΚΤΕΛ Μακεδονία, εκτάκτως ξημερώματα Σαββάτου 13/4. 5 ώρες αναμονή για το λεωφορείο της ανταπόκρισης. Όσο περίμενα, πέρασα απ' τον διάδρομο 7, μπας και σ' αντάμωνα. Κι είχες δρομολόγιο, 10.15 για Αθήνα, Κώστα, με τα υπέροχα μάτια. Σε μιαν άλλη ζωή, σε ένα άλλο σύμπαν, θα σου έλεγα ότι σ' έχω ερωτευτεί. Σε αυτή τη ζωή, σε αυτό το σύμπαν, είναι ό,τι είναι. Απλώς σε κοιτάζω μέχρι να φύγεις. Καλά ταξίδια να έχεις, να είσαι καλά και να προσέχεις.

Φοράγαμε και οι δυο μαύρο μαγιό. Έκατσα κοντά σου πριν πλακώσει κόσμος, και ο φίλος μου που μας το χάλασε.

Δεν σε είδα κάπου αλλά σε ψάχνω. Εσένα τη γλυκιά ώριμη γυναίκα με την ωραία φωνή, που σου αρέσει να αλληλογραφεις μέσω μέιλ και να μιλάς στο τηλέφωνο για τα πάντα. Εσένα που σε γοητεύει η επικοινωνία από απόσταση χωρίς ταμπού. Στείλε μου να τα πούμε.

Περίμενες καθιστός έξω από το φούρνο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ στην λ. Κηφισίας, απέναντι από την Αγίου Κωνσταντίνου στο Μαρούσι. Φορούσες βερμούδα και καπέλο, γιατί ήταν απόγευμα και είχε αντηλιά. Πέρασε ένα αυτοκίνητο, μπήκες και έφυγες. Μπαίνοντας στον φούρνο σκάλωσα. Είσαι πανέμορφος.

Σε είδα και μου έφτιαξες την ημέρα, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το πώς με έκανες να νιώσω... Υ.Γ. Έπρεπε να στρίψεις αριστερά 😜

Well, the picture is changing now you're part of a crowd They're laughing at something, and the music's loud A girl comes towards you, you once used to know You reach out your hand, but you're all alone in those Time passages I know you're in there, you're just out of sight Oh, time passages Buy me a ticket on the last train home tonight💕