Στην άκρη ο Γιάνης Βαρουφάκης! Ο Αλέξης Τσίπρας παίρνει το ρίσκο να αναζητήσει τρόπους πολιτικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης που βαθαίνει σε δύο διαστάσεις: από τη μια η έλλειψη ρευστότητας προκαλεί στραγγαλισμό της οικονομίας. Από την άλλη, οι σχέσεις της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα με τη Γερμανία βαίνουν επιδεινούμενες.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο δεν ήταν μόνο η βόλτα του πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομικών που έκλεψε την (τηλεοπτική) παράσταση. Υπήρχαν πολύ σοβαρότεροι λόγοι που οδήγησαν σε αλλεπάλληλες συσκέψεις και, τελικά, στην απόφαση του κ. Τσίπρα να αναλάβει ο ίδιος σειρά πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο.
Η πρώτη κίνηση είχε να κάνει με τη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Έθνος» την περασμένη Δευτέρα. Σε αυτήν έκλεινε το κεφάλαιο περί πρόωρων εκλογών ή δημοψηφίσματος, που είχαν ανοίξει με μπαράζ δηλώσεων υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν κάτι παραπάνω από προφανές ότι το μήνυμα είχε προορισμό τους συνομιλητές του εξωτερικού, που επίσης απεχθάνονται τις ιδέες μιας σύντομης εκλογικής περιπέτειας…
Στη συνέχεια ακολούθησαν οι επιστολές προς την Γερμανίδα Καγκελάριο Α. Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Φρ. Ολάντ, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να οριστεί το ραντεβού Μέρκελ-Τσίπρα στο Βερολίνο.
Παράλληλα όμως, η κυβέρνηση δημοσιοποίησε το αίτημά της για πενταμερή σύσκεψη Μέρκελ-Ολάντ-Γιούγκερ-Ντράγκ- Τσίπρα, κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο και χωρίς ενόχληση από το Βερολίνο.
Όλα αυτά, μαζί με τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. την Πέμπτη είναι το πεδίο στο οποίο ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να διεθνοποιήσει εκ νέου το «ελληνικό πρόβλημα». ΚΙ αυτό ενάντια στο «ρεύμα» κυρίως γερμανικών κύκλων που θεωρούν την ελληνική κρίση ως ειδική περίπτωση, ως ιδιαιτερότητα… Άλλωστε, την άποψη ότι ορισμένα συμφέροντα επιθυμούν στο πλαίσιο της «ειδικής περίπτωσης» να υπονομεύσουν ή και να ανατρέψουν τη σημερινή κυβέρνηση διατύπωσαν τα τελευταία 24ωρα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, ο υπουργός Εργασίας Π. Σκουρλέτης και άλλα κυβερνητικά στελέχη.
Ορισμένοι εικάζουν ότι οι πρωτοβουλίες Τσίπρα σχετίζονται με προσπάθεια να υπάρξει ως αντίβαρο στην πίεση που ασκείται στην Ελλάδα, το γεωπολιτικό κόστος που θα υπάρξει από τυχόν Grexit ή Gr-ατύχημα. Στα σενάρια αυτά συνηγορεί και η εμπλοκή-διακριτική μεν αλλά κρίσιμη- του αμερικανικού παράγοντα.
Όλα δείχνουν να οδηγούν εκ νέου σε ένα οριακό σημείο τη χώρα και ο πρωθυπουργός καλείται να πάρει αυτός πλέον τις όποιες αποφάσεις για ένα συμβιβασμό που θα έδινε διέξοδο στο επείγον πρόβλημα της ρευστότητας για τη χώρα. Η εμπλοκή πάντως προσωπικά του κ. Τσίπρα δεν συνεπάγεται αυτόματα και λύση, καθώς οι δανειστές μέχρι τώρα εμφανίζονται σταθεροί στην απαίτησή τους για μεταρρυθμίσεις και μέτρα που θα αντισταθμίσουν τις απώλειες από το δημοσιονομικό κενό που φαίνεται να μεγαλώνει.
Ίσως δεν είναι άσχετο με την ανησυχία στο Μαξίμου η αναγγελία για επίσκεψη του Έλληνα πρωθουργού στη Μόσχα στις 8 Απριλίου και συνάντησή του με τον Βλ. Πούτιν, μόλις σε διάστημα ολίγων ωρών από την ανακοίνωση του ραντεβού Μέρκελ-Τσίπρα. Ούτε μπορεί να απομονωθεί η επίσκεψη των κ.κ. Δραγασάκη, Κοτζιά, Παππά στο Πεκίνο στο τέλος του μήνα. Από την άλλη, ο μικρός αλλά διακριτός απολογισμός έργων και κυρίως νομοσχεδίων της κυβέρνησης εξακολουθεί να δείχνει τάσεις μονομερών πρωτοβουλιών, ενώ οι δηλώσεις για επιστροφή στη δραχμή-στις οποίες πρωτοστάτησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Λαπαβίτσας- επιτείνουν τη σύγχυση ως προς τις κυβερνητικές επιλογές.
20°
