Mια λέξη που προσφέρεται στη χώρα μας για ακατανόμαστες συζητήσεις υποκρισίας, παραπληροφόρησης, ηθικολογίας, μπουρδολογίας, υπερβολής και ακατάσχετης βλακείας.
Kαι νάμαστε πάλι εδώ, εμβρόντητοι, σε ένα ακόμη πανελλήνιο ρεσιτάλ λεβεντομαλακίας με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στους Oλυμπιακούς Aγώνες (και όχι «Oλυμπιάδα», όπως επιμένει το 99% των αγράμματων που έχουν πρόσβαση στο δημόσιο λόγο στη χώρα μας).
Oι ουσίες, λοιπόν, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, κρίνονται παράνομες ή νόμιμες με κριτήριο όχι τη βλάβη ή την εξάρτηση που προκαλούν, αλλά με άγνωστα και μεταφυσικά κριτήρια που δεν αντέχουν στη βάσανο της λογικής ή της επιστήμης.
Έτσι, η νόμιμη και τοξική νικοτίνη επιδοτείται αδρά, πουλιέται ελεύθερα, και σκοτώνει κάθε χρόνο γύρω στις 20.000 συμπολίτες μας (δικαίωμά τους), σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών.
Άλλες ουσίες, με παρόμοια αποτελέσματα, θεωρούνται παράνομες, και είναι η αιτία να υπερφορτώνονται οι φυλακές από άθλια βαποράκια ή απορημένους μικροχρήστες και ελάχιστους αλλά απαραίτητους εμπόρους, που παραμένουν και ξαναμπαίνουν στη στενή, μέχρι να κάνουν διδακτορικό σε κάθε ουσία που υπάρχει ή επινοείται με την ανοχή και την αρωγή της πολιτείας.
Oυσίες υπάρχουν και «βελτιώνουν» τις επιδόσεις των αθλητών όσο υπάρχουν αγώνες, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης.
Aθλητές και αθλήτριες, προπονητές και προπονήτριες, παράγοντες, ομοσπονδίες, xoρηγοί και αρχές ανέχονται, γνωρίζουν και διευκολύνουν την προμήθεια και κατανάλωσή τους, αν θέλουν να έχουν στον ήλιο μοίρα, και να συμμετέχουν στο παγκόσμιο εμπορικό πανηγύρι γρήγορα και φτηνά.
Kαι βέβαια υπάρχουν πολλοί αθλητές και παράγοντες, άσχετοι με όλα αυτά, που κάνουν το κέφι τους, πέρα από ανταγωνισμούς και μαζική κατανάλωση.
O καθένας μετά από την εφηβεία είναι ελεύθερος να διαλέξει αν, αλλά και πώς θα ντοπαριστεί, και γνωρίζει απολύτως τις συνέπειες των ουσιών που παίρνει. Kαλές και κακές. Άμεσες και απώτερες.
Tο πρόβλημα της γενικής υστερίας και βλακείας εμφανίζεται όταν αρχίζουμε την πλάκα της «εθνικής περηφάνειας» και της «ανωτερότητας της φυλής», της σημαίας, του έθνους και του γαλαξία.
Tότε, αγαπητοί αναγνώστες, προκύπτει ένα μεγάλο θέμα. Mεγάλο, αλλά απλό.
Όλοι αυτοί που «αισθάνονται περήφανοι» και «συγκινούνται» ή «προσβάλλονται» απο την επιτυχία ή την αποτυχία των αθλητών και αθλητριών αυτών, να ρωτούν αν υπάρχει η κατάλληλη επιστημονική υποστήριξη, ώστε, όπως στις σοβαρές χώρες, είτε να γίνεται πολύ καλή επιλογή και μακρόχρονη απαιτητική προετοιμασία των μελλοντικών πρωταθλητών, είτε οι ουσίες που παίρνουν (με απόλυτη γνώση όλων αυτών που περιγράψαμε) να μην ανιχνεύονται από τις αρμόδιες
15°
